Średniowieczne miasto.

Średniowieczne miasto

Miasta średniowieczne

Po upadku Cesarstwa Zachodniorzymskiego nastąpił głęboki kryzys miast na terenie Europy Zachodniej. Przejawiał się on w spadku zaludnienia dużych ośrodków miejskich i w zaniku małych miast. Pomimo to na niektórych obszarach ciągłość życia miejskiego została zachowana. Były to przede wszystkim tereny Półwyspu Apenińskiego, południowej Francji i Hiszpanii.

Jak powstawały miasta?

W średniowiecznej Europie miasta początkowo istniały tylko w tej części kontynentu, która w starożytności była pod władzą Rzymian. Na pozostałym obszarze budowano grody. Z czasem przy grodach, klasztorach, zamkach zaczęły powstawać osady rzemieślników.

Powstawanie miast

Od XIII wieku osady targowe i rzemieślnicze przeżywały ożywiony rozwój. Z czasem zaczęły przekształcać się w miasta. Jednak nie wszystkie ośrodki miejskie powstawały w ten sposób. Niektóre budowano od podstaw, najczęściej nad rzekami lub w pobliżu portów miejskich.

Czym była lokacja?

1. Wiele miast zostało założonych w nowych miejscach, gdzie nikt wcześniej nie mieszkał. Takie miasta były tworzone na ustalonych zasadach. Grupa osób zakładających miasto zawierała z właścicielem ziemi umowę, która określała prawa i obowiązki mieszkańców. Wybierano miejsce, w którym miał się znajdować rynek i wytyczano układ ulic.

KTo Mieszkał W mieściE?

Patrycjat- najbogatsi kupcy i rzemieślnicy Pospólstwo- ubożsi kupcy i rzemieślnicy Plebs- najbiedniejsi mieszkańcy

Średniowieczne miasto.

Pręgierz

Pręgierz na rynku we Wrocławiu. Dawniej wykonywano przy nim kary (na przykład chłosty. Był to słup, do którego przywiązywano złoczyńców (na przykład złodziei lub oszustów). Pręgierze były stawiane w centrum miasta na rynku.

Kto rządził w mieście?

Ława miejska- tworzyło kilku lub kilkunastu ławników. Stanowili oni sąd, który sądził przestępców i rozstrzygał spory między mieszczanami. Rada miejska- była najważniejszą władzą w mieście. Uchwalała nowe prawa, nakładała i pobierała nowe podatki, decydowała o wydatkach miasta i reprezentowała je na zewnątrz. Rajca- członek rady miejskiej, ustalali prawa i wysokość podatków, stanowili o sprawach handlu. Władze miejskie urzędowały w ratuszu. Był to reprezentacyjny gmach w centrum miasta.

Obrady Rady miasta.

Rynek- centrum średniowiecznego miasta.

Zawsze pośrodku nowo zaplanowanego miasta znajdował się rynek. Tam powstawały najważniejsze budowle: ratusz - siedziba władz miejskich kościół, w którym koncentrowało się życie duchowe mieszkańców miasta.

Osady targowe

1. Aby ułatwić wymianę towarów, na skrzyżowaniach szlaków handlowych zakładano osady targowe.
2. Regularnie odbywały się w nich targi, podczas których handlowano rozmaitymi wyrobami.

Wieża hal targowych w Brugii Wieża stanowi część kompleksu wykorzystywanego niegdyś jako magazyn i hala targowa, później jako miejski skarbiec i archiwa.

Wieża hal targowych W Brugii

Co jedzono w Średniowieczu? .

- Zboża - kasza ( głównie gryczana) - Warzywa strączkowe (groch, fasola czy bób) zajmowały także bardzo ważne miejsce w średniowiecznej kuchni, podobnie zresztą jak rzepa oraz kapusta.

co jadano w średniowieczu?

O popularności różnych gatunków ryb jako postnego dnia pisze Zygmunt Gloger w Encyklopedii staropolskiej: Za doby panowania w Polsce Piastów, jadał w poście gmin śledzia, możniejsi ryby krajowe lepszych gatunków. […] Wymienione są w dokumentach ówczesnych gatunki ryb: mrosty, łososie, jesiotry, bugle, szczupaki, węgorze, sielawy, liny, karasie, lipienie […], łososie, jesiotry, czeczugi, lipnie, berzany, ukleje, kleszcze, sielawy.

Rzemieślnicy

1. Rzemieślnicy zajmowali się wyrobem rozmaitych artykułów.
2. Wytwarzane przez rzemieślników towary były potrzebne mieszkańcom miast. Zakłady rzemieślnicze znajdowały się na parterach kamienic. Bogaci rzemieślnicy zajmowali mieszkania nad swoimi warsztatami, biedniejsi mieszkali na strychach.

Cechy

1. Od XIII wieku rzemieślnicy przy wsparciu władz miejskich zaczęli zakładać własne organizacje, nazywane cechami. Do cechu należeli rzemieślnicy jednej lub kilku pokrewnych specjalności. Cechy dbały o wysoką jakość wytwarzanych towarów, chroniły swoich członków przed nieuczciwą konkurencją, ustalały płace, godziny pracy (na przykład zabraniały pracy nocą).

Od ucznia do mistrza

1. Uczeń
2. Czeladnik
3. Mistrz

Od ucznia do mistrza.

Żeby dostać uprawnienia rzemieślnicze i móc prowadzić swój warsztat, trzeba było zostać mistrzem. Droga do zdobycia tytułu mistrza była długa, trwała nawet kilka lat. Najpierw uczeń pod okiem doświadczonego rzemieślnika zdobywał podstawowe umiejętności. Następnie zostawał czeladnikiem. By zostać mistrzem, czeladnik musiał wykonać samodzielnie przedmiot związany z rodzajem wykonywanego rzemiosła, na przykład krawiec musiał uszyć suknię, szewc zrobić buty. Jakość takiej pracy, zwanej majstersztykiem, oceniali mistrzowie cechowi. Dobrze wykonana potwierdzała zdobyte umiejętności. Po przyjęciu majstersztyku czeladnik mógł zostać mistrzem.

Dziękuję za uwagę

+info

+info