MEMORIES PRESENTATION

Sztuka starożytnego Rzymu753 r.p.n.e. - 476 r.n.e

753 r.p.n.e. - założenie Rzymu, początek rachuby kalendarza rzymskiego

476 r.n.e - obalenie ostatniego cesarza Romulusa Augustulusa. symboliczny koniec starożytności i początek średniowiecza.

Sztuka starożytnego Rzymu to rozległy dział, obejmujący 1000 lat i trzy kontynenty od Europy po Afrykę i Azję.Sztuka rzymska to również bogactwo nośników. Marmur, malarstwo, mozaika, klejnoty, dzieła ze srebra i bronzu, ceramika.

Miasto Rzym było mieszanką kultur, w sztuce można się dopatrzeć wpływów greckich, etruskich i egipskich. Sztuka grecka bez wątpienia miała ogromny wpływ na rzymian. Rzym, pomimo, że podbił Grecję, zaadaptował u siebie większość jej kulturalnego i artystycznego dziedzictwa, przejmując również wiele jej najbardziej znanych dzieł

Rzymianie chętnie zlecali powstanie rzymskich odpowiedników rzeźb, dlatego wzięły się marmurowe wersje zaginionych greckich rzeźb z brązu, takich jak np. Doryforos Polikleta. Rzymianie wcale nie sądzili - tak jak my dzisiaj, że kopia dzieła ma mniejszą wartość od oryginału. Kopie nie były jednak identyczne - w dziele zawsze dokonywano pewnych zmian.

Malarstwo rzymskie jest w przeciwieństwie do architektury Rzymu mało znane. Na przykład malarstwo ścienne znane jest jedynie z nielicznych zachowanych przykładów oraz przekazów pisemnych. Malarstwo sztalugowe, które choć jak wiemy z tekstów źródłowych było popularne, nie przetrwało do dziś zupełnie.

Najwspanialsze malowidła odkryto w domach miast zniszczonych przez wybuch Wezuwiusza w 79 roku n.e. i od jednego z nich nazwano pompejańskim (miasto Pompeje). Pokrywały one ściany pokojów i atriów. Przedstawiały one krajobrazy, sceny z ludźmi w bujnej zieleni, martwe natury, egzotyczne zwierzęta, sceny z greckiej mitologii, a także malowidła przedstawiające architekturę otwierającą przed patrzącym złudzenie głębi.

- rozwinęło się malarstwo ścienne i mozaiki,- popularne stało się malarstwo katakumbowe - umieszczone w podziemnych cmentarzach, - rozwinęło się malarstwo pompejskie - wieloformatowe malowidła ścienne dające złudzenie widoku za oknem, - tematyka malarstwa: portrety, sceny mitologiczne, rodzajowe i historyczne, pejzaże, martwa natura, malarstwo dekoracyjne (ornamenty)

malarstwo ścienne

Wnętrze katakumb św. Piotra i Marcelina w Rzymie 1. połowa III w.

Martwa natura – kosz z owocami.

Panna z bogatego rodu.

malarstwo pompejskie

Detal z rzymskiego fresku ściennego, ukazujący dużą willę

Rzeźba starożytnego Rzymu w dużym stopniu korzystała z rozwiązań wypracowanych w sztuce greckiej. Jednak rzeźba rzymska była silnie związana z władzą - jako portret czy relief historyczny służyła upamiętnieniu cesarzy, wodzów czy bohaterów niosąc ze sobą określoną treść ideową.

Ważnym tematem rzeźby rzymskiej były portrety. W okresie republikańskim i wczesnego cesarstwa, jednym z wykształconych wówczas typów portretów było popiersie.

Marmurowe popiersie przedstawiające mężczyznę, połowa wieku, marmur, 14 3/8 cala (Muzeum Sztuki Metropolitan)

Greckie posągi były na początku przywożone jako łupy wojenne, później stanowiły cenny przedmiot handlu. Równolegle sprowadzani byli na teren republiki rzeźbiarze greccy, którzy wykonywali dla Rzymian kopie, głównie w marmurze. Dzięki kopistom znamy wygląd wielu oryginałów dzieł greckich, które, przeważnie wykonywane z brązu, nie dotrwały do naszych czasów.

Portret rzymski jest to jeden z najbardziej interesujących typów rzymskiej rzeźby. Chodziło w nim o realistyczne przedstawienie portretów Rzymian. Rzeźba portretowa pozostała do końca starożytności żywą i oryginalną dziedziną sztuki rzymskiej.

"Statua Barberini": patrycjusz z portretami przodków. Rzym. Palazzo dei Conservatori.

Archiektura

Zadanie - krzyżówka

Na podstawie podręcznika str. 95, prezentacji oraz filmu uzupełnij krzyżówkę.

Thank you!