Świadectwo wiary w mojej rodzinie

Świadectwo wiary mojej rodziny

Kliknij

Podręcznik str. 111 -113.

Listen

Teraz posłuchaj

Rodzina

Wszyscy pragniemy być szczęśliwi. Zależy nam też na tym, aby nasze rodziny były szczęśliwe. – Jakie wartości według was mają wpływ na szczęście rodziny?

Zrozumienie

Zgoda

Miłość

Szacunek

Praca

Wiara

Bogactwo

Wyrozumiałość

Wiara

Dla człowieka wychowanego w duchu chrześcijańskim istotną wartością jest wiara. Zastanowimy się dzisiaj wspólnie, w jaki sposób mamy świadczyć w naszych rodzinach o Bogu.

św. Josemaria Escriva

– Jakie sytuacje z życia swojej rodziny wspomina św. Josemaria? – Co dawało poczucie radości i szczęścia w tej rodzinie?

Josemaria wspomina wspólne Msze Święte, dzielenie się z potrzebującymi, wspólne modlitwy, zapracowaną, dobrą matkę i ojca wracającego z pracy. To wszystko działo się tak naturalnie. Ich dom był wypełniony obecnością Boga, rodzice i dzieci codziennym postępowaniem dawali świadectwo wiary. Państwo Escriva byli ludźmi głęboko wierzącymi, którzy wielokrotnie zostali doświadczeni przez Boga: ciężka choroba ich syna Josemarii, śmierć trzech córeczek (jedna miała zaledwie 9 miesięcy, druga 5 lat, a trzecia 8 lat), kłopoty finansowe ojca. Te wszystkie przeżycia doprowadziły też do choroby ojca, który zmarł w wieku 57 lat, ale nie spowodowały, że osłabła wiara rodziny Escriva. Nadal byli świadkami wiary.

Dzieciństwo Josemarii miało wpływ na jego późniejsze nauczanie i działalność jako kapłana. Wzywał chrześcijańskich rodziców do apostolskiego działania w swoich rodzinach i środowisku. To wezwanie odnajdujemy też w Piśmie Świętym.

Kliknij i odczytaj treść wezwania.

Następnie zrób zdjęcie i przyślij do mnie d.swierzewska@sp3zambrow.pl

Wezwanie Jezusa

Jezus do każdego z nas mówi: idź na cały świat i bądź moim świadkiem w codziennym życiu, bądź moim świadkiem dla swojego rodzeństwa, rodziców, dziadków. Świadczyć o Chrystusie w domu rodzinnym to wypełniać w codziennym życiu przykazanie miłości.

Sobór Watykański II w Dekrecie o apostolstwie świeckich „Apostolicam actuositatem” ukazał, w jaki sposób osoby świeckie, a tym samym chrześcijańskie rodziny, mogą swoim życiem i słowem głosić Chrystusa.

Kliknij i odczytaj fragmenty dekretu.

• Wykonaj zdjęcie lub skan wykonanego ćwiczenia i przyślij do mnie

„Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: «Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta!» – a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała – to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie”.

Nie wystarczy, że powiemy „moja rodzina jest wierząca”, ale musimy to potwierdzić uczynkami. Za nami powinny iść dobre czyny dokonywane z miłości do Boga i bliźniego. Musimy umieć dokonywać wyboru pomiędzy obowiązkiem świadczenia miłosierdzia (np. opieka nad chorą babcią czy młodszym rodzeństwem), a przyjemnością (np. spotkanie z kolegą, pójście do kina itp.).

Rodzina

Temat: Świadectwo wiary mojej rodziny

„Rodzina jako taka otrzymała od Boga posłannictwo, by stać się pierwszą i żywotną komórką społeczeństwa. Wypełni ona to posłannictwo, jeżeli przez wzajemną miłość swych członków i przez modlitwę wspólnie zanoszoną do Boga okaże się niejako domowym sanktuarium Kościoła; jeżeli cała rodzina włączy się w kult liturgiczny; jeżeli wreszcie rodzina świadczyć będzie czynne miłosierdzie i popierać sprawiedliwość oraz inne dobre uczynki, służąc wszystkim braciom znajdującym się w potrzebie”. (Dekret o apostolstwie świeckich, 11)