MITY GRECKIE

Przeczytaj i napisz

DiI

TVP

Mity greckie

kl. III

+info

Mit o Syzyfie

Tekst

PRZECZYTAJ

Wyjaśnienie powiedzenia

ZAPAMIĘTAJ.

Żółty zeszyt

DiI

TVP

Syzyf był królem bogatego kraju – Koryntu. Miał opinię najsprytniejszego i najprzebieglejszego z Greków. Syzyf był ulubieńcem bogów. Zapraszano go często na uczty z Zeusem. Miał on jednak pewną negatywną cechę – był strasznym plotkarzem. Bogowie nie przejmowali się tym, gdyż zwykle plotki dotyczyły spraw błahych. Pewnego dnia jednak, Syzyf naraził się na gniew Zeusa za to, że wyjawił ludziom na ziemi informację, którą otrzymał od boga w tajemnicy. Za zdradzanie boskiego sekretu został surowo ukarany: musiał wtoczyć wielki głaz na szczyt góry. Zapewniono go, że jeśli tego dokona, będzie mógł powrócić na ziemię. Ucieszony król chętnie przystąpił do pracy, wierząc, że pójdzie mu łatwo i szybko. Niestety, gdy wtaczał kamień niemal na szczyt, ten wysuwał mu się z rąk i spadał na samo dno. Schodził więc Syzyf na dół i ponawiał próbę. Działo się tak za każdym razem, gdy tylko Syzyf dochodził do szczytu: głaz zawsze zsuwał się z powrotem na ziemię i jego praca zaczynała się od nowa. To dlatego dziś, ogromny i bezskuteczny wysiłek nazywamy syzyfową pracą.

Syzyfowa praca - praca bezcelowa, bezsensowna, nie przynosząca żadnych efektów.

W domuWymyśl i zapisz w punktach min. 3 zajęcia, o których można powiedzieć, że są syzyfową pracą.

Tekst

PRZECZYTAJ.

Moje mocne strony---Moje słabe strony---

ŻÓŁTY ZESZYT

Pieta Achillesa

+info

Wyjaśnienie powiedzenia

ZAPAMIĘTAJ.

DiI

TVP

PRZECZYTAJ

Achilles był jednym z najsłynniejszych i najdzielniejszych greckich wojowników, o którym przez wieki układano nowe pieśni. Achilles urodził się w arystokratycznej rodzinie: jego ojcem był król Tesalii - Peleus, a matką - Tetyda, morska boginka. Kiedy był jeszcze małym chłopcem, matka wykapała go w wodach rzeki Styks, by w ten sposób uczynić ciało syna odpornym na wszelkie zranienia. Jedynym niechronionym miejscem była pięta, za którą trzymała go matka podczas zanurzenia w Styksie. Achilles wsławił się wieloma bohaterskimi czynami w czasie licznych bitew. Nie imały się go żadne ciosy. Z łatwością pokonywał wszystkich przeciwników. Zdawało się, że jest nieśmiertelny. Zginął dopiero ugodzony – właśnie w piętę – zatrutą strzałą.

Pięta Achillesa - słaby, czuły punkt.

+info

Tekst

PRZECZYTAJ

Wyjaśnienie powiedzenia

ZAPAMIETAJ

Dedal i Ikar

DiI

TVP

Jan Parandowski Dedal i Ikar Tymczasem Minos panował na Krecie. Był to rozumny król, który swoją potęgę umiał rozszerzyć bez podbojów, jedynie przez umiejętne współżycie z innymi krajami, skąd ciągnął zyski rozległym handlem. Miał wielką flotę i był prawdziwym władcą mórz. Nie było jednak szczęścia w jego domu. Jego żona, Pazyfae, urodziła dziecko, które miało kształt byka i człowieka. Ten syn szkaradny wyrósł na groźnego potwora i nazwano go Minotaurem. Król, obawiając się, aby straszydło nie szkodziło jego poddanym, postanowił je zamknąć w jakimś bezpiecznym miejscu. W tym celu wybudowano wspaniały gmach, labirynt, o niezliczonej liczbie pokoi, z których gmatwaniny Minotaur wyplątać się nie mógł. [...] Budowę labiryntu prowadził Ateńczyk Dedal [...]. Był on mistrzem we wszystkich sztukach. Miasta zamawiały u niego posągi bogów i bohaterów i ludzie zjeżdżali się z daleka, na uroczyste święta, aby podziwiać kunszt tego artysty. [...] Wynalazł mnóstwo rzeczy pożytecznych, np. świder, grundwagę. Król kochał go tak bardzo, że nie chciał się z nim rozstać nawet wtedy, gdy Dedal, trapiony tęsknotą za ojczyzną, usilnie prosił o pozwolenie wyjazdu. Król nie pozwolił. Miał w tym trochę słuszności, gdyż Dedal zbyt długo był jego powiernikiem i zbyt dobrze znał różne tajemnice państwowe: taki człowiek za granicą mógł łatwo stać się niebezpieczny. Wówczas Dedal wymyślił nowy i niesłychany sposób ucieczki. Z piór ptasich, sklejonych woskiem, sporządził olbrzymie skrzydła dla siebie i dla swego syna, Ikara. Obaj przytwierdzili sobie skrzydła do ramion, a zanim ruszyli w drogę, rzekł ojciec do syna: „Pamiętaj, synu, żebyś zawsze latał środkiem, między morzem a niebem. Nie wolno ci zbyt wysoko szybować, gdyż gorąco promieni słonecznych roztopi wosk, który spaja skrzydła; ani nie zlatuj zbyt nisko, aby wilgocią wody nie nasiąknęły pióra”. Dedal leciał pierwszy i pokazywał drogę synowi. [...] Lecz Ikar, uniesiony zachwytem nad potęgą wynalazku, zapomniał o przestrogach ojca i coraz wyżej wzbijał się w błękitne przestworza. I wówczas stało się to, co przewidział Dedal. Pod wpływem żaru słonecznego wosk stopniał i pióra, jedno po drugim, zaczęły opadać. Ikar, jak gromem rażony, runął z wysokości na ziemię […]. Wyspę, na którą spadł Ikar, nazwano Ikarią, a morze dookoła niej – Morzem Ikaryjskim. [...] Dedal pochował syna, a sam udał się w dalszą drogę.

Ikarowe loty - śmiałe ryzykowne plany, które mogą się tragicznie skończyć.

+info

Związki frazeologiczne

PRZECZYTAJ

Stajnia Augiasza

Stajnia Augiasza - miejsce zaniedbane, brudne; niesprzątane od dawna.

Tytan pracy

Tytan pracy - osoba, która kocha pracę i nie może bez niej żyć

Olimpijski spokój

Olimpijski spokój - powaga, panowanie nad emocjami.

Koń trojański

Koń trojański - niebezpieczny podarunek, podstęp.

Marsowa mina

Marsowa mina to wyraz twarzy, wyrażający niezadowolenie; groźna, posępna mina.

DiI

TVP

Odyseusz namówił Greków do podstępu: wsiedli na okręty i udawali, że odpływają spod Troi. Na wybrzeżu zostawili dużego, drewnianego konia. Trojańczycy sądzili, że jest to dar bogów i wprowadzili konia do miasta. We wnętrzu budowli ukryli się wojownicy greccy. Nocą otworzyli wojsku bramy i zaatakowali miasto. Troja została zdobyta.

Mars był odpowiednikiem greckiego Aresa. Był bogiem wojny niesprawiedliwej, wrogi ludziom i bogom.

W greckiej mitologii tytani byli to bogowie istniejący przed bogami olimpijskimi.

Podczas igrzysk przerywano walki i wojny, co powodowało wśród wszystkich wyciszenie, opanowanie emocji.

Król Augiasz miał stajnię, w której stało trzy tysiące wołów. Stajnia od trzydziestu lat nie była sprzątana. Dopiero Herakles ją oczyścił puszczając przez nią nurt rzeki.

+info

Mit o Narcyzie

Narcyz to nie tylko nazwa kwiatu o odurzającym zapachu; narcyzm to także określenie odnoszące się do człowieka, który zachwyca się sam sobą.

DiI

TVP

Piękny młodzieniec o imieniu Narcyz uwielbiał leśne łowy i nie zwracał uwagi na to, że kochają się w nim wszystkie nimfy. Pewnego razu nachylił się nad strumykiem, by napić się wody i ujrzał swoje odbicie. Był sobą tak oczarowany, że aż się zakochał. Siedział nad wodą, wpatrując się w siebie, dopóki nie umarł z nieszczęśliwej miłości – takie uczucie okazało się bowiem niemożliwe do spełnienia. W miejscu, gdzie go pochowano, wyrósł cudny kwiat, nazwany jego imieniem.

+info

ZAPRASZAM DO OBEJRZENIA!

3. W świecie mitów. Bohaterowie mitologii greckiej.

1. W świecie mitów. Bohaterowie mitologii greckiej.

2. W świecie mitów. Bohaterowie mitologii greckiej.

Lekcje w TVP VOD

4. W świecie mitów. Bohaterowie mitologii greckiej.

DiI

TVP

https://vod.tvp.pl/video/szkola-z-tvp-klasa-3,lekcja-1-12052020,47810156

https://vod.tvp.pl/video/szkola-z-tvp-klasa-3,lekcja-2-12052020,47810159

https://vod.tvp.pl/video/szkola-z-tvp-klasa-3,lekcja-1-11052020,47810078

https://vod.tvp.pl/video/szkola-z-tvp-klasa-3,lekcja-2-11052020,47810080

MITY GRECKIE

More creations to inspire you

Transcript