Idealiści

IDEALIŚCI

W LITERATURZE

Definicja

Idealizm – pogląd, wedle którego świat dostępny ludzkim zmysłom nie jest całością rzeczywistości. Prócz tego wymiaru poznawczego istnieją bowiem byty niematerialne, które są wieczne i niezmienne (Idea). Są one dostępne człowiekowi poprzez poznanie drogą rozumowania. Jest to idealizm platoński.

Idealistą nazywamy osobę, która wierzy w ideały i kieruje się zasadami lub też marzyciela, które wyznaje niemożliwe do realizacji idee. W literaturze poznajemy idealistów, którzy kierując się wzniosłymi celami danej epoki, zdolni są do poświęceń dla ogółu.

Konrad Wallenrod

Jest to bohater tragiczny. Chce ocalić swoją ojczyznę. Jest gotów poświęcić swoje życie dla tego celu. Łamie zasady rycerskie, bowiem dopuszcza się zdrady, dokonuje tego jednak by walczyć o dobro ojczyzny. Przechodzi wewnętrzy konflikt i wyrzeka się szczęścia w postaci miłości swojego życia. Wypełnił swoją misję - sabotażu zakonu krzyżackiego.

Nie może jednak długo cieszyć się swoim zwycięstwem, ponieważ ciąży na nim kara śmierci. Postanawia sam odebrać swoje życie. Jest to ucieczka od sądu krzyżaków, ale i wymierzenie kary samemu sobie za złamanie kodeksu rycerskiego, w którego zasady wierzył.

Don Kichot

Jest on symbolem idealisty i marzyciela. Autor w sposób karykaturalny przedstawił wady Hiszpanów doby baroku. Idealizm Don Kichota zestawiany bywa często z realizmem jego giermka - Sancho Pansy. Jest znudzony wiejskim życiem i przyziemnością.

Don Kichot świadomie wybrał życie rycerza, zainspirowany rycerskimi romansami, postanawia prowadzić swoje życie w baśniowy sposób i przeżyć swoją własną przygodę. Chce wskrzesić zapomniane ideały rycerskie, sprzeciwić i się złu na świecie. Idealizuje miłość, staje w obronie honoru damy swojego serca.

Romantycy kierujący się marzeniami

Kordian

Bohater zmienia się w trakcie trwania wydarzeń dramatu. Przechodzi metamorfozę, zmienia się jego światopgląd.Najpierw był idealistą miłości. Dozanł rozczarowania, co doprowadziło go do próby samobójczej. W drugim akcie, kiedy podróżuje po Europie, nadal jest idealistą, który wierzy w sprawiedliwość. Znów jednak doznaje rozczarowań.

W ostatnim akcie jest gotów poświęcić życie dla idei, którą jest ratowanie ojczyzny. Jednak nie udaje mu się zamordować cara i zostaje umieszczony w więzieniu, gdzie jego czyny i idee zostały ośmieszone. Dalsze losy bohatera pozostają nieznane.

Konrad

Wrażliwa, wyjątkowa jednostka. Poeta nazywający siebie wieszczem. Utożsamiał się z Prometeuszem, gdyż tak jak on brał na siebie całe cierpienie. Uważał, że musi wyzwolić swój naród, być mesjaszem. Gotów oddać swoje szczęście dla idei. Zaryzykował nawet swoją duszą, gdy w trakcie Wielkiej Improwizacji domagał się od Boga mocy, która pozwoli mu zrealizować jego cel.

Były kochanek o imieniem Gustaw przeistoczył się w patriotę - Konrada, gotowego poświęcić się dla dobra ojczyzny. Chce wyzwolić naród używając uczuć. Głęboko wierzy, że jest w stanie to zrobić

Trzy pokolenia idealistów w "Lalce"

Julian Ochocki

Ignacy Rzecki

Stanisław Wokulski

Idealista polityczny

Idealista naukowy

Idealista miłości

Należy do pokolenia romantyków. Wierzy, w porządek świata, mimo to jest nim rozczarowany. Odziedziczył po ojcu fascynację Napoleonem, twierdził, że ród Bonaparte przywróci suwerenność państw Europejskich. Do końca życia jest wierny swoim ideałom. Jego śmierć jest symbolicznym końcem epoki.

Najmłodszy z idealistów przedstawionych w Lalce. Ambitny, inteligentny wynalazca, arystokrata. Skończył szkołę przyrodniczą i politechnikę. Marzy o stworzeniu przełomowych wynalazków (machina latająca), jednak nic z tego co zbudował do tej pory nie uważa za sukces. Wierzy, że postęp technologiczny udoskonali ludzi.

Jest osobą łączącą cechy romantyka i pozytywisty. Wierzył w bezinteresowną miłość. Sensem jego życia stała się panna Izabela. Jest gotów wiele poświęcić, by wybranka odwzajemniła jego uczucia. Uważa, że są sobie przeznaczeni. Kiedy poniósł klęskę w miłości, posunął się do próby samobójczej.

Seweryn Baryka

Mieszka w Rosji, jednak mówi po Polsku i uważa się za Polaka. Za wszelką cenę chce wrócić do Polski i marzy, by jego syn tam mieszkał. Gdy wrócił z wojny, zmienił się. Marzył o wolnej Polsce i opowiadał synowi historie o tym jak pięknie jest w kraju. Według jego opowiadań, w Polsce miały stać szklane domy, których budowa daje ludziom pracę, a w kraju zapanowała równość i

spokój. Ta wizja była jego upragnioną przyszłością dla syna. Razem z nim, wyruszyli do Polski by dotrzeć do upragnionych szklanych domów. Nie dotarł on jednak do celu. W swoich ostatnich chwilach zaklinał syna, by ten jechał dalej do Polski.

Tomasz Judym

Młody lekarz, wychowany w ubóstwie. Pragnął polepszyć stan życia najniższych klas społecznych. Starał się promować ideę poprawy higieny i stanu zdrowia biedoty w środowisku lekarzy, jednak spotykał się z odrzuceniem. Pomoc ubogim traktował jako swój moralny obowiązek.

Postanowił wieść samotne życie, by móc całkowicie oddać się swojej pasji. Zrezygnował z miłości swojego życia. Twierdził, że musi wyrzec się własnego szczęścia, by móc pomagać innym. Pozostał idealistą do końca.