Want to create interactive content? It’s easy in Genially!
Krąg Latynoamerykański
maja.jezak10
Created on March 22, 2021
Start designing with a free template
Discover more than 1500 professional designs like these:
View
Correct Concepts
View
Microcourse: Artificial Intelligence in Education
View
Puzzle Game
View
Scratch and Win
View
Microlearning: How to Study Better
View
Branching Scenarios Challenge Mobile
View
Branching Scenario Mission: Innovating for the Future
Transcript
Krąg kulturowy
Latynoamerykański
Maja Jeżak, 2an
Czym jest krąg kulturowy?
Krąg kulturowy - to wspólnota posługująca się tym samym systemem wartości (religia oraz tradycja), tym samym lub podobnym językiem, oraz o podobnej historii. Wyróżnia się 12 takich kręgów:
- Angloamerykański
- Europejski
- Wschodniosłowiański
- Chiński
- Indyjski
- Islamski
- Australijski
- Japoński
- Latynoamerykański
- Pacyficzny
- Afryki Subsaharyjskiej
- Azji Południowo-Wschodniej
Krąg Latynoamerykański:
Krąg Latynoamerykański jest inaczej zwany kręgiem Ameryki Łacińskiej. Obejmuje on: Wyspy Morza Karaibskiego, kraje Ameryki Środkowej oraz Południowej. Od Kręgu Angloamerykańskiego, Krąg Latynoamerykański oddziela rzeka - "Rio Grande". W skład tego kręgu wchodzi łącznie 20 krajów i 9 autonomii Ameryki Południowej i Środkowej. Kraje wyznają chrześcijaństwo podobnie jak w przypadku kręgu Zachodniego, jednak tutaj podstawą jego wydzielenia jako oddzielnego są języki hiszpański i portugalski oraz duże dysproporcje w poziomie życia mieszkańców.
Skąd się wzięła nazwa?
Nazwa ma uzasadnienie historyczne – jest to część kontynentu amerykańskiego skolonizowana prawie w całości przez dwa państwa położone na Półwyspie Iberyjskim – Hiszpanię i Portugalię. Z tego powodu w państwach latynoamerykańskich funkcjonują podobne struktury społeczne, gospodarcze, religijne (dominujący katolicyzm) i kulturowe (w większości krajów Ameryki Łacińskiej językiem urzędowym jest język hiszpański – z wyjątkiem Brazylii, w której mówi się po portugalsku, oraz Gujany Francuskiej i Haiti, gdzie panuje język francuski).
hiszpański
Języki Kręgu Latynoamerykańskiego:
Portugalski
- J. hiszpański (najpowszechniejszy)
- J. portugalski
- J. francuski
- J. angielski
- J. holenderski
Francuski
angielski
Ciekawostką jest, że Meksyk nie ma języka urzędowego na poziomie federalnym, ale w rzeczywistości jest nim J. hiszpański.
Holenderski
Religia Kręgu Latynoamerykańskiego:
Zdecydowaną większość mieszkańców stanowią chrześcijanie, większość z nich to katolicy (70% populacji). Wzrasta udział protestantów, w tym zwłaszcza zielonoświątkowców, głównie w takich krajach jak: Brazylia, Chile, Gwatemala, Panama, Wenezuela.
Wartości Kręgu Latynoamerykańskiego:
W relacjach międzyludzkich panuje duża swoboda i otwartość. Do najważniejszego dziedzictwa kręgu należą: – Duży dorobek w zakresie literatury i filmu. – Wzbogacenie kultury światowej o dorobek rdzennych cywilizacji Ameryk. – Rozwój muzyki i tańca.
Kuchnia Latynoamerykańska:
Napoje z Ameryki Łacińskiej są tak samo różne, jak ich potrawy. Niektóre napoje sięgają nawet czasów rdzennych Amerykanów. Niektóre popularne napoje to kawa, mate, herbata hibiskusowa, horchata, chicha, atole, cacao i agua frescas. Desery w Ameryce Łacińskiej są na ogół bardzo słodkie w smaku. Należą do nich dulce de leche, alfajor, pudding ryżowy, ciasto tres leches, teja i flan .
Kuchnia Ameryki Łacińskiej to typowe potrawy, napoje i style gotowania wspólne dla wielu krajów i kultur Ameryki Łacińskiej. Ameryka Łacińska to bardzo zróżnicowany obszar lądowy, którego narody mają zróżnicowaną kuchnię. Niektóre pozycje typowe dla kuchni latynoamerykańskiej obejmują dania na bazie kukurydzy: arepas, pupusas, tacos, tamales, tortille oraz różne salsy i inne przyprawy (guacamole, pico de gallo, mole, chimichurri, chili, aji, pebre). Sofrito, kulinarne określenie, które pierwotnie odnosiło się do specyficznej kombinacji smażonych lub duszonych aromatów, istnieje w kuchni latynoamerykańskiej. Odnosi się do sosu z pomidorów, pieczonej papryki, czosnku, cebuli i ziół.
24 grudnia przed północą wierni gromadzą się w okolicznych kościołach na misa de gallo czyli „mszy koguta” (który wedle tradycji jako pierwszy zauważył i ogłosił narodziny Zbawiciela). Podczas Pasterki następuje poświęcenie figurki Dzieciątka Jezus, często przedstawianego jako mały indiański chłopiec o łobuzerskim spojrzeniu! Teraz figurka może zająć swoje miejsce w szopce, a domownicy – zasiąść do świątecznej kolacji, poprzedzonej zaśpiewaniem kolędy Feliz Navidad, toastem (szampanem bądź zwykłym jabłecznikiem), uściskami i składaniem sobie życzeń. Świąteczne menu jest w dużej mierze zależne od zamożności rodziny, kraju oraz regionu, z którego ona pochodzi. W Ekwadorze i Peru tradycyjnie podaje się pieczonego indyka lub prosiaka, z kolei na brazylijskim stole króluje churrasco, czyli pieczona na ruszcie wołowina. Nie może zabraknąć także słodyczy: świąteczną babkę panettone, pochodzącą z Włoch popija się ulubioną w Ameryce Łacińskiej gorącą czekoladą. Rodzinne spotkanie kończy rozpakowanie prezentów pozostawionych przez św. Mikołaja (w Brazylii – Papa Noёl) lub przygotowanych przez „tajemnych przyjaciół” – amigo secreto. Świąteczne uroczystości, np. bożonarodzeniowe kiermasze jak Santuranticuy (dosłownie „wykupywanie Świętych”) w Cusco, konkursy dekoracji świątecznych (najsłynniejszy ten w brazylijskiej Kurytybie!), koncerty i procesje, trwają aż do Święta Trzech Króli.
Święta Bożego Narodzenia:
W niektórych regionach świętowanie zaczyna się 16 grudnia ceremonią zwaną Posada (kwatera) lub Novena. Na ulicach pojawiają się wówczas korowody przebierańców w tradycyjnych strojach, a najważniejszymi postaciami są figury Marii Panny i św. Józefa. Przez dziewięć kolejnych dni, symbolizujących dziewięć miesięcy podczas których brzemienna Maria i św. Józef wędrowali zanim dotarli do Betlejem, wędrowcy pukają do domów mieszkańców w poszukiwaniu schronienia, czyli właśnie kwatery. U rodziny, która udzieli symbolicznego schronienia wędrowcom, lub na rynku miasta następuje punkt kulminacyjny ceremonii – rozbijanie penaty, czyli wielkiej kolorowej kuli uzbrojonej w siedem kolców i wypełnionej słodyczami. Kula symbolizuje Szatana, jej kolce – siedem grzechów głównych, zaś jej rozbicie - zniszczenie zła.
Rio de Janeiro - "Igrzyska Biedy":
Życie mieszkańców Rio de Janeiro to nie tylko taniec, śpiew i spacery po plaży. Ludzie w tamtejszych rejonach żyją w ogromnej biedzie. Złe warunki sanitarne, brak zainteresowania rządu tym, co się tam dzieje, wszechpanujące ubóstwo – wszystko to jest dla milionów Brazylijczyków normą. Mimo skrajnej biedy ludzie nie narzekają na swój los. Często nie znają innych realiów, ale jeżeli ktoś spojrzy na ich problemy z boku, okazuje się, że podziały w pozornie spójnym społeczeństwie są ogromne.
Ciekawostki:
- Boliwia może pochwalić się miastem La Paz, które położone jest na wysokości 3640 metrów, tym samym będąc najwyższą stolicą na świecie.
- W Ameryce Południowej doliczyć się można ponad połowy miliona mieszkańców pochodzenia hinduskiego, z czego większość z nich mieszka w Gujanie i Surinam. Pradziadowie obecnych mieszkańców zostali tu przysłani w XIX wieku przez Brytyjczyków i Duńczyków jako kontraktowi pracownicy.
- Ponad półtora miliona Brazylijczyków jest japońskiego pochodzenia, a to na skutek XX imigracji. Dziś prawie połowa (około 700 tysięcy) mieszka w Sao Paulo.
- W Argentynie, na wyspie Ziemia Ognista leży Ushuaia, czyli najbardziej wysunięte na południe miasto na świecie.
Dziękuję!
Wróć do początku