Want to create interactive content? It’s easy in Genially!
Witold Gombrowicz
aleksandra.krajewska
Created on April 19, 2021
Start designing with a free template
Discover more than 1500 professional designs like these:
View
Women's Presentation
View
Vintage Photo Album
View
Geniaflix Presentation
View
Shadow Presentation
View
Newspaper Presentation
View
Memories Presentation
View
Zen Presentation
Transcript
Witold gombrowicz
Opracowała: Aleksandra Krajewska
Marian Witold Gombrowicz herbu Kościesza
Urodzony 4 sierpnia 1905 w Małoszycach syn Jana Onfurego Gombroicza i Marceli Antoniny Kotkowskiej. Wychowywał się z trójką rodzeństwa - Januszem, Jerzym i Ireną. Był najmłodszym dzieckiem w rodzinie.Od najmłodszych lat uczył się języka francuskiego, a także języka niemieckiego od mieszkających wraz z jego rodziną, cudzoziemskich guwernantek.
Rodzice
,,Moja matka natomiast, odznaczała się niezwykle żywym usposobieniem i bujną wyobraźnią. Nerwowa, egzaltowana. Niekonsekwentna. Nieumiejąca się kontrolować. Naiwna i, co gorzej, mająca o sobie jak najbardziej pomylone wyobrażenie." --- Wspomnienia polskie
,,Mój ojciec? Piękny mężczyzna, rasowy, okazały, a też poprawny, punktualny, obowiązkowy, systematyczny, o niezbyt rozległych horyzontach, niewielkiej wrażliwości w rzeczach sztuki, katolik, ale bez przesady.'' --- Testament. Rozmowy z Dominique de Roux
Młodość
- Od 1915 roku Uczęszczał do męskiego Gimnazjum św. Stanisława Kostki w Warszawie.
- W 1920 zaczął pracować nad swoim pierwszym dziełem - kroniką rodzinną Illustrissimae familiae Gombrovici.
- W roku 1922 Witold zdał maturę. Uzyskał najlepsze oceny z języka polskiego, religii oraz historii.
- W roku 1923 i rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończył je w roku 1927 z tytułem magistra.
- W 1928 został wysłany na dalsze studia w Paryżu.
Ulubionymi pisarzami młodego Witolda byli między innymi Pascal, Rabelais, Montaigne, Shakespeare i Dostojewski.Na studiach szczególnie interesował się prawem rzymskim W latach studenckich zaczął cierpieć z powodu zaostrzonia dolegliwości ze strony układu oddechowego, przez które wielokrotnie jeździł w góry, a także do majątku jednego ze starszych braci, Janusza. W 1924 roku jego brat Jerzy ożenił się i zamieszkał na stałe we Wsoli. Witold często go odwiedzał. Dom we Wsoli jest jedyną posiadłością Gombrowiczów, która przetrwała wojnę - dziś mieści się tam Muzeum Witolda Gombrowicza.
Krystyna janowska
Pierwsza miłość Witolda Gombrowicza; dziewczyna z sąsiedztwa poznana we Wsoli.
paryż i powrót do polski
,,Gdybym chciał w paru słowach zamknąć mój pobyt w Paryżu, to to było przede wszystkim to – chodzenie po ulicach. Nawet nie wałęsanie się. Chodzenie."--- Wspomnienia polskie
Po powrocie do Polski w 1929 Gombrowicz stał się bywalcem kawiarni literackich, a także rzucił zawód prawnika, aby całkowicie oddać się działalności literackiej. W roku 1933 wydał swoje debiutanckie dzieło, Pamiętnik z okresu dojrzewania.
Przed emigracją
Niedługo później umarł ojciec Witolda, a pisarz odziedziczył część jego majątku. Gombrowicz zaczął pracować jako krytyk literacki dla warszawskich gazet, a także nawiązał przyjazne kontakty z Witkacym i Brunonem Shulzem.
Chocimska 35
Po śmierci ojca Witold zamienił miejsce zamieszkania wraz z matką i siostrą. Poświęcił się pracy nad Ferdydurke, a także nieustannie śledził pogarszającą się sytuację geopolityczną świata. Rok 1939 był jego ostatnim spędzonym w Polsce, którą opuścił 29 lipca na pokładzie statku ,,Chrobry".
Życie na Emigracji
- 1939 - 1968 - pobyt w Argentynie
- 1963 - 1969 - Europa
Witold Gombrowicz przebywał na emigracji do końca życia. Zmarł w swoim domu w Vence dnia 24 lipca 1969 roku. Powodem jego śmierci był zawał serca we śnie połączony z niewydolnością płuc. Ostatni wywiad z pisarzem został opublikowany we wrześniu przez czasopismo ,,Kultura".
Dorobek literacki
Opowiadania: „Pamiętnik z okresu dojrzewania” (1933); Powieści: „Ferdydurke” (1937), „Opętani” (1939), „Trans-Atlantyk”(1953), „Pornografia”(1960), „Kosmos” (1965); Dramaty: „Iwona, księżniczka Burgunda” (1938), „Ślub” (1953), „Operetka” (1966), „Historia” (1975); Tomy autobiograficzne: „Dziennik 1953-1969" (1957-1992), „Testament. Rozmowy z Dominique de Roux” (1969), „Wspomnienia polskie. Wędrówki po Argentynie” (1977), "Kronos" (2013).
Ferdydurke
Gęby, upupianie i parobek...
- Pierwsza powieść Witolda Gombrowicza, wydana w roku 1937.
- Tytuł został zaczerpnięty od bohatera powieści Babbit Sinclaira Levisa: Freddy'ego Durkee.
- Przetłumaczona na wiele języków.
- Główna problematyka: dojrzewanie i towarzysząca mu presja społeczna, przybieranie narzucanych przez otoczenie ról, konflikt pomiędzy sztucznym i prawdziwym "ja", tożsamość; walka z fromą, zachowanie własnej formy wobec form cudzych.
- "Pojęcia klucze" Gombrowicza: forma, gęba, pupa, łydka.
Dziękuję za uwagę
Źródła:
1. muzeumgombrowicza.pl (dostęp: 17.04.2021) 2. witoldgombrowicz.com 3. Anna Osipińska, Opowiedzieć historię od początku do końca – „Kronos” Witolda Gombrowicza, ,,Prace Literaturoznawcze", nr. 1, s.111-122, 2014. 4. Agnieszka Urbańska, ,,Ferdydurke", czyli studium nad Formą - o kłopotach w recepcji Gombrowiczowskiego dzieła i o recepcie na prawidłowe jego odczytanie, ,,Postscriptun Polonistyczne", nr.2(14), s.377-394, 2014.