Najdziwniejsze dyscypliny sportowe

Najdziwniejsze dyscypliny sportu

Jest to połączenie siły, szybkości, wytrzymałości, oraz logicznego myślenia.

Co to może być?

Szachowy boks "Walki toczą się na ringu, wojny toczą się na planszy”

Najstarsze wzmianki o tym sporcie pochodzą z 1978 roku, kiedy to dwóch braci Stewart i James Robinson w podobny sposób pojedynkowali się w klubie Samuel Montagu. Oficjalnie przyjmuje się, że szachowy boks został wymyślony w 1992 roku prze francuskiego twórcę komiksów Enki Bilala. Przedstawił ten sport graficznie w swoim dziele pod tytułem “Zimny Równik”. 10 lat później coraz bardziej na poważnie podchodzono do tego pomysłu i w 2003 roku stworzono Światową Organizację Szachowego Boksu; w tym samym roku rozegrano pierwsze Mistrzostwa Świata, które wygrał Holender Rubingh. Większość imprez organizowanych jest w Londynie i Berlinie.

ZASADY GRY

Każdy pojedynek trwa łącznie 11 rund. Rozpoczyna się od pojedynku szachowego trwającego 4 minuty, po czym po minucie przerwy następuje walka na pięści, trwająca 3 minuty. Zawodnicy podczas gry w szachy mają założone słuchawki, które tłumią wszystkie dźwięki dobiegające z trybun.

Wyścigi strusi

To sport rodem z Afryki, który trafił do USA. Strusie potrafią biegać zadziwiająco szybko, bo ponad 70 kilometrów na godzinę. Wyścigi zasadami przypominają te konne. Wygrywa najszybszy.

Hokej podwodny

Hokej podwodny został wynaleziony w 1954 roku jako zimowe ćwiczenie dla płetwonurków, pomagające utrzymać formę poza sezonem, jednak potem zyskał niezależną popularność. Najwięcej drużyn hokeja podwodnego gra w Wielkiej Brytanii, Australii, Kanadzie, Nowej Zelandii, Południowej Afryce, USA, Holandii, Polsce i Francji. Rozgrywane są zawody na poziomie krajowym, oraz mistrzostwa świata. Linki zewnętrzne

Jak się gra? Gracze zakładają podstawowy sprzęt pływacki tzw. ABC. W ręku ochranianym rękawiczką trzymają mały zakrzywiony kijek dostosowany do gry w podwodnego hokeja. Celem gry jest wbicie ważącego 1,2 kg krążka trzymanym w ręku kijkiem do 3 metrowej szerokości bramki przeciwnika mieszczącej się na przeciwległym końcu 25 metrowego basenu.

Toe wrestling

Toe wrestling to... zapasy bosych stóp. Sport ten polega na siłowaniu się zaczepionymi o siebie dużymi palcami stóp. Zasady są takie jak w siłowaniu się na rękę.

Piłka rowerowa

Gra w piłkę rowerową przypomina piłkę nożną. Trzeba wbić piłkę do bramki, używając kół rowerowych i... swoich głów. Gracze mogą wykorzystać ręce do obrony, ale nie do ataku.

Jak się zaczęło...

Sport ten wymyślił w 1893 roku Niemiec amerykańskiego pochodzenia – Nicholas Edward Kaufmann. Był on znanym “artystą” rowerowym. Wykorzystał swoje umiejętności ratując rannego pieska, którego położył na przednim kole roweru i jadąc na tylnim, pokonał kilka kilometrów dzielących go od domu. Podsunęło mu to ciekawy pomysł jak urozmaicić akrobację rowerową. Zaczął ćwiczyć jazdę starając się kontrolować piłkę kołem. Swoją nowa pasja zaraził przyjaciela, z którym zaczął udoskonalać swój pomysł. Aby zabawa była bardziej emocjonująca, musieli wprowadzić elementy rywalizacji. Obaj byli wielkimi fanami piłki nożnej, więc wybór był oczywisty. W ten oto sposób powstała piłka rowerowa, która oficjalnie zaprezentowana została w Niemczech w 1901 roku.

Zasady Piłkę dotknąć można każdą częścią roweru, oraz głową. Bramkarz, czyli zawodnik znajdujący się w polu bramkowym, może w jego obrębie złapać piłkę ręką. Strzały oddaje się uderzając piłkę przednim kołem. Zawodnicy nie mogą dotykać nogami ziemi. Piłka ma średnicę maksymalnie 18 cm i waży około pół kilograma. Wypełniona jest co ciekawe nie powietrzem, a przeważnie włosiem końskim. Dzięki temu piłka ta nie odbija się od podłoża.

Toczenie sera

Toczenie sera jest to niezwykły sport z ponad 200-letnią tradycją popularny w angielskim hrabstwie Gloucestershire. Odbywał się w drugi dzień Zielonych Świątek, we wsi Brockworth. Corocznie przyciągał setki osób.

Zasady Uczestnicy zabawy gonią okrągły, trzykilogramowy ser puszczany ze stromego wzgórza o długości 200 metrów. Wygrywa ten, kto pierwszy zbiegnie z góry i na samym dole chwyci ser. Waży on około 3 kg. W 2013 roku zastąpiono go podobnej wagi i rozmiarów pianką, jednak pomysł ten się nie sprawdził. “Sztuczny ser” był dużo łatwiejszy do złapania. Prawdziwy potrafi osiągnąć prędkość ponad 100 km/h. Nagrodą jest złapany ser.

Sepak Takraw

To połączenie siatkówki z piłką nożną i karate, a gra w dodatku odbywa się na boisku do badmintona. Dyscyplina pochodzi z Azji. Aby zdobyć punkt, gracze muszą przerzucić piłkę nad siatką za pomocą... swoich stóp. Mogą używać też innych części swojego ciała, by utrzymać piłkę w powietrzu… oprócz ramion i rąk.Słowo „sepak” oznacza kopnięcie w języku malajskim, a słowo „takraw” to w Tajlandii określenie plecionej z rattanu piłki - tradycyjnej piłki do sepak takraw.

Każda z drużyn w rozgrywkach sepak takraw liczy trzech zawodników, którzy nie robią przejść jak w siatkówce, lecz zajmują stałą pozycję na boisku. Teren do gry ma wymiary boiska do badmintona (13,40 x 6,10 m) i jest przedzielony w połowie siatką o wysokości 1,52 m. Piłka waży około 250 g i jest nieco mniejsza od tej używanej przez szczypiornistów. W grze nie wolno używać rąk, tzn. piłka może być podbijana i przebijana na drugą stronę siatki tylko głową, tułowiem lub nogami.

Zorbing

Zabawa polegająca na staczaniu się ze zbocza lub spływaniu rwącą rzeką, strumieniem w plastikowej, nadmuchiwanej, wykonanej z materiałów odpornych na uszkodzenia podwójnej kuli "zorba". Kula wyposażona jest w pasy bezpieczeństwa. Pomysł na zorbing powstał w Nowej Zelandii, a jego autorami są Zorbs Dwane i Andrew Akers. Stworzyli oni plastikową kulę (początkowo o szerokości 1 m). Nieco później kulę powiększono do 3,2 m średnicy zewnętrznej.

Caber toss

Czyli po polsku rzut palem lub rzut kłodą, to tradycyjna szkocka dyscyplina sportowa, która swoją historią sięga kilka wieków wstecz. Celem jest nie jak najdalsze rzucenie pala, ale utrzymanie go w linii prostej. Zawodnik trzyma długi pal za węższy koniec i balansując nim, podnosi go pionowo. Następnie zaczyna biec i rzuca palem tak, aby obrócił się o 180° stopni i jako pierwszy ziemi dotknął jego szerszy koniec.

Shovel Racing

Wyścigi na łopatach, mają już blisko 50 lat. Po raz pierwszy ten nietypowy sposób zjazdu ze szczytu większego lub mniejszego wzniesienia zastosowano w 1970 roku. A zawdzięczamy go... operatorom wyciągu narciarskiego w Angel Fire Resort – kurortu zlokalizowanego w Górach Skalistych w północnej części Nowego Meksyku. Znudzeni pracą i ciągłym wyjeżdżaniem wyciągiem góra-dół, postanowili sobie nieco urozmaicić codzienne zajęcia, wykorzystując swoje narzędzie pracy - łopaty do odśnieżania. Zjazdy na łopatach szybko zdobyły duże grono zwolenników. Zainteresowanie nietypową formą było tak duże, że przeobraziła się w jedną z dyscyplin sportowych - Shovel Racing, czyli wyścigi na łopatach.

Pierwsze oficjalne zawody Shovel Racing rozegrano w 1997 roku podczas Winter X Games.W 2010 roku nietypowa dyscyplina powróciła na listę konkurencji Winter X Games. Zawodnicy zjeżdżają na łopatach do odśnieżania z dołu posmarowanych woskiem. Służy to osiąganiu większych prędkości. A te są niemałe. Najlepsi potrafią w trakcie Shovel Racing pędzić z prędkością nawet 112 kh/h! Wyścigi w Angel Fire Resort rozgrywane są w różnych kategoriach wiekowych.

Noszenie żon

Noszenie żon, jest to sport wywodzący się z Finlandii, mający swoje początki w XIX wieku. Obecnie główne zawody odbywają się w kolebce, czyli fińskim mieście Sonkajrvi. Nagrodą jest tyle litrów piwa, ile kilogramów waży kobieta zwycięzcy. Sport ten również uprawiany jest w Australii, Stanach Zjednoczonych, Hong Kongu i Estonii.

Historia Pod koniec 1800 roku banda Herkko Rosvo-Ronkainena, zamieszkująca fińskie lasy zasłynęła tym, że dopuszczała się “kradzieży” kobiet z pobliskich wsi. Porwania wyglądały w ten sposób, że kobiety zarzucane były na barana i wynoszone biegiem w las. Okupem za nie często były duże ilości piwa. Był to również sposób na pokazanie swojej siły i sprawności. Nowi rekruci, którzy najszybciej wracali zostawali przyjęci do ścisłego grona bandy. W późniejszych latach często dochodziło do sytuacji, gdy młodzi mężczyźni z pobliskich wiosek porywali w podobny sposób młode kobiety, które potem zostawały ich żonami.

Zasady konkurencji noszenie żon, są proste. Kto pierwszy doniesie swoją wybrankę na linie mety, pokonując specjalnie przygotowany tor przeszkód ten wygrywa. Technika nie jest jednak dowolna, trzeba dostosować się do jednego z góry narzuconego stylu i go utrzymać do końca wyścigu.Tor musi mieć 253,5 metra, posiadać 2 suche miejsca i jeden rów z wodą o głębokości około 1 metra.

Polo na słoniach

Zasady gry są podobne do tradycyjnego polo na koniach. W grze biorą udział 2 drużyny, w każdej po czterech zawodników na słoniach. Gracze wydają słoniom komendy, jak się poruszać. Każdy zawodnik trzyma w dłoniach 2,5-metrowy kij, za pomocą którego usiłuje skierować piłkę do bramki przeciwnika. Mecz rozgrywany jest w dwóch częściach (po 10 minut każda) z piętnastominutową przerwą. Na największym słoniu zasiada sędzia, który obserwuje grę i kontroluje przestrzeganie reguł.

Dziękuję za uwagę!

https://poznajnieznane.pl/nieznane-sporty/szachowy-boks/, https://www.kopalnia.pl/kopalnia-wiedzy/nietypowe-sporty-poznaj-piec-najdziwniejszych-dyscyplin-uent, https://businessinsider.com.pl/sport/najdziwniejsze-dyscypliny-sportu/e98tvf1, https://www.menshealth.pl/wyzwania/Sepak-takraw-czyli-siatkonoga-dla-kaskaderow-Jak-w-to-sie-gra,13470,1,https://poza-domem.pl/kuriozum-sportu-shovel-racing, http://www.polska-azja.pl/nepal-mistrzostwa-swiata-w-polo-na-sloniach/