Esogram

Esogram

Grupa: Witaminki Studenci: Aleksandra Pilawa Patrycja Binek Kamila Sokołowska

University Logo

Przedmiot: Zarządzanie projektami

„Życie nasze, a więc i nasza działalność są ograniczone w czasie, odpowiednie wykorzystanie czasu i rozłożenie nim naszych czynności jest zagadnieniem kardynalnym, dlatego badamy wszelkie warunki skutecznego działania, ażeby należycie wykorzystać czas kalendarzowy, przemijający nieprzerwanym potokiem”.

Zygmunt Rytel

Spis treści

09. Bibliografia

04. Rodzaje

01. Zygmunt Rytel

06. Tworzenie

02. Co to esogram?

03. Założenia

08. Strefa manewru

.01

Zygmunt Rytel

Najważniejsze opracowania:

Zygmunt Rytel (1880 - 1947)

• Esogramy
• Energetyczna koncepcja działań
• Koncepcja nasilenia działalności

Przedstawiciel nurtu uniwersalnego w organizacji i zarządzania w pierwszej połowie XX wieku. Zygmunt Rytel jako pierwszy teoretyk organizacji zajął się zdefiniowaniem podstawowych pojęć myśli organizatorskiej. Próbował zdefiniować nie tylko pojęcia takie jak: organizacja, kierownictwo, czy też naukowa organizacja, ale również starał się nadać uniwersalne dla każdego rodzaju działalności definicje takim pojęciom jak: działalność, funkcja, skuteczność.

.02

Pojęcie esogramu

Esogramy to wykreślna metoda stosowa do kontorli i planowania przebiegu w czasie szczególnie złożonych procesów pracy, a zwłaszcza przedsięwzięć. Przedstawiają one tempo narastania pracochłonności w planowym lub rzeczywistym przebiegu określonej działalności.

U podstaw techniki esogramów leży pojęcie tzw. nasilenia działalności, rozumianego jako liczba godzin pracy zużytych w danym okresie. W warunkach pracy zespołowej zasoby pracy włączane są zwykle stopniowo, powodując narastanie nasilenia pracy do wartości maksymalnej. Natomiast w miarę zbliżenia się do zakończenia prac następuje stopniowe wyłączanie zasobów pracy i jej nasilenie maleje. Wykres pracochłonności w funkcji czasu ma więc kształt krzywej zbliżonej do rozciągniętej litery "S", od czego pochodzi nazwa wykresu.

.03

Założenia metody esogramów

Metoda esogramów opiera się na następujących założeniach:

• każda działalność przebiega zgodnie z koncepcją nasilenia pracy,
• miernikiem działalności jest pracochłonność,
• działalność można rozpatrywać w różnych przedziałach czasu, w stosunku do których ustala się nasilenie pracy (wzorcowe i rzeczywiste),
• nasilenie pracy jest różne dla różnych wzorców przebiegu działalności,
• wzorzec przebiegu działalności budowany jest na podstawie kryterium maksymalnego wykorzystania czasu kalendarzowego i potencjału organizacji (zasobów ludzkich i rzeczowych),
• planowany przebieg działalności przedstawiany jest graficznie w postaci esogramów normatywnych ilustrujących wzorcowe tempo narastania pracochłonności,
• rzeczywisty przebieg działalności prezentowany jest za pomocą esogramów rzeczywistych sporządzanych na podstawie spływu pracochłonności (rzeczywistego tempa narastania pracochłonności),

.04

Rodzaje esogramów

Zastosowanie esogramów:

1. Esogram normatywny- jego konstruowanie ma kluczowe znaczenie dla planowania. Jest on wykorzystywany podczas planowania i kontroli wykonywanej produkcji. Może być także wykorzystywy na przykład przy budowie statku. Esogram ten przedstawia nam neutralne tempo narastania pracochłonności podczas budowy. oraz do jej rejestrowania.
2. Esogram rzeczywisty- stwarza nam podstawę do działań koordynacyjnych w trakcie realizacji działalności. Analiza kilku esogramów rzeczywistych dla tych samych przedsięwzięć pozwala wyciągnąć wnioski, jak narasta pracochłonność w jej przebiegu. W przypadku budowy statku esogram rzeczywisty jest podstawą do działań koordynacyjnych w trakcie jego budowy. Dzięki jego analizie na różnych jednostkach można wysunąć wnioski, jak narasta pracochłonność budowy i udoskonalić esogramy normatywne. Krótko mówiąc Esogram rzeczywisty jest zatem dopełnieniem normatywnego.

• Przedsiębiorstwa budowlane
• Przedsiębiorstwa remontowe
• Stocznie
• Pomoc harmonizacji projektów zarządzania
• Planowanie i kontrola finansowania przedsięwzięcia.

.06

Tworzenie

Aby stworzyć esogram należy w pierwszej kolejności przeanalizować wszystkie zależności procesów i czynnośći objętych danym przedsięwzięciem. W planowaniu wielopodmiotowej, złożonej działalności, a co za tym idzie także przedsięwzięć za pomocą metod sieciowych można zauważyć, iż znaczna część procesów i czynności posiada zapasy czasu. Stąd jeśli zbudujemy połączone szeregi planowanego (normatywnego) nasilenia pracy według najwcześniejszych i najpóźniejszych terminów zakończenia poszczególnych czynności i procesów składających się na nasze przedsięwzięcie, to otrzymamy dwa ciągi liczb, które po zestawieniu w jednym układzie współrzędnych tworzą esogramy normatywne. Ilustrują one możliwie najszybszy i dopuszczalnie najwolniejszy planowany przebieg przedsięwzięcia w czasie przy założonym terminie jego zakończenia.

.08

Strefa manweru

Operowanie esogramami normatywnymi tworzącymi tzw. strefę manewru stwarza możliwość odpowiedniego regulowania zużycia i wprowadzania zasobów pracy oraz nakładów finansowych przy realizacji przedsięwzięcia. Jeżeli bowiem dysponować będziemy określoną wielkością zasobów, to jesteśmy w stanie określić przedział czasu (minimalny oraz maksymalny), w którym powinny zostać zużyte. Różnica pomiędzy wartościami (minimalnymi a maksymalnymi) stanowić będzie dopuszczalną różnicę czasu, w którym mogą być wprowadzane nasze zasoby. W ten sposób możliwe staje się rozdzielenie zasobów tak, aby dotrzymać planowany termin zakończenia przedsięwzięcia. Sporządzenie esogramu rzeczywistego pozwala zatem na orientację, jak będzie przebiegał proces realizacji, który da nam gwarancję na zakończenie przedsięwzięcia sukcesem. W praktyce należy dążyć do tego, aby esogram rzeczywisty mieścił się w wyznaczonej strefie manewru, a najlepiej dążyć do tego co pozwala na osiągnięcie maksymalnego stopnia wykorzystania czasu kalendarzowego. Ta odmiana metody esogramów pozwala także na koordynację przebiegu jednego lub wielu przedsięwzięć, badanie rozkładu potencjału organizacji oraz planowanie zatrudnienia. Istotnym czynnikiem skuteczności metody jest rzetelne ustalenie normatywów pracochłonności procesów i najbardziej właściwych okresów rozliczeniowych przedsięwzięcia.

.09

Bibliografia

• J. Czekaj: „Wzorce przebiegu..., op. cit., s. 42
• J. Czekaj: Metoda esogramów w zarządzaniu projektami. W: Doskonalenie procesu zarządzania przedsiębiorstwem w obliczu globalizacji z teorii i praktyki. Red. R. Borowiecki i A. Jaki. Uniwersytet Ekonomiczny, Fundacja Uniwersytetu Ekonomicznego, Kraków 2008

• Internetowa Encyklopedia Zarządzania
• Adam Stabryła, Jerzy Trzcieniecki (red.), Organizacja i zarządzanie. Zarys problematyki, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 1986
• Zeszyty Naukowe Wydziałowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach

Dziękujemy za uwagę!