Pokolenie Kolumbów Martyna Jankowska

Przedstawiciele

POKOLENIE KOLUMBÓW

działalność konspiracyjna

spis treści

1. Pokolenie Kolumbów - nazwa i geneza

6. Zdjęcia

7. Film - czasy wojny

2.Pokolenie Kolumbów - przedstawiciele

8. Pokolenie Kolumbów - znaczenie

3. Podział Kolumbów

4. Krzysztof Kamil Baczyński

9. Film- "Pokolenie Kolumbów"

10. Zakończenie

5. Tadeusz Gajcy

"POKOLENIE KOLUMBÓW"- NAZWA I GENEZA

Pokolenie Kolumbów nazywane jest też pokoleniem „czasu burz” i „apokalipsy spełnionej”. Nazwa ta, nawiązująca do osoby słynnego podróżnika, pochodzi z książki Romana Bratnego pt.: „Kolumbowie. Rocznik 20.”, której fabuła ukazuje wydarzenia rozgrywające się w latach 1942-1948, a więc czas wojennej pożogi, a także „gojenia się ran”. To właśnie generacja urodzonych w latach 20. miała – niczym Kolumb – odkrywać rzeczywistość nowej, wyzwolonej po 123 latach, ojczyzny. Jednak ich młodość została gwałtowanie przerwana przez wybuch II wojny światowej i konieczność stanięcia do walki w obronie Polski.

Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944)

Gustaw Herling-Grudziński (1919–2000)

Tadeusz Różewicz (1921–2014)

Władysław Machejek (1920–1991)

Tadeusz Gajcy (1922–1944)

Roman Bratny (1921–2017)

Anna Kamieńska (1920–1986)

Wacław Bojarski (1921–1943)

Witold Zalewski (1921–2009)

Andrzej Trzebiński (1922–1943)

Tadeusz Borowski (1922–1951)

Józef Hen (ur. 1923)

Zdzisław Stroiński (1921–1944

Bohdan Czeszko (1923–1988)

Józef Szczepański (1922–1944)

"POKOLENIE KOLUMBÓW"- PRZEDSTAWICIELE

Podział Kolumbów

Grupa pierwsza

Pierwsza grupa to pisarze, którzy brali aktywny udział w warszawskiej konspiracji i debiutowali w czasie wojny w wydawnictwach podziemnych. Czerpali z poetyki dwudziestolecia międzywojennego, a w zakresie eseistyki wzorowali się na pokoleniu 1910. Wypracowana własna estetyka oraz poruszane problemy nie były kontynuowane w literaturze polskiej po 1945 roku. Żaden pisarz z tej grupy nie przeżył wojny (Baczyński, Stroiński, Gajcy i Trzebiński).

Ich wspólnym przeżyciem pokoleniowym była walka zbrojna z okupantem niemieckim, konspiracja, partyzantka i powstanie warszawskie. Bezpośrednio po przeżyciach obozowych lub po wyjściu z partyzantki koncentrowali się na twórczości literackiej – przeżycia wojenne zastąpiły im edukację w tym zakresie. Podczas wojny panowało wśród nich powszechne poczucie wspólnoty pokoleniowej, jednak zaraz po wojnie to poczucie (ze względów politycznych) zostało zerwane i każdy z pisarzy w konsekwencji zadebiutował osobno. Głównym punktem odniesienia w powstałej literaturze było poczucie „zarażenia śmiercią” oraz to, że nastąpił koniec wszelkich wartości; II wojna światowa odcisnęła swoje piętno na całej ich twórczości.

Podział Kolumbów

Grupa druga

Grupa druga to pisarze, którzy zadebiutowali tuż po wojnie, a ich twórczość nie miała łączności z okresem dwudziestolecia międzywojennego. Zwani byli powszechnie „ocalałymi”.

Jak zauważa Zdzisław Marcinów (w Słowniku literatury polskiej XX wieku): "Romantyczny charakter poezji Baczyńskiego widoczny jest (obok tonów profetycznych) w swoistym jej zaangażowaniu. Nie chodzi tu wprost o zaangażowanie patriotyczne, ono bowiem jest oczywiste. Chodzi o ratowanie człowieczeństwa, o szeroko pojętą miłość świata: to, co ją narusza, a zbrodnie wojny to czynią, musi doznawać potępienia. Żołnierska (rycerska) ofiara jego pokolenia mogłaby odwrócić Historię".

Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944)

Krzysztof Kamil Baczyński herbu Sas – polski poeta czasu wojny, podchorąży Armii Krajowej, podharcmistrz Szarych Szeregów, jeden z przedstawicieli pokolenia Kolumbów, w czasie okupacji związany z pismem „Płomienie” oraz miesięcznikiem „Droga”.

W swoim najgłośniejszym poemacie Widma ukazał wojenny horror jako spełnienie mitycznej apokalipsy. Utwór utrzymany jest w poetyce snu, dlatego przepełniają go opisy niesłychanych i nieprawdopodobnych zjawisk wywołanych przez kataklizm, jakim jest największy w dziejach zbrojny konflikt. Z twórczości Gajcego emanowało również przekonanie o rychłej własnej śmierci, co było charakterystyczne chyba dla wszystkich przedstawicieli pokolenia, ale w jego przypadku, niestety, się spełniło.

Tadeusz Gajcy (1922-1944)

Gajcy zna­ny jest przede wszyst­kim jako po­eta cza­su II woj­ny świa­to­wej, był też ak­tyw­ny w kon­spi­ra­cji, słu­żył w Ar­mii Kra­jo­wej i wal­czył w Po­wsta­niu War­szaw­skim. Był przedstawicielem Pokolenia Kolumbów.

Zdjęcia

"Niezwyciężeni"

Krótko po II wojnie badacze i krytycy szybko spostrzegli, iż jej ofiarami padło wielu najwspanialszych przedstawicieli polskiego społeczeństwa. Ci, którym udało się przeżyć, przez długi czas wiedli prym w polskiej literaturze, wyznaczając kierunki jej rozwoju, starając się bronić moralności i stać na straży wartości. W swojej twórczość rozważali również istotę wojny, poszukiwali odpowiedzi na pytanie o jej przyczyny i możliwość życia po zagładzie.Życie nie było już takie samo, a nazwa „Kolumbowie” okazała się trafną także z tego powodu, iż po 1945 r. przedstawiciele generacji „czasu burz” ponownie musieli odkrywać nowy świat – zubożony i wyniszczony przez wojenne okrucieństwa, zajmowany teraz przez nowe idee – komunistyczne.

Pokolenie Kolumbów - znaczenie

"kolumbowie"

źródła

www.klp.pl

www.eszkola.pl

www.googlegrafika

www.youtube.pl

www.wikipedia.org

www.poezja.org

DZIęKUJE ZA UWAGę!

Wykonanie: Martyna Jankowska