Ubodzy w Duchu

Szczęśliwiubodzy w duchu

Witam Was!

W kolejnym dniu kroczenia do nieba! Pan Bóg błogosławi nam w życiu. Pragnie naszego szczęścia. Przez swojego Syna,Pana Jezusa, uczy nas, jak osiągnąć prawdziwe szczęście. Osiem błogosławieństw, którepoznasz, to nauka dla ludzi, którzy już tu, na ziemi, zapragnęli nieba.

szczęśliwy ubogi

nieszczęśliwy bogacz

Można mieć mało albo wiele, nawet wszystko,a ciągle chcieć więcej. Nieszczęśliwy bogaczwidzi to, czego jeszcze nie ma i zazdrości innym.Nie umie cieszyć się życiem i ono upływa muw smutku. Znika jak piasek z zaciśniętej dłoni.

Szczęśliwy ubogi nie myśli o tym, co ma albo czego nie ma. Myśli o ludziach, których kocha, i o tych, co potrzebują pomocy. Swoją życzliwość i miłość dzieli jak płomień świecy: inni zyskują, a on nic nie traci.

Jezus mówi:

A może ktoś potrzebuje twojego czasu? Może trzeba, żebyś przyszedł do choregoucznia z klasy, przyniósł zeszyty i opowiedział o szkole? Może ktoś potrzebuje twojej pomocy w domu? Twojego uśmiechu, bo jest smutny?

Porozmawiaj z rodzicami, co możesz oddać tym, którzy potrzebują bardziej odciebie. Na przykład chorym dzieciom w szpitalu. Takie dzieci na pewno ucieszyłybysię niezniszczonymi puzzlami lub grami w szpitalnej świetlicy – żeby się nie nudzić i nie tęsknić tak bardzo za domem.

Stajemy się „ubodzy w duchu”, gdy zaufamy Panu Bogu i nie będziemy gromadzić bogactw na ziemi, a tym, co mamy, podzielimy się z innymi.Pan Jezus, który był ubogi, obdarza radością ubogich w duchu.

Dziękuję za uwagę!