Want to create interactive content? It’s easy in Genially!

Get started free

RKO

dominika.p.200613

Created on April 17, 2021

Start designing with a free template

Discover more than 1500 professional designs like these:

Audio tutorial

Pechakucha Presentation

Desktop Workspace

Decades Presentation

Psychology Presentation

Medical Dna Presentation

Geometric Project Presentation

Transcript

Resuscytacja krążeniowo- oddechowa

Co to jest?

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa, RKO – zespół czynności stosowanych u poszkodowanego, u którego wystąpiło podejrzenie nagłego zatrzymania krążenia. Są to zabiegi obejmujące utrzymanie drożności dróg oddechowych oraz wykonanie oddechów zastępczych(ratowniczych) i ucisków mostka w celu rozprowadzenia tlenu po organizmie.

Udzielenie pomocy jest twoim obowiązkiem- pamiętaj powiadomienie odpowiednich służb również jest pomocą!

PAMIĘTAJ!

Szanse na skuteczną reanimację maleją stopniowo w miarę upływu czasu. Podjęcie czynności reanimacyjnych w fazie zanikania czynności życiowych może nie dopuścić do zaniku funkcji wszystkich układów i tym samym stwarza szansę pełnego powrotu do zdrowia.

Kolejność działań:

Zapewnij Bezpieczeństwo.

Ocenień stan świadomości.

Wołaj o pomoc.

Udrożnij Drogi Oddechowe.

Sprawdź czy poszkodowany oddycha. Jeśli nie: Zadzwoń 112 lub 999. Następnie: 30 uciśnięć klatki piersiowej. 2 Oddechy Ratownicze.

Bezpieczeństwo:

Zabezbiecz miejsce zdarzenia!

Rozejrzyj się!

Zabezpiecz się!

Zabezpiecz miejsce zdarzenia. Zadbaj przy tym o swoje bezpieczeństwo. Czasami trzeba będzie przetransportować poszkodowanego w bezpieczne miejsce jeżeli nie ma on urazu kręgosłupa lub miedniy. Pamiętaj- najlepszy ratownik to żywy ratownik!

Zwróć uwagę szczególną na wydarzenia, które mogą stwarzać niebiespieczeństwo i dla ratującego i dla poszkodowanego(np. pożar, wyciek substancji chemicznych)

Powinienieś stosować środki ochrony osobistej takie jak rękawiczki czy maseczka. Każdego poszkodowanego uważaj za potencjalnego nosiciela chorób zakaźnych.

Ocena stanu świadomości:

Pamiętaj o tym, że w wyniku swojego stanu poszkodowany może reagować tylko na dźwięk lub tylko na dotyk. Dlatego potrząśnij nim delikatne za barki. Pamiętaj również o dawaniu komunikatów słownych np.,, Czy Pan/Pani mnie słyszy”.

Jeżeli poszkodowany zareaguje:

Jeżeli poszkodowany nie reaguje:

• Pozostaw go w pozycji zastanej. • Dowiedz się co się stało. • Regularnie powtarzaj ocenę stanu poszkodowanego.

Wołaj o pomoc

Wołaj głośno o pomoc. Jeżeli obok ciebie i poszkodowanego znajduje się duża ilość ludzi, aby uniknąć zamieszania, bezpośrednio wyznacz osobę.

Udrożnij drogi oddechowe

Odchyl głowę Unieś żuchwę.

Sprawdź oddech

Sprawdź oddech trzema zmysłami. Słuchem, wzrokiem i dotykiem. Nie pomyl oddechu agonalnego z normalnym oddychaniem.

Oddech agonalny

Oddech agonalny- opisywany jest jako słaby, ciężki, głośne westchnięcia lub łapanie powietrza. Występuje tuż po zatrzymaniu pracy serca w nagłych zatrzymań krążenia. Prawidłowy, spokojny oddech zdrowego człowieka dorosłego odbywa się z częstotliwością od około 12-15 oddechów na minutę (2-3 razy na 10 sekund).Zapamiętajmy! Jeśli poszkodowany, któremu pomagamy, stara się „łapać” powietrze, jego oddech jest nieregularny i coraz płytszy lub jeśli w przeciągu 10 sekund nie odnotowaliśmy 2-3 spokojnych, głębokich oddechów, powinniśmy założyć, że poszkodowany nie oddycha.

Zadźwoń pod 112 lub 999

Uciskanie klatki piersiowej:

Połóż nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej. Połóż drugą rękę na pierwszej. Spleć palce. Uciskaj klatkę piersiową z częstotliwością 100 na minutę. Głębokość nie mniejszą niż 5-6 cm. Równy czas uciśnięcia i relaksacji. Jeżeli to możliwe ratownicy prowadzący RKO powinni się zmieniać co 2 minuty.

2 oddechy ratownicze

Zaciśnij skrzydełka nosa Weź normalny wdech Obejmij szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami Wdmuchuj powoli powietrze do uniesienia klatki piersiowej w czasie 1 sek. Poczekaj aż klatka piersiowa opadnie Powtórz Jeżeli nie wykonujemy wdechów ratowniczych należy wykonać 100 uciśnięć klatki piersiowej bez przerwy.

Kontynuuj RKO

30

Jeżeli poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać ułóż go w pozycji bocznej bezpiecznej:

RKO u dzieci

W przypadku RKO u dzieci technika jej wykonania jest taka sama jak u dorosłych poprzedzona podaniem 5 wdechów Głębokośc ucisków 1/3 wys. klatki piersiowej

RKO u niemowląt

Przed rozpoczęciem ucisków należy wykonać 5 wdechów ratowniczych, jednak swoimi ustami musimy zakryć usta oraz nos niemowlaka. Uciski wykonujemy dwoma palcami.

Przyczyny zatrzymania krążenia

Objawy zatrzymania krążenia

Przyczyn zatrzymania czynności życiowych może być wiele. Wśród nich znajdują się m.in.: • Utrata dużej ilości krwi • Uszkodzenia czaszkowo-mózgowe • Niedotlenienie mózgu • Porażenie piorunem lub prądem • Zawał mięśnia sercowego • Nagłe zanurzenie się w zimnej wodzie

Najpopularniejszymi objawami zatrzymania krążenia jest: • utrata przytomności • brak tętna • brak oddechu

Kiedy można przerwać RKO:

-kiedy wróci prawidłowy oddech i inne czynności życiowe -kiedy ktoś nas zmieni -kiedy zabraknie siły ratownikowi -kiedy przybędzie profesjonalna pomoc

Czym jest defibrylator?

Automatyczny defibrylator zewnętrzny

wysoce specjalistyczne, niezawodne, skomputeryzowane urządzenie, które za pomocą poleceń głosowych i wizualnych prowadzi zarówno osoby z wykształceniem medycznym, jak i bez niego przez procedurę bezpiecznej defibrylacji w zatrzymaniu krążenia.

Defibrylacja osób dorosłych

Włącz AED

Przyklej elektrody w odpowiednich miejscach klatki piersiowej

Analiza rytmu serca, nie dotykaj poszkodowanego, odsuń świadków

Wstrząs pożądany

Wstrząs nie zalecany

• Odsuń się! • Wciśnij klawisz wyładowania elektrycznego. • Po wyładowaniu wstrząsu postępuj wg poleceń głosowych AED

Poszkodowanego ułóż w pozycji bezpiecznej po powrocie u niego normalnego oddechu

Słowo „resuscytacja” pochodzi od łacińskiego czasownika resuscitare – wzniecić, odnowić, wskrzesić.

Ciśnienie maksymalne jakie możemy uzyskać przy prawidłowych uciśnięciach klatki piersiowej to około 6o mmHg.

Każda minuta zwłoki opóźnionej pierwszej defibrylacji zmniejsza szanse o przeżycie o 7-10%

Choć już przy 6-8 prawidłowym uściśnięciu krew dociera do mózgu, dopiero przy ok.20 uściśnięciu osiągamy prawidłową perfuzję mózgową.

Ciekawostki

Defibrylację u człowieka po raz pierwszy zastosował prof. Claude Beck w 1947 roku. przepuszczając go przez serce 14-letniego chłopca.

Dziękuję za uwagę!