OŚWIĘCIM

AUSHWITZ

SPIS

01

04

07

Wyżywienie

Krótka historia obozu

Kim był kapo?

02

05

08

Pokój kapo

Odzież

Położenie Oświęcima na mapie Polski

03

06

09

Brama prowadząca do obozu

Oznaczenia więźniów

Koniec!!!

Krótka historia obozu

Za początek funkcjonowania obozu uważa się 14 czerwca 1940 r., dzień przywiezienia do Auschwitz przez niemieckich nazistów pierwszego transportu polskich więźniów politycznych. Od 1942 r. obóz stał się głównie miejscem masowego mordu dokonanego na Żydach w ramach hitlerowskiego planu całkowitej ich zagłady.

Położenie Oświęcimia

Brama prowadząca do obozu

Do obozu prowadzi brama z przek łamanym napisem „Arbeit macht frei”, co znaczy „Praca czyni wolnym”.

Kim był kapo?

Kapo był szefem komanda roboczego. Na kierownicze funkcje wybierano często pospolitych kryminalistów i sadystów. Kapo, mimo, że był więźniem, cieszył się wieloma przywilejami. W zamian za pełnioną funkcję dostawał m.in. dodatkowe porcje wyżywienia. Miał bardzo dużą władzę nad podległymi więźniami – za pobicie, odebranie jedzenia, czy nawet zabicie więźnia nie groziły mu żadne kary.

Pokój kapo

Warunki, w których mieszkali kapo, by ły luksusowe w porównaniu do warunków innych więźniów.

Oznaczenia więźniów

System oznaczania więźniów za pomocą trójkątów (tzw. „winkli”) wywodził się jeszcze z obozów koncentracyjnych istniejących w Niemczech przed wojną. W KL Auschwitz wprowadzono go w 1940 r. z pewnymi modyfikacjami, a wobec niektórych grup więźniów nie stosowano ich wcale.

Wyżywienie

Więźniowie otrzymywali trzy posiłki w ciągu dnia. Rano wydawano im tylko pół litra „kawy” (woda z namiastką kawy zbożowej) lub „herbaty” (wywar z ziół). Posiłek południowy składał się z ok. 1 litra „zupy”, której podstawowymi składnikami były ziemniaki, brukiew oraz niewielkie ilości kaszy, mąki żytniej, ekstraktu spożywczego „Avo”. Na kolację wydawano tak, jak rano „kawę” lub „herbatę” oraz ok. 300 gramów czarnego chleba, do którego dodawano ok. 25 gramów kiełbasy, kaszanki albo margaryny lub łyżkę stołową marmolady czy sera. .

Odzież

Negatywny wpływ na kondycję więźniów miała również nieodpowiednia do warunków obozowych odzież. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni podczas przyjmowania do obozu musieli oddać swoją bieliznę i ubranie do depozytu. Następnie byli kierowani do kąpieli, po której wydawano im odzież obozową, uszytą z drelichu w szaro-niebieskie pasy (tzw. pasiaki). Mężczyźni otrzymywali: koszule, kalesony, bluzy, spodnie, czapki oraz chodaki wykonane z jednego kawałka drewna lub z drewna i skórzanego wierzchu, kobiety zaś: bluzki, spódnice, noszoną bieliznę, bluzy, chustki na głowę i chodaki. W zimie wydawano dodatkowo płaszcze uszyte z grubszego materiału, które jednak nie chroniły przed zimnem, dlatego więźniowie – mimo grożących kar – wkładali często pod bluzy gazety, kawałki papierowych worków lub różnego rodzaju tkanin. Brak odpowiedniej odzieży, zwłaszcza w zimie, niedożywienie i praca w trudnych warunkach powodowały infekcje, które przyczyniały się do zgonu wielu więźniów.

Dziękuje za uwagę!!!

Antonina Studzińska