Moda w Oświeceniu

Moda w Oświecieniu

Kobiety

W modzie kobiecej w Europie widać było wpływy mody francuskiej. Ideał mody tego okresu stanowiła kobieta delikatna, krucha, mlecznej cerze i jasnych oczach oraz włosach. Wdzięk liczył się w tych czasach bardziej niż piękny wygląd czy okazałość stroju. Ideałem kobiety z okresu oświecenia była Markiza de Pompadour. Jednak suknie damskie były niezwykle bogate, uszytych z drogich materiałów, pięknie zdobione.

Strój kobietyskładał się z:

• gorset zfiszbinami (mocno zwężał talie, ściągał łopatki i wypychał do góry biust )
• rogówka - czyli suknia - stelaż (Rogówka nadawała sukni określony kształt - na początku czynił suknię bardziej rozłożystą, póżniej nadawały sukni kształty kopuły o średnicy do 3,5 metra, lub elipsy od szerokości 3 m.)
• bielizna- biała, długa koszula, z szerokimi rękawami i dużym dekoltem. Rękawy sięgały łokcia
• Pod rogówka noszono halki z różnych materiałów - ich rodzaj zależał od pory roku, na jaką były przeznaczone.

Na wierzch modnisie miały do wyboru 3 podstawowe formy ubioru - jednoczęściową suknię, nieodcinaną w stanie i zamkniętą z przodu - dwuczęściowe kombinacje składające się ze spódnicy oraz góry, którą stanowił stanik, kamizelka bądź żakiet - jednoczęściową suknię otwartą z przodu na kształt odwróconej litery V, pod którą noszona spódnice z tego samego bądź innego materiału

Najmodniejsze fryzur na początku stanowił gładko zaczesane, lekko przypudrowane i ozdobione z umiarem włosy. Do utrwalenia fryzury używano lepkiej i wonnej mazi zwanej pomadą. Coraz modniejsze stawały się równie peruki. W późniejszym czasie fryzjerzy układali włosy na drucianych ramach, a kształt nadawali im poduszkom z końskiego włosia. Fryzurę utrwalano ogromna ilością pomady, a następnie posypywano dużą ilością białego bądź barwionego pudru. Na koniec dodawano elementy mające nadać fryzurze oryginalny wygląd - mogły być to klatki z motylami, świeże warzywa i owoce, kwiaty, wstążki, drogie kamienie - dosłownie wszystko. Nakrycia głowy dopasowywano do ogromnych fryzur i również ozdabiano piórami, kokardami, kwiatami i udrapowanym materiałem.

MĘŻCZYŹNI

W modzie męskiej, tak samo jak w kobiecej, dominowały wpływy francuskie. Strój modnego mężczyzny składał się na początku XVIII. z szustokoru, długiej kamizelki i obcisłych spodni do kolan. Szustokor wyglądem przypominał frak bez klap, najczęściej długości do kolan, z długimi rękawami z mankietem. Zazwyczaj był szyty z grubych, jednolitych materiałów, ozdobiony misternym haftem i guzikami. Do krótkich spodni panowie nakładali cienkie pończochy.

Szustokor zastąpił skromniejszy habit - miał dłuższe i węższe rękawy, skromniej zdobione mankiety i węższe kieszenie. W tym samym czasie pojawiła się tez moda na ubiór w stylu węgierskich huzarów - składał się on z krótkiego kaftana, podbitej futrem kurtki oraz obcisłych spodni, których końcówki wpuszczano w wysokie buty.

DZIECI

Na początku XVIII w. nikt nie brał pod uwagę potrzeb dzieci w kwestii ubioru. Ich stroje były wierną, oczywiście zminiaturyzowaną, kopią strojów dorosłych. Dziewczynki już od małego uczono chodzić w gorsetach i rogówkach. Małych chłopców ubierano w stroje damskie, dopiero w wieku 6 - 7 lat zaczynali ubierać się jak mężczyźni - w peruki, szustokory, obcisłe spodnie.

Pojawiły się w końcu wygodne, nieodcinane w stanie i sznurowane z tyłu sukienki dziewczęce, a chłopcy nosili funkcjonalne ubranka składające się z miękkiej góry, przypinanej do długich, luźnych spodni, przewiązanych w pasie jedwabną szarfą . Całość wykańczał wykładany, biały kołnierz, obszyty koronką. W strojach dziecięcych zrezygnowano z przesadnych ozdób, pozostawiono jedynie wzory na szlachetnych materiałach i drobne hafty oraz ozdobne wykończenia.