Choroby

ChOROBY CYWILIZACYJNE

Cukrzyca, bulimia,anoreksja.

Cukrzyca jest przewlekłym schorzeniem, którego przyczyną jest zaburzenie wydzielania insuliny.

Sposoby leczenia:

Rodzaje:

Przyczyny:

-cukrzyca typu 1 (cukrzyca pierwotna, cukrzyca wieku młodzieńczego, cukrzyca insulinozależna), -cukrzyca typu 2 (cukrzyca wieku dojrzałego, cukrzyca nabyta).

- styl życia,- dieta, - aktywność fizyczna.

-przeszczep wysepek trzustkowych, -analogi insuliny,-pompy insulinowe, -doustne leki hipoglikemizujące, - insulina wziewna.

Typy cukrzycy:

• Cukrzyca typu 1. jest dzisiaj najczęściej diagnozowaną chorobą przewlekłą okresu dziecięcego. W ciągu ostatnich 15 lat podwoiła się liczba nowych przypadków cukrzycy wśród dzieci i młodzieży, wskaźnik zachorowań wynosi obecnie 18 na 100 tyś urodzeń. Co charakterystyczne, wzrasta częstotliwość nowych przypadków cukrzycy wśród dzieci w wieku do 6 roku życia. O ile jeszcze dwie dekady temu mówiono, że cukrzyca typu 1 to choroba okresu dojrzewania, o tyle dzisiaj bardzo często dotyka ona najmłodszych pacjentów.

• Cukrzyca typu 2 nazywana jest także cukrzycą wieku dorosłego. Cukrzyca typu 2 należy do grupy chorób metabolicznych i charakteryzuje się występowaniem wysokiego poziomy glukozy we krwi oraz opornością na insulinę i względnym jej niedoborem. Cukrzyca tego typu jest najbardziej powszechną chorobą przemiany materii, dlatego też uznaje się ją za chorobę cywilizacyjną. To choroba przewlekła, która występuje zazwyczaj u osób dorosłych, które ukończyły 30. rok życia. Niestety, ale wraz ze wzrostem liczby młodych ludzi zmagających się z otyłością, cukrzyca typu 2 coraz częściej rozwija się u dzieci i młodzieży.

Przyczyny:

Przyczyny cukrzycy związane są z nieprawidłową przemianą metaboliczną węglowodanów (cukrów) w organizmie człowieka. Przyczyną takiego stanu jest funkcjonowanie trzustki, która produkuje insulinę – hormon niezbędny w regulacji metabolizmu cukrów. Gdy trzustka produkuje go zbyt mało lub nie produkuje w ogóle, wówczas zaczynają się problemy. Przyczyn źle funkcjonującej trzustki może być wiele. Zależą one przede wszystkim od typu cukrzycy, jaka została zdiagnozowana. Część czynników wywołujących problemy z metabolizmem węglowodanów leży w genetyce i na to nie ma możliwości oddziaływania.

Jak leczyć cukrzycę?

• Ratunkiem dla chorych z niestabilnym poziomem cukru może stać się przeszczepienie – pobranych od zmarłego dawcy – wyizolowanych wysp trzustkowych.
• Stosowane przed laty insuliny zwierzęce zostały wyparte przez stworzone w drodze inżynierii genetycznej cząsteczki insuliny ludzkiej. Najnowszym osiągnięciem insulinoterapii są wprowadzone w ostatnich latach nowe preparaty insuliny.
• Urządzenie elektroniczne do samodzielnego podawania insuliny. Chory nosi je umocowane do paska, przez całą dobę. Insulina z pompy przechodzi przez cewnik i wprowadzana jest w tkankę podskórną przez igłę.

• W Unii Europejskiej zarejestrowano hormony inkretynowe. Substancje te stymulują wydzielanie insuliny oraz zmniejszają wydzielanie glukagonu z komórek A, przez co hamują nadmierne wydzielanie glukozy przez wątrobę.
• W chwili rozpoznania cukrzycy typu 2 u chorego funkcjonuje tylko połowa wysp trzustkowych. Co roku niknie kolejne 5% z nich. W końcu chory musi zacząć przyjmować insulinę. Pacjenci boją się tego, uważają, że insulinę będą musieli brać do końca życia.

Bulimia Zaburzenie odżywiania charakteryzujące się napadami objadania się, po których występują zachowania kompensacyjne.

Sposoby leczenia

Przyczyny

Objawy

-reakcja na stres, złość-przybieranie na wadze

-Napady obżarstwa -wilczy głód -Niedobór składników odżywczych -unikanie jedzenia w towarzystwie

-farmakoterapia -terapia interpersonalna -terapia psychodynamiczna

Przyczyny

Tak jak i w przypadku pozostałych zaburzeń odżywiania, tak i w przypadku żarłoczności psychicznej zazwyczaj dość ciężko jest wyróżnić jakiś konkretny czynniki odpowiedzialny za jej występowanie. Ogólnie za przyczyny bulimii uznawane są uwarunkowania biologiczne oraz czynniki psychospołeczne.

Objawy

Osoby z bulimią:

• notorycznie się objadają, potrafią jednorazowo zjeść ogromną ilość jedzenia zupełnie tego nie kontrolując,
• po każdym posiłku prowokują wymioty, aby uniknąć przyrostowi wagi. Oprócz tego chorzy przyjmują duże ilości środków przeczyszczających i stosują głodówki razem z intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi
• z punktu widzenia innych osób nie wyglądają jakby miały jakiekolwiek problemy z odżywianiem
• cierpią na wilczy apetyt i jednocześnie chcą się go pozbyć
• zwracają uwagę wyłącznie na swoją masę ciała i wygląd; to dwa czynniki istotnie wpływające na samoocenę chorego.

Sposoby leczenia:

Leczenie bulimii wymaga połączenia wielu różnych metod i opiera się na indywidualnych uwarunkowaniach psychicznych pacjenta. Aby przerwać cykl kompulsywnego jedzenia i przeczyszczania, konieczna może się okazać wizyta u dietetyka i psychologa. Szczególnie skuteczna w toku badań nad walką z bulimią okazała się kognitywna terapia behawioralna (opiera się ona na założeniu, że wzorzec błędnego myślenia o swoim ciele, który jest podstawą bulimii, może być rozpoznany i zmieniony) oraz leki, takie jak antydepresant fluoksetyna.

Anoreksja to świadome, rygorystyczne ograniczanie ilości przyjmowanych pokarmów, silne koncentrowanie się na wyglądzie i masie ciała.

Sposoby leczenia

Przyczyny

Objawy

-genetyczne (występowanie zaburzeń jedzenia w rodzinie), -zaburzenia w neuroprzekaźnictwie, -psychologiczne (potrzeba kontroli nad życiem).

-częste ćwiczenia fizyczne (także w nocy), -środki przyspieszające utratę masy ciała -środki przeczyszczające lub odwadniające.

-psychiatra-psycholog.

Przyczyny

Osoby popadające w anoreksje obrazują na perfekcjonizmie w różnych dziedzinach swojego życia, a co za tym idzie, na nadmiernej koncentracji nad własnym ciałem. Przyszli anorektycy charakteryzują się wysoką inteligencją, w szkole są to zazwyczaj prymusi. Wielu działaniom, jakie podejmują towarzyszy lęk przed niepowodzeniem i niepewność sukcesu. Kolejną charakterystyczną cechą jest zaniżona samoocena. Osoby o niskiej autokrytyce opisywane są, jako nadwrażliwe, lękliwe, napięte emocjonalnie, podejrzliwe i nieufające innym. Cechuje je negatywna postawa wobec samych siebie, nadwrażliwość na krytykę, poczucie beznadziejności.

Objawy

Zaburzenia odżywiania to inaczej nieprawidłowe zachowania dotyczące jedzenia oraz kontroli masy ciała, które powodują pogorszenie stanu fizycznego, upośledzenie funkcjonowania społecznego. W przypadku podejrzenia anoreksji, konieczne jest również wykluczenie innych chorób zarówno somatycznych (związanych z ciałem), jak i psychicznych.

Sposoby leczenia

Pomocy w leczeniu anoreksji należy szukać przede wszystkim u lekarza psychiatry, gdyż podstawową metodą leczenia tej choroby jest psychoterapia. W terapii uczestniczy także psycholog oraz dietetyk, ważna jest również współpraca rodziny i bliskich przyjaciół. Celem terapii jest przywrócenie prawidłowej masy ciała osoby chorej oraz wyeliminowania skutków niedożywienia. Jest to możliwe tylko wówczas, gdy osoba chora zaakceptuje swoje ciało i wyzbędzie się obsesji na tle swojego wyglądu i wagi. Istotna jest także nauka prawidłowego sposobu odżywiania oraz zmiana podejścia do jedzenia, by przestało być ono przymusem i przykrą koniecznością.

Koniec

Dziękuję za uwagę!