Want to create interactive content? It’s easy in Genially!

Get started free

Krąg Latynoamerykański

maja.jezak10

Created on March 22, 2021

Start designing with a free template

Discover more than 1500 professional designs like these:

Correct Concepts

Microcourse: Artificial Intelligence in Education

Puzzle Game

Scratch and Win

Microlearning: How to Study Better

Branching Scenarios Challenge Mobile

Branching Scenario Mission: Innovating for the Future

Transcript

Krąg kulturowy

Latynoamerykański

Maja Jeżak, 2an

Czym jest krąg kulturowy?

Krąg kulturowy - to wspólnota posługująca się tym samym systemem wartości (religia oraz tradycja), tym samym lub podobnym językiem, oraz o podobnej historii. Wyróżnia się 12 takich kręgów:

  • Angloamerykański
  • Europejski
  • Wschodniosłowiański
  • Chiński
  • Indyjski
  • Islamski
  • Australijski
  • Japoński
  • Latynoamerykański
  • Pacyficzny
  • Afryki Subsaharyjskiej
  • Azji Południowo-Wschodniej

Krąg Latynoamerykański:

Krąg Latynoamerykański jest inaczej zwany kręgiem Ameryki Łacińskiej. Obejmuje on: Wyspy Morza Karaibskiego, kraje Ameryki Środkowej oraz Południowej. Od Kręgu Angloamerykańskiego, Krąg Latynoamerykański oddziela rzeka - "Rio Grande". W skład tego kręgu wchodzi łącznie 20 krajów i 9 autonomii Ameryki Południowej i Środkowej. Kraje wyznają chrześcijaństwo podobnie jak w przypadku kręgu Zachodniego, jednak tutaj podstawą jego wydzielenia jako oddzielnego są języki hiszpański i portugalski oraz duże dysproporcje w poziomie życia mieszkańców.

Skąd się wzięła nazwa?

Nazwa ma uzasadnienie historyczne – jest to część kontynentu amerykańskiego skolonizowana prawie w całości przez dwa państwa położone na Półwyspie Iberyjskim – Hiszpanię i Portugalię. Z tego powodu w państwach latynoamerykańskich funkcjonują podobne struktury społeczne, gospodarcze, religijne (dominujący katolicyzm) i kulturowe (w większości krajów Ameryki Łacińskiej językiem urzędowym jest język hiszpański – z wyjątkiem Brazylii, w której mówi się po portugalsku, oraz Gujany Francuskiej i Haiti, gdzie panuje język francuski).

hiszpański

Języki Kręgu Latynoamerykańskiego:

Portugalski

  • J. hiszpański (najpowszechniejszy)
  • J. portugalski
  • J. francuski
  • J. angielski
  • J. holenderski

Francuski

angielski

Ciekawostką jest, że Meksyk nie ma języka urzędowego na poziomie federalnym, ale w rzeczywistości jest nim J. hiszpański.

Holenderski

Religia Kręgu Latynoamerykańskiego:

Zdecydowaną większość mieszkańców stanowią chrześcijanie, większość z nich to katolicy (70% populacji). Wzrasta udział protestantów, w tym zwłaszcza zielonoświątkowców, głównie w takich krajach jak: Brazylia, Chile, Gwatemala, Panama, Wenezuela.

Wartości Kręgu Latynoamerykańskiego:

W relacjach międzyludzkich panuje duża swoboda i otwartość. Do najważniejszego dziedzictwa kręgu należą: – Duży dorobek w zakresie literatury i filmu. – Wzbogacenie kultury światowej o dorobek rdzennych cywilizacji Ameryk. – Rozwój muzyki i tańca.

Kuchnia Latynoamerykańska:

Napoje z Ameryki Łacińskiej są tak samo różne, jak ich potrawy. Niektóre napoje sięgają nawet czasów rdzennych Amerykanów. Niektóre popularne napoje to kawa, mate, herbata hibiskusowa, horchata, chicha, atole, cacao i agua frescas. Desery w Ameryce Łacińskiej są na ogół bardzo słodkie w smaku. Należą do nich dulce de leche, alfajor, pudding ryżowy, ciasto tres leches, teja i flan .

Kuchnia Ameryki Łacińskiej to typowe potrawy, napoje i style gotowania wspólne dla wielu krajów i kultur Ameryki Łacińskiej. Ameryka Łacińska to bardzo zróżnicowany obszar lądowy, którego narody mają zróżnicowaną kuchnię. Niektóre pozycje typowe dla kuchni latynoamerykańskiej obejmują dania na bazie kukurydzy: arepas, pupusas, tacos, tamales, tortille oraz różne salsy i inne przyprawy (guacamole, pico de gallo, mole, chimichurri, chili, aji, pebre). Sofrito, kulinarne określenie, które pierwotnie odnosiło się do specyficznej kombinacji smażonych lub duszonych aromatów, istnieje w kuchni latynoamerykańskiej. Odnosi się do sosu z pomidorów, pieczonej papryki, czosnku, cebuli i ziół.

24 grudnia przed północą wierni gromadzą się w okolicznych kościołach na misa de gallo czyli „mszy koguta” (który wedle tradycji jako pierwszy zauważył i ogłosił narodziny Zbawiciela). Podczas Pasterki następuje poświęcenie figurki Dzieciątka Jezus, często przedstawianego jako mały indiański chłopiec o łobuzerskim spojrzeniu! Teraz figurka może zająć swoje miejsce w szopce, a domownicy – zasiąść do świątecznej kolacji, poprzedzonej zaśpiewaniem kolędy Feliz Navidad, toastem (szampanem bądź zwykłym jabłecznikiem), uściskami i składaniem sobie życzeń. Świąteczne menu jest w dużej mierze zależne od zamożności rodziny, kraju oraz regionu, z którego ona pochodzi. W Ekwadorze i Peru tradycyjnie podaje się pieczonego indyka lub prosiaka, z kolei na brazylijskim stole króluje churrasco, czyli pieczona na ruszcie wołowina. Nie może zabraknąć także słodyczy: świąteczną babkę panettone, pochodzącą z Włoch popija się ulubioną w Ameryce Łacińskiej gorącą czekoladą. Rodzinne spotkanie kończy rozpakowanie prezentów pozostawionych przez św. Mikołaja (w Brazylii – Papa Noёl) lub przygotowanych przez „tajemnych przyjaciół” – amigo secreto. Świąteczne uroczystości, np. bożonarodzeniowe kiermasze jak Santuranticuy (dosłownie „wykupywanie Świętych”) w Cusco, konkursy dekoracji świątecznych (najsłynniejszy ten w brazylijskiej Kurytybie!), koncerty i procesje, trwają aż do Święta Trzech Króli.

Święta Bożego Narodzenia:

W niektórych regionach świętowanie zaczyna się 16 grudnia ceremonią zwaną Posada (kwatera) lub Novena. Na ulicach pojawiają się wówczas korowody przebierańców w tradycyjnych strojach, a najważniejszymi postaciami są figury Marii Panny i św. Józefa. Przez dziewięć kolejnych dni, symbolizujących dziewięć miesięcy podczas których brzemienna Maria i św. Józef wędrowali zanim dotarli do Betlejem, wędrowcy pukają do domów mieszkańców w poszukiwaniu schronienia, czyli właśnie kwatery. U rodziny, która udzieli symbolicznego schronienia wędrowcom, lub na rynku miasta następuje punkt kulminacyjny ceremonii – rozbijanie penaty, czyli wielkiej kolorowej kuli uzbrojonej w siedem kolców i wypełnionej słodyczami. Kula symbolizuje Szatana, jej kolce – siedem grzechów głównych, zaś jej rozbicie - zniszczenie zła.

Rio de Janeiro - "Igrzyska Biedy":

Życie mieszkańców Rio de Janeiro to nie tylko taniec, śpiew i spacery po plaży. Ludzie w tamtejszych rejonach żyją w ogromnej biedzie. Złe warunki sanitarne, brak zainteresowania rządu tym, co się tam dzieje, wszechpanujące ubóstwo – wszystko to jest dla milionów Brazylijczyków normą. Mimo skrajnej biedy ludzie nie narzekają na swój los. Często nie znają innych realiów, ale jeżeli ktoś spojrzy na ich problemy z boku, okazuje się, że podziały w pozornie spójnym społeczeństwie są ogromne.

Ciekawostki:

  • Boliwia może pochwalić się miastem La Paz, które położone jest na wysokości 3640 metrów, tym samym będąc najwyższą stolicą na świecie.
  • W Ameryce Południowej doliczyć się można ponad połowy miliona mieszkańców pochodzenia hinduskiego, z czego większość z nich mieszka w Gujanie i Surinam. Pradziadowie obecnych mieszkańców zostali tu przysłani w XIX wieku przez Brytyjczyków i Duńczyków jako kontraktowi pracownicy.
  • Ponad półtora miliona Brazylijczyków jest japońskiego pochodzenia, a to na skutek XX imigracji. Dziś prawie połowa (około 700 tysięcy) mieszka w Sao Paulo.
  • W Argentynie, na wyspie Ziemia Ognista leży Ushuaia, czyli najbardziej wysunięte na południe miasto na świecie.

Dziękuję!

Wróć do początku