kl.8 Przyjmujący i świadek

Temat: PRZYJMUJĄCY I ŚWIADEK BIERZMOWANIA

Pomódl się do Ducha Świętego

Człowiek jest o tyle dojrzalszy, o ile jest bardziej zdolny do miłości, tzn. do przylgnięcia ku autentycznym wartościom.

Dojrzały chrześcijanin to ten, który daje świadectwo wiary przykładem własnego życia. Przygotowując się do przyjęcia sakramentu bierzmowania, stajemy przed wielkim zadaniem, aby być czytelnym świadkiem wiary we współczesnym świecie.

Zaczynamy od pytania co to jest bierzmowanie? Obejrzyj filmik

Nasi świadkowie bierzmowania powinni stać się dla nas wzorem religijności. Chrzestny to ten, którego zadaniem jest ukazywać piękno wiary. Chrzestni wraz z rodzicami podczas chrztu złożyli w naszym imieniu wyznanie wiary, zapewniając, że będą nas wychowywać w duchu chrześcijańskich wartości.

Katechizm Kościoła Katolickiego poucza: „Każdy ochrzczony jeszcze nie bierzmowany może i powinien otrzymać sakrament bierzmowania. Skoro chrzest, bierzmowanie i Eucharystia stanowią jedność, «wierni są obowiązani przyjąć ten sakrament w odpowiednim czasie»; chociaż sakrament chrztu jest ważny i skuteczny bez bierzmowania i Eucharystii, to jednak wtajemniczenie chrześcijańskie pozostaje nie dopełnione” (KKK 1306). Kościół stawia warunki kandydatom do bierzmowania.

„W Kościele łacińskim bierzmowanie dzieci odkłada się zwykle mniej więcej do siódmego roku życia. Z powodów duszpasterskich, a przede wszystkim, aby głębiej wpoić wiernym pełne posłuszeństwo Chrystusowi i nauczyć ich dawania zdecydowanego świadectwa, Konferencje biskupów mogą ustalić wiek, jaki wydaje im się odpowiedniejszy, tak aby ten sakrament był udzielany w dojrzalszym wieku, po odpowiednim przygotowaniu.

Kandydat do bierzmowania powinien być ochrzczony i znajdować się w stanie łaski. Ponadto jeżeli ma używanie rozumu, powinien być odpowiednio pouczony i przygotowany do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. W stosunku do dorosłych należy odpowiednio dostosować zasady, jakie obowiązują w poszczególnych diecezjach przy dopuszczaniu katechumenów do chrztu i Eucharystii. Należy zatroszczyć się o to, aby bierzmowanie poprzedziła odpowiednia katecheza, a obcowanie kandydatów ze społecznością chrześcijańską i poszczególnymi wiernymi stanowiło dla nich skuteczną i wystarczającą pomoc w formacji do dawania świadectwa życiem chrześcijańskim i do wykonywania apostolatu” (Obrzędy Bierzmowania według Pontyfikału Rzymskiego, s. 24-25).

Katechizm młodych YOUCAT również podaje, jakie warunki powinien spełniać kandydat do bierzmowania.„Każdy chrześcijanin, katolik, którzy przyjął sakrament chrztu i jest w stanie łaski uświęcającej, może być dopuszczony do bierzmowania. Stan łaski uświęcającej oznacza, że nie popełniło się żadnego grzechu ciężkiego (śmiertelnego). Przez grzech ciężki człowiek odłącza się od Boga i może znowu pojednać się z Bogiem jedynie poprzez spo- wiedź. Młody chrześcijanin, który przygotowuje się do bierzmowania, znajduje się w jednej z najważniejszych faz swojego życia. Powinien zrobić wszystko, aby całym sercem i umysłem pojąć wiarę; powinien sam i z innymi modlić się o Ducha Świętego; powinien wszelkimi sposobami pojednać się ze sobą, z ludźmi i z Bogiem, czemu służy spowiedź, która zbliża do Boga także wówczas, gdy nie popełniło się grzechu ciężkiego” (YOUCAT 206).

Aby dobrze przygotować się do sakramentu bierzmowania należy:– modlić się o dary Ducha Świętego, – poznać najważniejsze prawdy wiary, – wyrabiać w sobie pobożność, sumienność, pracowitość, silną wolę, życzliwość, – wybrać sobie patrona, – poprosić świadka do bierzmowania, – oczyścić duszę z grzechów.

Katechizm Kościoła Katolickiego podaje, dlaczego tak ważne jest przygotowanie kandydatów do bierzmowania.

„Przygotowanie do bierzmowania powinno mieć na celu doprowadzenie chrześcijanina do głębszego zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem Świętym, Jego działaniem, darami i natchnieniami, aby mógł lepiej podjąć apostolską odpowiedzialność życia chrześcijańskiego” (KKK 1309).

Poszczególnym bierzmowanym towarzyszy świadek, który ma być nie tylko świadkiem przyjętego sakramentu, ale także świadkiem życia chrześcijańskiego. Ze względu na współczesne warunki pastoralne wypada, aby chrzestny, jeżeli może być obecny, był także świadkiem bierzmowania. W ten sposób jaśniej zaznacza się związek między chrztem a bierzmowaniem, a funkcje i obowiązki chrzestnego mogą być spełnione w sposób bardziej skuteczny. Nie wyklucza się jednak możliwości wybrania osobnego świadka bierzmowania.

Należy pamiętać, aby świadek bierzmowania, wybrany przez kandydata lub przez jego rodzinę, był duchowo przygotowany do tej funkcji oraz odznaczał się następującymi przymiotami: – był wystarczająco dojrzały do spełnienia tego zadania, – należał do Kościoła katolickiego i przyjął wszystkie sakramenty wtajemniczenia: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię, – nie był wykluczony przez prawo do spełniania czynności świadka bierzmowania.

Duch Święty, który napełnia nasze serca, sprawia, że jesteśmy silni, gotowi pokonywać wszelkie przeciwności losu, a także stajemy się dojrzałymi, odpowiedzialnymi chrześcijanami. W Duchu Świętym jesteśmy ludźmi autentycznie wolnymi. Pomyślmy: – Jak angażuję się w przygotowanie do sakramentu bierzmowania? – Jakie jest moje życie religijne? – Na ile jestem świadom odpowiedzialności, jaka wypływa z sakramentu bierzmowania? – Czym kieruję się w wyborze świadka bierzmowania?

Zadania świadka: 1. Przygotowuje do przyjęcia sakramentu. 2. Przedstawia szafarzowi bierzmowania kandydata do namaszczenia krzyżmem. 3. Pomaga w wiernym wypełnianiu przyrzeczeń złożonych na chrzcie świętym. 4. Troszczy się, ażeby bierzmowany postępował jak prawdziwy świadek Chrystusa i wiernie wypełniał obowiązki związane z tym sakramentem. W czasie udzielania sakramentu bierzmowania świadek trzyma prawą rękę na prawym ramieniu kandydata.

Benedykt XVI poucza: „Dla was, rodziców, a także dla ojców i matek chrzestnych, czymś niezwykle ważnym jest mocna wiara w obecność i działanie Ducha Świętego, zaproszenie Go do siebie i przyjmowanie Go, przez modlitwę i sakramenty” (Benedykt XVI, Watykan, 8 stycznia 2012 r.).

Przed kandydatem przygotowującym się do sakramentu bierzmowania czeka wiele nowości. Papież Franciszek w uroczystość Zesłania Ducha Świętego skierował do wiernych następujące słowa:

„Nowość zawsze napełnia nas po trosze lękiem, bo czujemy się bardziej bezpieczni, jeśli mamy wszystko pod kontrolą, jeśli to my budujemy, programujemy, planujemy nasze życie według naszych schematów, naszych zabezpieczeń, naszych gustów (...). Zadajmy sobie pytanie: czy jesteśmy otwarci na Boże niespodzianki? A może lękliwie zamykamy się na nowość Ducha Świętego? Czy jesteśmy odważni, aby wyruszyć na nowe drogi, jakie ofiarowuje nam nowość Boga, czy też może się bronimy” (Franciszek, Rzym, 19 maja 2013 r.).

Św. Jan Paweł II, podczas pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny, w 1979 roku mówił: „Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca Twoich wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości! Napełnij serca! Pomyślcie, młodzi Przyjaciele, jaka jest miara ludzkiego serca, skoro napełnić je może tylko Bóg, Duch Święty” (Jan Paweł II, Warszawa, 3 czerwca 1979 r.). Przygotowując się do sakramentu bierzmowania słowa naszego Wielkiego Rodaka nabierają sensu. Powinniśmy często w modlitwie powtarzać: „Przyjdź, Duchu Święty”.

Na temat zadań świadka bierzmowania wypowiada się kan. 892 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Według tej normy świadek bierzmowania ma troszczyć się, „ażeby bierzmowany postępował jako prawdziwy świadek Chrystusa i wiernie wypełniał obowiązki z tym związane”.

Zdając sobie sprawę, jak wielką odpowiedzialnością jest godne przygotowanie się do sakramentu bierzmowania, a także pełnienie funkcji świadka, prośmy Boga o moc i światło Ducha Świętego, abyś- my dobrze i należycie przygotowali się do przeżycia tej uroczystości. „O tajemniczy Płomieniu”. „O tajemniczy Płomieniu, źródło miłości i prawdy, Pocieszycielu strapionych, Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy! Ożywcza roso w znużeniu, Ogniu wśród chłodu zwątpienia I jasne światło nadziei, Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy! Niech Twoja łaska przeniknie, Myśli i serca człowiecze, Bo z całej mocy wołamy: Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy! Niech będzie chwała na wieki, Ojcu, Synowi i Tobie, A Ty odpowiedz wezwaniu: Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy! Amen”. (Modlitwa do Ducha Świętego)