Syzyfowe prace

stefan żeromski

Syzyfowe prace

Sumienie polskiej literatury

O autorze

Stefan Żeromski herbu Jelita (ur. 14 października 1864 w Strawczynie, zm. 20 listopada 1925 w Warszawie) - polski prozaik, publicysta, dramaturg; pierwszy prezes polskiego PEN Clubu. Czterokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury

Znany z takich utworów, jak: Przedwiośnie, Syzyfowe prace, Dzieje grzechu, Ludzie bezdomni, Siłaczka

Syzofowe prace

powieść, która po raz pierwszy ukazała się w krakowskim dzienniku „Nowa Reforma” od 7 lipca do 24 września 1897

W Syzyfowych pracach autor na podstawie własnych doświadczeń z dzieciństwa i lat młodzieńczych przedstawił obraz szkoły w rosyjskim Królestwie Polskim i walkę polskiej młodzieży z rusyfikacją.

szkoła, jakiej nie znamy

Książka opowiada o dorastaniu polskiego szlachcica, Marcina Borowicza, w szkole w czasach zaborów. Szkoła, ukazana w tej książce, w niczym nie przypomina dzisiejszych placówek edukacyjnych.

W szkole końca XIX wieku brakuje wszystkiego, do czego my współcześni jesteśmy przyzwyczajeni.

Brakuje języka polskiego (jako przedmiotu oraz sposobu komunikacji), swobody opinii i poglądów, opieki nauczycieli nad uczniami, swobodnego dostępu do całej literatury i pomocy naukowych, stałej obecności i wsparcia rodziców, bezpiecznego kącika do odrabiania lekcji w rodzinnym domu i wielu podstawowych rzeczy.

szkoła, jakiej nie znamy

Uczniowie gimnazjum w Klerykowie, o których pisze Żeromski, często głodują, nie mają ubrań, książek, muszą dorabiać korepetycjami, aby móc utrzymać się na stancjach.

W szkole panuje zupełnie inna atmosfera niż dziś – nauczyciele stosują kary cielesne, uczniowie są zastraszani, obserwowani przez donosicieli, przeszukiwani w swoich stancjach.

Wszystko to jest spowodowane rusyfikacją, czyli praktyką władz carskich, mającą na celu wyplenić w narodzie poczucie polskości, stworzyć społeczeństwo ślepo posłuszne carowi.

Przygody i losy bohaterów Syzyfowych prac pozwalają na wyciągnięcie ciekawych wniosków dotyczących przeszłości Polski, a także – dzięki porównaniu obu okresów historycznych – aktualnej sytuacji.

Poza poznaniem realiów szkoły z lat 1872-1881 książka Żeromskiego daje nam wiele odpowiedzi na podstawowe pytania związane z dorastaniem.

Żeromski dokonał w swej powieści wnikliwego studium dorastania zarówno jednostki, jak i całej młodzieży.

Mimo że Marcin, fikcyjna postać z utworu Żeromskiego, przeżywa swoje dzieciństwo i pierwsze lata młodości w innej rzeczywistości, to jest on jednak postacią bliską wszystkim swoim rówieśnikom, niezależnie od czasów, w których żyją.

Doświadczenia Marcina Borowicza są pomocne w dojrzewaniu czytelników.

W ciągu dwumiesięcznej bytności w szkole Marcinek "zdumiewające uczynił w naukach postępy"

Przedstawienie bohaterów

Uczniowie

Nauczyciele

W pigułce

Syzyfowe prace...

...poruszają wiele motywów a ich problematyka jest istotna dla poznania realiów życia w Polsce popowstańczej

LOREM IPSUM DOLOR

Powodzenia!