Alek, Zośka i Rudy. "Kamienie na szaniec"

Alek, zośka i rudy

Autor: Konrad Kozioł VII a

START

Maciej Dawidowski

Jan Bytnar

Tadeusz Zawadzki

"Zośka"

"Rudy"

"Alek"

TADEUSZ ZAWADZKI

Title 1

"Zośka"

Pseudonimy

Odznaczenia

Funkcje w harcerstwie

Rodzina

Akcje, w których Tadeusz brał udział

w tym samym czasie uczestniczył również w przygotowaniach do odbicia z rąk niemieckich Naczelnika „Szarych Szeregów”, Floriana Marciniaka (nieudane akcje: „Meksyk IV”, „Chicago” i „Biała Róża”).

uczestnik akcji „Wieniec II” w nocy z 31 grudnia 1942 na 1 stycznia 1943 – dowodził patrolem, który wysadził w powietrze przepust kolejowy pod Kraśnikiem,

16 stycznia 1943 dowodził wykonaniem wyroku śmierci przy ul. Walecznych 26 na Ludwiku Herbercie (winnym wydania w ręce Gestapo i śmierci Andrzeja Honowskiego, prowadzącego przy ul. Asfaltowej 12 konspiracyjną wytwórnię materiałów wybuchowych dla Kedywu KG AK),

odbicie więźniów pod Celestynowem w nocy z 19 na 20 maja 1943 (w obecności kpt. „Mietka” – Mieczysława Kurkowskiego, ówczesnego bezpośredniego zwierzchnika OS „Jerzy” w Kedywie KG AK, który czuwał nad przebiegiem akcji, stanowiącej dla „Zośki” egzamin oficerski),

2 lutego 1943 uczestniczył w akcji ewakuacyjnej materiałów konspiracyjnych z mieszkania Jana Błońskiego przy ul. Brackiej 23. Od tego miesiąca, kiedy „Jerzy” zagrożony aresztowaniem na kilka miesięcy wyjechał z Warszawy, „Zośka” obok pełnienia funkcji dowódcy warszawskich GS był także p.o. dowódcy OS „Jerzy”,

wysadzenie mostu kolejowego pod Czarnocinem na Wolbórce w nocy z 5/6 czerwca 1943.

26 marca 1943 dowodził grupą „Atak” w akcji pod Arsenałem („Meksyk II”), podczas której odbito z rąk Gestapo 21 więźniów, wśród nich jego przyjaciela, Jana Bytnara „Rudego”. Za udział w tej akcji otrzymał w maju 1943 Krzyż Walecznych.

6 maja 1943 uczestniczył (jako obserwator) w próbie porwania SS-Oberscharführera Herberta Schultza (prowadzącego w Gestapo śledztwo w sprawie Grup Szturmowych) zakończonej jego likwidacją,

Ocena postaci

Zośka jest moim ulubionym bohaterem książki "Kamienie na szaniec". W obecnych czasach niełatwo znaleźć takich patriotów. Podziwiam Tadeusza pod każdym względem. Zośka jest dowodem na to, że nie można oceniać ludzi po wyglądzie, bo choć posiadał on cechy dziewczynki, udowodnił nieraz, że jest prawdziwym mężczyzną.

Źródła

Maciej Dawidowski

Title 1

"Alek"

Pseudonimy

Odznaczenia

Funkcje w harcerstwie

Rodzina

Maciej

w tym samym czasie uczestniczył również w przygotowaniach do odbicia z rąk niemieckich Naczelnika „Szarych Szeregów”, Floriana Marciniaka (nieudane akcje: „Meksyk IV”, „Chicago” i „Biała Róża”).

uczestnik akcji „Wieniec II” w nocy z 31 grudnia 1942 na 1 stycznia 1943 – dowodził patrolem, który wysadził w powietrze przepust kolejowy pod Kraśnikiem,

16 stycznia 1943 dowodził wykonaniem wyroku śmierci przy ul. Walecznych 26 na Ludwiku Herbercie (winnym wydania w ręce Gestapo i śmierci Andrzeja Honowskiego, prowadzącego przy ul. Asfaltowej 12 konspiracyjną wytwórnię materiałów wybuchowych dla Kedywu KG AK),

odbicie więźniów pod Celestynowem w nocy z 19 na 20 maja 1943 (w obecności kpt. „Mietka” – Mieczysława Kurkowskiego, ówczesnego bezpośredniego zwierzchnika OS „Jerzy” w Kedywie KG AK, który czuwał nad przebiegiem akcji, stanowiącej dla „Zośki” egzamin oficerski),

2 lutego 1943 uczestniczył w akcji ewakuacyjnej materiałów konspiracyjnych z mieszkania Jana Błońskiego przy ul. Brackiej 23. Od tego miesiąca, kiedy „Jerzy” zagrożony aresztowaniem na kilka miesięcy wyjechał z Warszawy, „Zośka” obok pełnienia funkcji dowódcy warszawskich GS był także p.o. dowódcy OS „Jerzy”,

wysadzenie mostu kolejowego pod Czarnocinem na Wolbórce w nocy z 5/6 czerwca 1943.

26 marca 1943 dowodził grupą „Atak” w akcji pod Arsenałem („Meksyk II”), podczas której odbito z rąk Gestapo 21 więźniów, wśród nich jego przyjaciela, Jana Bytnara „Rudego”. Za udział w tej akcji otrzymał w maju 1943 Krzyż Walecznych.

6 maja 1943 uczestniczył (jako obserwator) w próbie porwania SS-Oberscharführera Herberta Schultza (prowadzącego w Gestapo śledztwo w sprawie Grup Szturmowych) zakończonej jego likwidacją,

Ocena postaci

Uważam, że Alek był wyjątkową postacią. Dzięki swej postawie, razem z innymi dzielnymi chłopcami został wpisany w historię Polski. Był niewątpliwie kimś godnym naśladowania, człowiekiem, który potrafił pięknie żyć i pięknie umierać.

Źródła

Jan Bytnar

Title 1

"Rudy"

Pseudonimy

Odznaczenia

Rodzina

Jan Bytnar - ciekawostki

Został pochowany pod przybranym nazwiskiem jako Jan Domański.

Wziął udział w 70 akcjach ,,wawerskich''.

Uciekł ze swojego mieszkania, zsuwając się z II piętra po linie. Dostał informację, że Niemcy zamierzają go aresztować.

Ocena postaci

Janek Bytnar należał do pokolenia, które umiało "pięknie żyć i pięknie umrzeć". Swym życiem dowiódł, że ojczyzna jest dla niego najważniejsza, nawet śmierć dla niej nie jest straszna, mimo iż ma się ją tylko 22 lata. Postać Rudego budzi mój ogromny podziw i szacunek. Będę go miał w pamięci. Podobała mi się jego wyjątkowa odwaga i wielki upór w dążeniu do celu. Chciałbym choć trochę być podobnym do niego.

Źródła