Muzyka epoki Oświecenia

Prezentacja

Muzyka epoki Oświecenia

FILIP 6c

Jednym z ważniejszych wydarzeń oświecenia, była reforma opery. Ponadto nastąpiła ekspansja muzyki instrumentalnej oraz operowej. Wśród słuchaczy szerzyła się moda na koncerty w specjalnie przygotowanych salach. Arystokracja chętnie bywała na wystawnych koncertach i organizowała takie wydarzenia w swoich pałacach. Królowie, książęta, magnaci utrzymywali na swych dworach własne orkiestry oraz kompozytorów.

Artyści czasów oświecenia szukali w świecie ładu i harmonii; odnaleźli je w starożytnej sztuce greckiej i rzymskiej. Tak powstał styl zwany klasycyzmem. Muzyka w epoce klasycyzmu miała być jasna, przejżysta i znakomita oraz przede wszystkim miała ona służyć ludziom. Najpopularniejszymi formami muzycznymi tego okresu stają się opera, sonata, symfonia i koncert. Kompozytorzy starają się wyeksponować przede wszystkim elementy dźwięczne, tekstura rytmiczna jest logiczna i przemyślana, natomiast dynamika zależna jest bardziej od rytmu i frazy niż od melodii. Jednym z najważniejszych osiągnięć klasycyzmu jest ulepszenie i rozpowszechnienie fortepianu.

Znani kompozytorzy oświecenia to:

• Karol Filip Emanuel Bach
• Johan Christian Bach
• Krzysztof Wilibald Gluck
• Józef Haydn
• Wolfgang Amadeusz Mozart
• Ludwig van Beethoven

Karol Filip Emanuel Bach

(ur. 8 marca 1714 w Weimarze, zm. 14 grudnia 1788 w Hamburgu) – niemiecki kompozytor, pianista i klawesynista, drugi z synów Johanna Sebastiana Bacha, zwany Bachem berlińskim. Przez ok. 30 lat (w latach 1738–68) był nadwornym klawesynistą króla Fryderyka II w Berlinie i Poczdamie. W 1744 roku poślubił Johannę Marię Dannemann. Jest znany z tego, że jest autorem prawie 900 utworów. Komponował przede wszystkim koncerty, sonaty i fantazje na klawesyn, którego był wybitnym wirtuozem. Pisał również pieśni i symfonie.

Posłuchaj ->

Johan Christian Bach

(ur. 5 września 1735 w Lipsku, zm. 1 stycznia 1782 w Londynie) – jeden z najbardziej wszechstronnych kompozytorów drugiej połowy XVIII wieku, syn Johanna Sebastiana Bacha. Styl jego muzyki, często określany jako galant, wywodzi się z orkiestrowej muzyki baroku oraz przede wszystkim opery. Miał olbrzymi wpływ na muzykę Wolfganga Amadeusa Mozarta. Cechy szczególne jego muzyki to wdzięczna melodyka, doskonałe wyczucie formy oraz pomysłowość. Bach znany był, ponieważ tworzył muzykę muzykę kościelną i oratoryjną oraz operową i orkiestrową.

Posłuchaj ->

Krzysztof Wilibald Gluck

(ur. 2 lipca 1714 w Erasbach koło Berching, zm. 15 listopada 1787 w Wiedniu) – niemiecki kompozytor okresu klasycyzmu. Był synem leśniczego. Ojciec nie życzył sobie, aby syn kształcił się w kierunku muzycznym, dlatego ten, mając 13 lat, uciekł z domu do Pragi, gdzie pracował jako wędrowny muzykant. Nauczył się grać na organach, verrilionie oraz na wiolonczeli. Później przez dwa lata był na służbie u Lobkowitzów w Wiedniu. W 1736, dzięki pomocy księcia Francesco Saverio Melziego, wyjechał do Mediolanu, gdzie był uczniem Sammartiniego. Słynie z jego najbardziej znanych dzieł takich jak Artaserse, Ippolito oraz Le cinesi.

Posłuchaj ->

Józef Haydn

(ur. 31 marca 1732 w Rohrau, zm. 31 maja 1809 w Wiedniu) – austriacki kompozytor klasycyzmu, najstarszy z tzw. trzech klasyków wiedeńskich, obok Wolfganga Amadeusa Mozarta i Ludwiga van Beethovena. Joseph Haydn był jednym z głównych przedstawicieli muzyki klasycystycznej oraz jednym z tych, którzy zdefiniowali główne formy muzyczne tej epoki. Szczególnie interesujące są jego dzieła z lat 1760–1770, tworzone w stylu Sturm und Drang, który był awangardowym kierunkiem w ramach kultury klasycystycznej, będąc jednocześnie zapowiedzią romantyzmu. Zasłął na koncertach w Hanover Square Rooms.

Posłuchaj ->

Wolfgang Amadeusz Mozart

(ur. 27 stycznia 1756 w Salzburgu, zm. 5 grudnia 1791 w Wiedniu) – austriacki kompozytor i wirtuoz gry na instrumentach klawiszowych, którego twórczość związana była głównie z austriackim Wiedniem. Razem z Haydnem oraz Beethovenem zaliczany jest do trójki tzw. „klasyków wiedeńskich”. Uznawany za jednego z najwybitniejszych i najważniejszych twórców w historii muzyki. Miał starszą o pięć lat siostrę Marię Annę nazywaną Nannerl, która także przejawiała uzdolnienia muzyczne. Słynie z tego, że jest pierwszym wielkim twórcą wśród zawodowych kompozytorów piszących muzykę rozrywkową.

Posłuchaj ->

Ludwig van Beethoven

(ur. 15-17 grudnia 1770 w Bonn, zm. 26 marca 1827 w Wiedniu) – kompozytor i pianista niemiecki, ostatni z tzw. klasyków wiedeńskich, a zarazem prekursor romantyzmu w muzyce, uznawany za jednego z największych twórców muzycznych wszech czasów. Mimo że około 25. roku życia zaczął tracić słuch, okazał wielką siłę ducha i nie zaprzestał tworzenia swoich dzieł, nawet w okresie całkowitej głuchoty. W historii muzyki stanowi centralną postać pogranicza klasycyzmu i romantyzmu. Jego twórczość wytyczyła kierunek rozwoju muzyki na cały XIX wiek. Najważniejszym osiągnięciem Beethovena było wyniesienie muzyki instrumentalnej ponad dominującą wówczas muzykę wokalną – na pozycję najwyższej dziedziny sztuki.

Posłuchaj ->

DZIĘKUJĘ!