Kl 7 Noc zdrady

przyjacielu,pocoś przyszedł?

KLASA 7

O Judaszu Iskariocie wiemy niewiele, ale na zawsze pozostanie on w pamięci ludzi jako apostoł, który zdradził Jezusa. Kim był? Wielu badaczy Pisma Świętego zastanawia się, dlaczego poszedł za Jezusem i dlaczego Go zdradził? Musiało go coś zachwycić w Jezusie, że został Jego apostołem. Możemy tylko przypuszczać, co przeżywał

O Judaszu czytamy w Ewangeliach i Dziejach Apostolskich. Często występuje z przydomkiem „Iskariota”, co znaczy prawdopodobnie „człowiek z Karioth” – wioski w południowej Judei, bądź to, że był synem Szymona Iskarioty. Jezus zaufał mu, powołując go do grona apostołów. Judasz stał się jednym z tych, którzy pomagali Jezusowi. Był świadkiem Jego cudów, rozmawiał z Nim, jadł i odpoczywał w Jego towarzystwie, otrzymał moc uzdrawiania i wyrzucania złych duchów. To on był odpowiedzialny za pieniądze, z których apostołowie wspólnie korzystali. Świadczy to o zaufaniu, jakim go darzyli. Tajemnicą pozostanie jednak, co takiego działo się w jego sercu, że postanowił zdradzić swojego Mistrza.

„Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam». A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. Wtedy przyszedł Jezus z nimi [apostołami] do ogrodu zwanego Getsemani, irzekł do uczniów: «Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę i tam się pomodlę». Potem przyszedł do uczniów irzekł do nich: «Śpicie jeszcze i odpoczywacie? A oto nadeszła godzina i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników. Wstańcie, chodźmy! Oto blisko jest mój zdrajca». Gdy jeszcze to mówił, oto nadszedł Judasz, jeden z Dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i kijami, od arcykapłanów i starszych ludu. Zdrajca zaś dał im taki znak: «Ten, którego pocałuję, to właśnie On; Jego pochwyćcie!» Zaraz też przystąpił do Jezusa, mówiąc: «Witaj, Rabbi!», i pocałował Go. A Jezus rzekł do niego: «Przyjacielu, po coś przyszedł?» Wtedy podeszli, rzucili się na Jezusa i pochwycili Go. Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieścisrebrników arcykapłanom i starszym i rzekł: «Zgrzeszyłem, wydając krew niewinną». Lecz oni odparli: «Co nas to obchodzi? To twoja sprawa». Rzuciwszy srebrnikiw stronę przybytku, oddalił się. A potem poszedł i powiesił się”.

(Mt 26,14-16.36.45-50; 27,3-5)

Jakim znakiem Judasz wydał Jezusa? Jakimi słowami Jezus przywitał Judasza?

W czasach Jezusa pocałunek był oznaką szacunku. U Judasza oznaczał zdradę. Na dodatek, to nie wróg zdradził Jezusa, ale przyjaciel. Jezus tak właśnie zwraca się do Judasza: „przyjacielu”. Judasz nie uwierzył w Jezusa Chrystusa jako Zbawcę, nie uwierzył w Boże miłosierdzie.

Po Mszy Świętej Wieczerzy Pańskiej Najświętszy Sakrament przenoszony jest do ciemnicy, gdzie wierni adorują go do późnych godzin nocnych i w ciągu dnia w Wielki Piątek. Jezus pragnął, by przyjaciele towarzyszyli Mu w ostatnich i najtrudniejszych chwilach Jego ziemskiego życia. Również od nas oczekuje, abyśmy razem z Nim czuwali w Ogrójcu. To szczególny czas, kiedy możemy podziękować Jezusowi za to, że został z nami pod postaciami chleba i wina w Eucharystii.

„Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję”. (J 15,14)

Przyjacielem Jezusa jest ten, kto zna Jego nauczanie i wprowadza je w czyn. Przyjacielem Jezusa jest ten, kto kocha ludzi tak, jak On ich kocha. Każdy przyjaciel Jezusa jest jednocześnie przyjacielem wszystkich ludzi. Ta przyjaźń zobowiązuje nas do pomocy osobom cierpiącym, biednym, opuszczonym. Po pojmaniu i uwięzieniu Jezus cierpiał samotnie. Od nas oczekuje, abyśmy udzielali wsparcia takim właśnie osobom. Nie chodzi tylko o przebywających w więzieniu z murem i drutem kolczastym. Mamy pomagać tym, którzy oddzieleni są murem smutku, bólu, którzy są niesprawiedliwie oskarżani, oczerniani, wyśmiewani. Przyjaciel Jezusa staje na przykład w obronie wyśmiewanej koleżanki i odrzuconego kolegi. Do tego potrzeba odwagi.

W każdym z nas jednak jest jakaś cząstka Judasza. Nasze serce czasami błądzi i może się okazać, że nasza przyjaźń z Jezusem to tylko pozory, i przy nadarzającej się okazji zdradzimy swojego Przyjaciela.

Adoracja Najświętszego Sakramentu w ciemnicy jest towarzyszeniem Jezusowi w najtrudniejszych dla Niego chwilach, gdy jest samotny i opuszczony.

Notatka Judasz Iskariota należał do grona dwunastu apostołów. Jezus zaufał mu, powołując do grona swoich najbliższych towarzyszy. Był jednym z tych, którzy Mu pomagali. Na równi z innymi apostołami otrzymał od Jezusa moc uzdrawiania i wyrzucania złych duchów. W gronie apostołów miał pieczę nad pieniędzmi, co świadczy o zaufaniu, jakim go darzyli. Tajemnicą jednak pozostanie dla nas, dlaczego zdradził Jezusa. „Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję” (J 15,14).