Diego Velázquez

Diego Velázquez

Życiorys

Diego Velazquez hiszpański malarz, przedstawiciel baroku, portrecista. Urodzony w 1599 roku w Hiszpanii, w miejscowości Sewilla. Był najstarszym synem z siedmiorga dzieci Juana Rodrígueza de Silva, wywodzącego się ze szlacheckiej rodziny portugalskiej i Jeronimy Velázquez. Do historii sztuki przeszedł pod nazwiskiem matki. Przez krótki czas jego pierwszym nauczycielem był znany ówczesny malarz Francisco de Herrera. Następnie przez 6 lat uczył się pod kierunkiem Francisca Pacheca. W 1618 ożenił się z jego córką Juaną, z którą miał dwie córki. W 1623 został mianowany nadwornym malarzem króla Filpa IV Olivaresa. W tym okresie poznał przebywającego w Madrycie Rubensa. W latach 1629–1631 przebywał we Włoszech. Tam zetknął się bezpośrednio ze sztuką włoską, studiując i kopiując dzieła wielkich mistrzów: Rafaela, Michała Anioła, Tycjana. Zmarł po krótkiej chorobie. Pochowany został w madryckim kościele św. Jana.

Twórczość

Malował przede wszystkim obrazy religijne dla miejscowych kościołów i klasztorów oraz portrety. Powstało wtedy dziewięć obrazów rodzajowych tzw. bodegonów, tematycznie związanych z kuchnią i przygotowaniem posiłków, wykazujących silny wpływ naturalizmu Caravaggia. Trzeci typ obrazów splatał oba te wątki tematyczne z charakterystycznym motywem obrazu w obrazie na drugim planie. Na dworze króla Filipa artysta unikał patosu, gwałtownych ruchów i wyszukanych póz.

Stara kucharka

Obraz namalowany został w 1618 roku. Na pierwszym planie widać starszą kobietę, która przygotowuje jajka sadzone oraz chłopaka, który podaje jakieś przedmioty. Tło zostało pomalowane na czarno, dzięki niemu widać szczegóły postór oraz innych przedmiotów umieszczonych na obrazie.

Trzej Muzycy

Obraz został namalowany w 1618 r. i tak jak Stara Kucharka jest to jeden z najwcześniejszych obrazów Valezqueza. Na tym obrazie trzech młodych mężczyzn jest zgrupowanych wokół stołu, jedzących, pijących i grających muzykę, z silnymi kontrastami światła i ciemności wokół postaci. Światło pada z lewej strony, tworząc ostre cienie i intensywne światła. Dwóch mężczyzn z instrumentami strunowymi śpiewa, podczas gdy trzeci, najmłodszy, ma w jednej ręce własny instrument i szklankę w dłoni. W tle widać małpkę trzymającą coś w łapce, która podkreśla groteskowy charakter tej sceny.

Obiad rolników

Namalowany w 1618 r. Łączy martwą naturę jedzenia i picia z przedstawieniem trzech osób. Kompozycja przedstawia młodszego mężczyznę gestykulującego prawą ręką, aby wzmocnić opowieść wydobywającą się z jego półotwartych ust i starszego mężczyznę, który uważnie słucha oraz trzecią osobę nalewającą do kieliszka napój. Martwa natura obejmuje ryby, chleb, marchewkę, cytrynę i miedziane naczynie.

Pokłon Trzech Króli

Obraz namalowany został w 1619 r. Prawdopodobnie Diego na tym obrazie użył twarze własnej rodziny.

Portret Francisco Pacheco

1622 r.

Nosiwoda z Sewilli

Powstał ok. 1620 r.

Kuźnia Wulkana

Velázquez wybrał moment, gdy do kuźni Wulkana przybywa bóg Apollo z wieścią o zdradzie Wenus. Jego postać, okryta czerwonym suknem, kontrastuje z nagimi torsami pomocników boga ognia i nim samym. Gdyby nie jasna poświata wokół głowy Apolla kompozycja wskazywałaby na scenę rodzajową, a nie mitologiczną. Wszystkie postacie przedstawione zostały w różnych pozach.

1629-1630

Chrystus ukrzyżowany

Rok wykonania 1631- 1632

Poddanie Bredy

Rok wykonania 1635 r.

Koronacja Najświętszej Maryi Panny

Koronacja Maryi przez Velázqueza jest wyjątkowa, ponieważ jest rzadkim dziełem religijnym artysty bardziej znanego ze swoich portretów oraz atmosferą naturalności i prostoty. Jego kompozycja oparta jest na odwróconym trójkącie, dającym poczucie doskonałej równowagi i harmonijnych linii oraz przypominającym serce. Główną postacią jest Dziewica Maryja o skromnym, pełnym czci i emocjonalnym wyrazie, z opuszczonymi oczami. Po prawej stronie jest Bóg Ojciec, przedstawiony jako dostojny starzec, a po lewej postać Jezusa Chrystusa - razem trzymają koronę Maryi nad jej głową. W środku Duch Święty jest przedstawiony w postaci białej gołębicy.

Wykonanie: 1641-1644

Wenus z lustrem

Portret papieża Inocentego X

Panny dworskie

Diego namalował ,,Panny dworskie" w 1656 r.

Baśń o Arachne

Obraz namalowany w latach 1656-1658. Dzielimy go na dwa plany.

Portret Infantki Małgorzaty

Powstał w 1659 r. Jeden z najbardziej znanych portretów Velazqueza.

Ciekawostki

• Większość jego obrazów znajduje się w muzeum Prado w Madrycie.
• W roku 1659 został przyjęty do zakonu św. Jakuba de Compostela.

ciemne tła

dbałość o szczegóły

Podsumowanie

obrazy rodzajowe przedstawiane w sposób realistyczny

faktura przedmiotów

malarz prawdy

głęboka analiza psychologiczna postaci

flegmatyczna twórczość

Thank you!

Karina Galikowska