W pamiętniku... Słowacki

Z pamiętnika Zofii Bobrówny

Juliusz Słowacki

Analiza i Interpretacja

sZTAMBUCH CZY PAMIĘTNIK?

Sztambuch to książka-pamiętnik, w której właściciel gromadził in memoriam wpisy osób ze swego najbliższego otoczenia lub innych napotkanych na drodze życia. Zamieszczane przy różnych okazjach wpisy miały formę sentencji, wierszyków, cytatów z dzieł, fragmentów piosenek, powiedzeń, przysłów i życzeń. Często do tekstu dołączano rysunki, grafiki, wycinanki z papieru, wysuszone kwiaty, hafty, a nawet pukle włosów.

ŹRÓDŁO: https://uni.wroc.pl/kolekcja-sztambuchow-w-zbiorach-biblioteki-uniwersyteckiej-we-wroclawiu/

Pamiętniki - sztambuchy dzieci

Na zdjęciu obok widać sztambuch dziecka w wieku szkolnym. W latach 60.-90. były one bardzo popularne. Zawierały często proste rymowanki, czasem miłe słowa, jakieś przesłanie, a innym razem zabawne wpisy (jak ten tutaj).

Okoliczności powstania wiersza

Wiersz „W pamiętniku Zofii Bobrówny” powstał 13 marca 1844 roku w Paryżu. (Poeta od 1831 roku przebywał na emigracji, nie widział więc ojczyzny prawie 14 lat.) Juliusz Słowacki napisał wiersz na prośbę dziesięcioletniej Zofii Bobrówny i umieścił w jej sztambuchu.O spotkaniu z Zosią pisał w liście do swojej matki: „Zosieczka pojechała do Ciebie, ale nie wiem, kiedy zajedzie, bo zwykle jeździ dyszlem rzemiennym. Miłą mi była ta dziewczynka”. Dziewczynka wraz z matką (Joanną Bobrową – przyjaciółką poety) i starszą siostrą Ludwiką wracała do kraju (do Polski) i miała zatrzymać się w Krzemieńcu, gdzie Słowacki się urodził i spędził dzieciństwo.

Pamiętniki - sztambuchy dzieci

Na zdjęciu obok widać sztambuch dziecka w wieku szkolnym. W latach 60.-90. były one bardzo popularne. Zawierały często proste rymowanki, czasem zawierały miłe słowa, czasem przesłanie, a innym razem zabawne wpisy (jak ten tutaj).

Juliusz Słowacki

Dzisiaj daleko pojechałem w gości I dalej mię los nieszczęśliwy goni. Przywieź mi, Zośko, od tych gwiazd światłości, Przywieź mi, Zośko, z tamtych kwiatów woni, Bo mi zaprawdę odmłodnieć potrzeba. Wróć mi więc z kraju taką - jakby z nieba. 13 marca 1844. Paryż.

W pamiętniku Zofii Bobrówny

Niechaj mię Zośka o wiersze nie prosi, Bo kiedy Zośka do ojczyzny wróci, To każdy kwiatek powie wiersze Zosi, Każda jej gwiazdka piosenkę zanuci. Nim kwiat przekwitnie, nim gwiazdeczka zleci, Słuchaj - bo to są najlepsi poeci. Gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone Będą ci całe poemata składać. Ja bym to samo powiedział, co one, Bo ja się od nich nauczyłem gadać; Bo tam, gdzie Ikwy srebrne fale płyną, Byłem ja niegdyś, jak Zośka, dzieciną.

Ćwiczenie utrwalająće

Środki stylistyczne

W wierszu Słowackiego występują liczne środki stylistyczne. Wasze zadanie polega na ich wskazaniu i nazwaniu oraz interpretacji. Zapiszcie w zeszycie oraz uzupełnijcie tabelę ukrytą pod zdjęciem.

Notatka:

Dziękuję :)

Wasza polonistka