dla rodziców

Pozycja spoczynkowa języka

Pozycja spoczynkowa języka to jest to ułożenie języka, kiedy nie ma on już nic do roboty – nie bierze udziału w mówieniu, jedzeniu, piciu, połykaniu, oczyszczaniu jamy ustnej z resztek jedzenia. Wtedy język powinien ułożyć się przy podniebieniu twardym. Dobre zdjęcia i opisy znajdują się w artykule, który znajdziecie pod linkiem: https://www.logopeda-lodz.eu/blog/jak-wyglada-pozycja-wertykalno-horyzontalna-jezyka/ Myślę, że tu bardzo przydałyby się przypominajki. Dziesięć naklejek/obrazków/… w jednym kolorze w różnych miejscach domu. Kiedy padnie na nie wzrok dziecka, przypomną mu „ułóż język prawidłowo”. Dziecko potrzyma tak język przez następnych kilka/kilkanaście/kilkadziesiąt sekund, dopóki nie zapomni (nie da się cały czas o tym myśleć, mamy w życiu też inne sprawy na głowie). I tak do następnej przypominajki. Oczywiście usta są przy tym zamknięte (zdjęcia w artykule musiały być zrobione z szeroko otwartymi ustami, żeby było cokolwiek widać). Język nie musi być mocno zassany jak w naszych ćwiczeniach (mlaskanie itp.), ma być lekko przytulony do podniebienia. Taki jest start do prawidłowego połykania.

Pozycja spoczynkowa języka

Koszyczek z języka

Usta szeroko otwarte. Przód i boki języka zawijają się do góry tworząc wklęsły kształt podobny do koszyczka/miseczki/łyżeczki. Umiejętność układania języka w kształt koszyczka jest bardzo ważna. To właśnie taki kształt przyjmuje język podczas wymawiania np. głosek "szumiących" - [sz], [ż], [cz], [dż]. Zawijanie boków języka do górnych dziąseł zapewnia, że wydychane powietrze nie ucieknie w policzki. Głoski "szumiące" mają wówczas nieprawidłowe, nieprzyjemne brzmienie.