Mit nord

Temat: Nie tylko Grecy mieli swoją mitologię. Poznajemy mitologię nordycką.

Mitologia nordycka – mitologia ludów krajów skandynawskich i nordyckich (północno-germańskich): Danii, Szwecji, Norwegii, Islandii oraz Wysp Owczych. Mitologia nordycka jest odmianą mitologii germańskiej.

Na dobry początek quiz

Powstanie świata

• Na początku istniała tylko "ziejąca pustka" zwana Ginnungagapą. Na południe od niej istniał Muspelheim - kraina ognia, dom ognistych olbrzymów, którzy mieli swojego władcę - Surta. Na północy zaś rozciągał się bezkresny Nilfheim - świat mgły, zimna i lodu. Te dwa byty zmierzały na przeciw siebie i w końcu zbyt bardzo do siebie się zbliżyły, a Ginnungapa została przykryta lodem. Na ten znak władca Muspelheim sięgnął po swój ognisty miecz i za jego pomocą roztopił on lód i w ten sposób stworzył ciepłe morze ogrzewane przez ogień z południa i chłodzone przez ziąb z północy. Wyłoniły się z niego dwie pierwsze gigantyczne istoty - uśpiony praolbrzym Ymir i krowa Audhumbla, której jedynym celem było opiekowanie się Ymirem. Z jej wymion wypływały cztery mleczne rzeki, które stanowiły źródło pożywienia dla niego. Z jego potu zrodziły się lodowe olbrzymy - Thursowie. Adhumbla w tym czasie lizała lodową bryłę, której Surt nie roztopił. Pierwszego dnia wyłoniła się z niej włosy, drugiego głowa, a trzeciego całe ciało niejakiego Buriego (Według innych wersji, wyskoczył on prosto spod pachy Ymira), który miał syna Borra. Poślubił on lodową olbrzymkę - Bestlę, z którą miał trzech synów: Odyna, Wiliego (identyfikowanego z Hönirem) i We (identyfikowanego z Lódðrrem).

Powstanie świata

• Trzej bracia postanowili zabić praojca olbrzymów, aby zatrzymać jego ciągłe rozrastanie się. Czyniąc to wywołali (świadomie bądź nie) wielką powódź wody - krwi ofiary, w trakcie której niemal wszyscy Thursowie wyginęli. Nieliczni jednak przetrwali, aby osiedlić się w Nilfheim i stworzyć własne królestwo - Utgard oraz dać początek nowej generacji olbrzymów: Jothunów i górskich olbrzymów, którzy w późniejszym czasie - najpewniej - przenieśli się do Midgardu. Stali się oni później zaprzysiężonymi wrogami Asów, ludzi i ustanowionego porządku świata. Po dokonaniu zabójstwa, cała trójka cisnęła zwłokami Ymira w Ginnungagap i stworzyła z nich Midgard - świat ludzi. Z ciała utworzono stały grunt (ziemie), z kości - góry, z zębów i szczęk - skały i kamienie, a z czaszki sklepienie nieba, na którym stworzyli własny świat - Asgard, co dosłownie znaczy ,,gród Asów [Bogów]". Postawiono go na wschód od Wanaheim - królestwa rządzonego przez Wanów, z którymi Asowie mieli w najbliższym czasie się zmierzyć... Wanowi Frejrowi były podległe jasne Elfy zamieszkujące Alfheim. Natomiast brwi wykorzystano, jako warstwę (wał) oddzielającą Midgard od Nifilheim i znajdującego się w nim wrogiego Utgardu. Pozostały jeszcze mniejsze pomniejsze kosteczki, z których stworzono karły, które zamieszkały w podziemiach w świecie nazywanym Svartalfheim. Były one świetnymi kowalami, jubilerami i górnikami, dlatego też Asowie i Wanowie często korzystali z ich usług. W ten oto sposób powstało osiem (w późniejszym czasie utworzono dziewiąty - Helheim) światów, które tworzyły Yiggdrasil - drzewo życia.

Odyn

+info

Thor

+info

Tyr

+info

Frigg

+info

Freja

Freja, Freya (mit. nordycka) – bogini płodności, miłości, wegetacjii oraz magii należąca do Wanów. Była córką Njordhra żoną Oda i bliźniaczką Frejra. Jej córki to Hnoss i Gersim.

Frejr

Frejr (także Frej bądź Frey) – pochodzący z rodu Wanów, nordycki bóg lata, urodzaju i ciepła. Mieszka w Asgardzie, jest władcą elfów światła. Jest bratem-bliźniakiem Frei oraz synem Njörda. Frejr, wraz ze swoją bliźniaczą siostrą Freją był synem Njörda, boga morza i rybołówstwa. Po wyrośnięciu jego pierwszego zęba, otrzymał w prezencie cały Alfheim. Od tamtej pory był patronem elfów światła oraz panem Alfheimu. Według niektórych wersji, Frejr był królem bogów, aż do wojny między dwoma ich plemionami, Wanami i Asami. Po wielu bitwach, obie strony postanowiły się pogodzić. Rozejm postanowiły przypieczętować wymianą niewolników – do Wanaheimu poszli Mimir i Hönir, natomiast do Asgardu – Frejr, Freja i Njörd. Frejr oddał Odynowi tytuł króla bogów i od tamtej pory zamieszkał w Asgardzie, choć od czasu do czasu odwiedzał oczywiście również Alfheim. Po pewnym czasie dostał od krasnoludów magicznego dzika o złotej szczecinie o imieniu Gullinbursti, który stał się jego wierzchowcem. Ożenił się z olbrzymką Gerd na wyspie Barii. Małżeństwo miało jednego syna, Fjölnira, który został pierwszym królem Szwecji.

Mityczne potwory

Jormungand

Angerboda Garm

Piekielny pies (lub wilk) w nordyckiej mitologii, który strzegł bram do królestwa umarłych. Garm (Garmr) opisywano jako zakrwawionego ogara

Olbrzymka z mitologii nordyckiej. Angerboda jest partnerką Lokiego i matką potworów, a jej imię oznacza „zwiastun smutku”.

W nordyckiej mitologii gigantyczny wąż morski, który swym ciałem oplatał świat ludzi, był postrachem mórz i oceanów.

Mitologia nordycka inspiruje

Robaczki, mam nadzieję, że choć troszkę jesteście usatysfakcjonowani!