Daniel Naborowski

Daniel

Naborowski

Daniel Naborowski herbu Nabram, Urodzony w krakowie w 1573 roku – polski poeta barokowy, dyplomata oraz tłumacz, sędzia grodzki , cześnik wileński, marszałek dworu Bogusława Radziwiłła, wyznawca kalwinizmu. zmarł w 1640 rokuw wilnie

Życiorys

Studiował w Wittenberdze , Bazylei ,Orleanie, Strasburgu i Padwie , gdzie pobierał prywatne nauki mechaniki u Galileusza. W czasie studiów w Strasburgu nauczał języków obcych Janusza Radziwiłła, a w 1602 został jego sekretarzem. U jego boku wziął udział w rokoszu Zebrzydowskiego. W 1610 podróżował po Europie , brał udział w misjach dyplomatycznych księcia. Rolę sekretarza pełnił do śmierci księcia Janusza w 1620. W tym samym roku Naborowski ożenił się. W 1633 został mianowany marszałkiem hetmana polnego litewskiego Krzysztofa Radziwiłła. Będąc kalwinem umacniał czynnie wyznawaną przez siebie religię na Litwie. W 1637 zyskał urząd sędziego grodzkiego w Wilnie.

Twórczość

Naborowski godził w swojej poezji wartości sprzeczne: renesansową pochwałę rozsądku i życia statecznego z przekonaniem o marności świata i nieuchronnym przemijaniu wszelkich zjawisk. Jego twórczość stanowi świadectwo harmonii sprzeczności, obecnych zarówno w życiu ludzkim, jak i w całym dziele stworzenia. Tworzył w nurcie poezji metafizycznej.Podczas studiów w Bazylei ogłosił dwie rozprawy napisane w języku łacińskim: De temperamentis (1593) i De venenis (1594). Pierwszym znanym wierszem poety jest łaciński utwór wpisany w Wittenberdze 4 maja 1593 do pamiętnika Daniela Cramera.

Wiersze Naborowskiego

In Werki solatiumKrótkość żywota

Marność i Na toż

Bląd ludzki Malina

Tryumf Miłości. Poema Franciszka PetrarkiVotum

Poza przekładem Triumfu miłości Petrarki był również tłumaczem Triumfu wiary du Bartasa, Descriptio gentium Sarbiewskiego i Pieśni Lobwassera. W poczet przekładów poety należy także zaliczyć wiersze Cień, Róża, Kalendy styczniowe oraz Kur, stanowiące emulacyjne tłumaczenia wierszy Jeana Passerata , które wpisują się w nurt twórczości adoksograficznej, tj. pochwał błahych przedmiotów czy zjawisk.

Cytaty Naborowskiego

Łazarz do bogacza

Do złej baby

Zła żona

Straszna burza morska bywa,Straszna woda, gdy rozlewa,Straszne pożogi ogniowe,Straszne powietrze morowe,Ciężka nędza niezleczona,Ale nad wszytko zła żona.

Babo smrodliwa, pełna plugastwa wszelkiego,Która o nikim słowa nie rzeczesz dobrego,Przeklęta babo sama, co przeklinasz ludzi.

Bogaczu hardy, próżno śmiejesz się z nagiego:Nago wychodzim na ten świat, nago pójdziemy z niego.

Książki

Do tejże

Krótkość żywota

Zła żona

Marność sławy

10

Marność

Łazarz do bogarza

11

Do Anny

Do Aleksandry

Smaczny kąsek

12

Na toż

Vanity

Do Seweryna

Wykonały

Roksana Pecyna

Natalia Jasiniok

Dziękujemy!