Służyć ubóstwem. Św. Franciszek

Służyć ubóstwem

święty franciszek

Start

Obejrzyj film, a następnie rozwiąż test

Zakony żebracze powstały w XIII wieku. Ich celem było życie w duchu ubóstwa ewangelicznego. Zakonnicy rezygnowali z własności indywidualnej i wspólnej, a utrzymywali się z ofiarności wiernych. Pierwszymi zakonami żebraczymi były dwie tego typu wspólnoty powstałe wokół Franciszka z Asyżu (franciszkanie) i Dominika Guzmana (dominikanie).Habit - charakaterystyczny strój członków poszczególnych zakonów. W zależności od zgromadzenia składa się z sukni, płaszcza, szkaplerza oraz pasa lub sznura. Franciszkanie noszą na sznurze trzy węzły oznaczające ubóstwo, czystość i posłuszeństwo. Kwesta - zbieranie jałmużny, czyli datków dla klasztoru. Zbieranie jałmużny oprócz wymiaru materialnego łączyło się z ćwiczeniem przez zakonnika cnoty pokory. Feudalizm (łac. feudum - lenno) - ustrój społeczno-gospodarczo-polityczny rozpowszechniony w średniowiecznej Europie. Oparty był na systemie hierarchicznej zależności jednostek, z podziałem społeczeństwa na trzy stany: duchowieństwo, rycerstwo i szlachtę oraz chłopstwo. Podstawą istnienia feudalizmu było rozdrobnienie władzy na szereg niewielkich okręgów (seniorii) zgrupowanych wokół grodu, zamku, klasztoru bądź innej instytucji, której naczelnik posiadał pełnię władzy publicznej i chronił swoich poddanych.

W Kościele uwidaczniały się ujemne strony systemu feudalnego, który umożliwił władcom świeckim samowolne mianowanie biskupów i opatów przez podanie im pierścienia i pastorału (inwestytura) oraz sprzedaż godności kościelnych za pieniądze (symonia). Nastąpił upadek życia religijnego i moralnego wśród świeckich i wśród duchowieństwa. Możne rody w Rzymie, stojące na czele różnych stronnictw politycznych, sięgały po władzę nad miastem, by obsadzać tron papieski swoimi przedstawicielami i zapewnić sobie korzyści, jakie dawało posiadanie wpływów w Państwie Kościelnym. Sytuacja powoli ulegała zmianie, odkąd na tron papieski wstąpił Innocenty III. Okazał się papieżem bardzo energicznym i pobożnym. Zaprowadził porządek w Państwie Kościelnym i nakłaniał władców świeckich do poszanowania prawa Bożego i kościelnego. Niestety, nie wszyscy podporządkowali się jego woli. W 1215 roku Innocenty III zwołał wielki sobór powszechny (nazwany IV Soborem Laterańskim), na którym wydano surowe zarządzenie przeciw groźnym heretykom średniowiecza - albigensom i waldensom. Na wiernych nałożono obowiązek spowiedzi raz w roku oraz Komunii św. wielkanocnej. Te wydarzenia z dziejów Kościoła stanowiły tło życia i działalności Franciszka z Asyżu, który usłyszał głos Chrystusa: "Franciszku, napraw mój Kościół".

Zakon św. Franciszka odegrał istotną rolę w Kościele. Bracia Mniejsi przyczynili się do osłabienia heretyckiego ruchu waldensów, jak również do odnowy duszpasterstwa poprzez umożliwienie wiernym korzystania z ich kościołów lokowanych w miastach (inne zakony budowały klasztory na odludziu). Ze względu na ludzi nieumiejących czytać, aby mogli poznawać Pismo święte, kościoły franciszkańskie czasem zdobiła tzw. Biblia pauperum (freski przedstawiające sceny biblijne). Od czasów św. Franciszka przygotowywano też przedstawienia (dramaty liturgiczne), np. męki Pańskiej czy jasełka. Franciszkanie mają także swój wkład w rozwój nauki (np. św. Bonawentura).

Dzisiaj wspólnoty franciszkańskie podejmują się ratowania ludzi uwikłanych w problemy XXI wieku. Ich członkowie żyją wśród najuboższych materialnie, ale także tych ubogich duchowo. Tak jak św. Franciszek różnią się od współczesnego społeczeństwa. Rezygnują z rzeczy materialnych, ofiarowując swój czas, siły i umiejętności na głoszenie Jezusa przez pomoc najbardziej zagubionym.

Info