Koniec wieku XIX

"Co zostało nam, co wszystko wiemy..." Dekadentyzm w poezji Młodej Polski.

Literatura polska ostatniego dziesięciolecia XIXw. została zdominowana przez nastrój smutku, zniechęcenia i melancholii. Na głównego polskiego twórcę tego okresu wyrósł Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Jego wiersz "Koniec wieku XIX" znali niemal wszyscy.

Przeczytaj uważnie wstęp ze str. 45. i wykonaj notatkę:

1. Wyjaśnij pojęcie "dekadentyzm". 2.Wskaż cechy światopoglądu dekadenckiego. 3.Wskaż postawy dekadenckie i określ ich cechy.

Kazimierz Przerwa-Tetmajer to najpopularniejszy autor ostatniego dziesięciolecia XIX wieku. Swoją ówczesną sławę zbudował na dwóch mocnych podstawach: świetnej, pod wieloma względami nowatorskiej poezji oraz w wielu przypadkach słabszej artystycznie, ale za to trafiającej do masowego czytelnika twórczości prozatorskiej. Ukoronowaniem sławy poety było uwiecznienie go w „Weselu” Wyspiańskiego. Jednak gwiazda Tetmajera szybko zgasła, najlepiej wyraził to Tadeusz Żeleński-Boy we wspomnieniach pośmiertnych: "Dla świata umarł od dawna - przeszło ćwierć wieku temu. Nieubłagana choroba dzieliła go od ludzi zasłoną prześladowczych urojeń".

Wykonaj zadania:

1. W czyim imieniu i do kogo zwraca się osoba mówiąca w tekście? 2. Wyznanie, manifest, apel czy wiersz metapoetycki? Rozstrzygnij, wykorzystując znajomość tych pojęć. 3. Określ, jaki nastrój dominuje w wierszu "Koniec wieku XIX". 4. Nakreśl portret psychologiczny podmiotu lirycznego. Do której z poznanych koncepcji filozoficznych modernizmu on nawiązuje i dlaczego? 5. Uzupełnij schemat (możesz również opracować zagadnienie według własnej koncepcji).

Dla zainteresowanych: film o Tetmajerze

Do zobaczenia!