Koncert Wojskiego

mowa muzyki w koncercie wojskiego

Poznajemy fragment "Pana Tadeusza" A. Mickiewicza.

Wysłuchaj treść księgi IV, w której zamieszczony został opis koncertu Wojskiego

plan wydarzeń- księga IV

1. Przygotowania do łowów. 2. Wystąpienie Księdza Robaka w karczmie Jankiela. 3. Polowanie na niedźwiedzia. 4. Atak zwierza na Hrabiego i Tadeusza. 5.Celny strzał Księdza Robaka. 6. Gra Wojskiego na rogu - zakończenie polowania. 7. Spór Asesora z Rejentem o zastrzelonego niedźwiedzia. 8. Opowieść Wojskiego o Domejce i Dowejce. 9. Kolejna próba rozstrzygniecia sporu o charty: Kusego i Sokoła.

Analiza

Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypięty Swój róg bawoli, długi, cętkowany, kręty Jak wąż boa, oburącz do ust go przycisnął, Wzdął policzki jak banię, w oczach krwią zabłysnął, Zasunął wpół powieki, wciągnął w głąb pół brzucha I do płuc wysłał z niego cały zapas ducha, I zagrał: róg jak wicher wirowatym dechem, Niesie w puszczę muzykę i podwaja echem. Umilkli strzelcy, stali szczwacze zadziwieni Mocą, czystością, dziwną harmoniją pieni.

Analiza

Starzec cału kunszt, którym niegdyś w lasach słynął, Jeszcze raz przed uszami myśliwców rozwinął; Napełnił wnet, ożywił knieje i dąbrowy, Jakby psiarnię w nie wpuścił i rozpoczął łowy. Bo w graniu była łowów historyja krótka: Zrazu odzew dźwięczący, rześki - to pobudka; Potem jęki po jękach skomlą - to psów granie; A gdzieniegdzie ton twardszy jak grzmot - to strzelanie.

Analiza

Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało, Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało. Zadął znowu. Myśliłbyś, że róg kształty zmieniał I że w ustach Wojskiego to grubiał, to cieniał. Udając głosy zwierząt: to raz w wilczą szyję Przeciągając się długo, przeraźliwie wyje; Znowu jakby w niedźwiedzie rozwarłszy się gardło, Ryknął; potem beczenie żubra wiatr rozdarło.

Analiza

Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zadawło, Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało. Wysłuchawszy rogowej arcydzieło sztuki, Powtarzały je dęby dębom, bukom buki. Dmie znowu. Jakby w rogu były setne rogi, Słychać zmieszane wrzaski szczwania, gniewu, trwogi, Strzelców, psiarni i zwierząt; aż Wojski do góry Podniósł róg i tryumfu hymn uderzył w chmury.

Analiza

Tu przerwał, lecz rógł trzymał; wszystkim się zdawało, Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało. Ile drzew, tyle rogów znalazło się w boru, Jedne drugim pieśń niosą jak z choru do choru. I szła muzyka coraz szersza, coraz dalsza, Coraz cichsza i coraz czystsza, doskonalsza, Aż znikłą gdzieś daleko, gdzieś na niebios progu!

Analiza

Wojski obiedwie ręce odjąwszy od roguRozkrzyżował; róg opadł, na pasie rzemiennym Chwiał się. Wojski z obliczem nabrzmiałym, promiennym, Z oczyma wzniesionymi, stał jak natchniony, Łowiąc uchem ostatnie znikające tony. A tymczasem zagrzmiało tysiące oklasków, Tysiące powinszowań i wiwatnych wrzasków.

Jaką historię opowiedziałw swoim koncercie mistrz ceremonii?

Co było niezwykłego w grze Wojskiego? Na jakie etapy można podzielić jego grę?

Ile pamiętasz?

Zanotuj w zeszycie

We fragmencie swojej epopei A. Mickiewicz opisał mistrzowską grę Wojskiego na rogu myśliwskim. Już sam instrument był niezwykły: "długi, centkowany, kręty/ Jak wąż boa". Wszyscy zebrani słuchali w skupieniu i z zachwytem. Gra przypominała przebieg łowów. Aby jak najwierniej oddać magię koncertu, autor wykorzystał różne środki stylistyczne- posłużył się epitetami, porówaniami i przenośniami, które wpływają na plastykę utworu, napełniając go obrazami, kształtami i kolorami. Wyrazy dźwiękonaśladowcze oddają potęgę dźwięków. Równie ważne są powtórzenia, które podobne są do refrenu- oddzielają poszczególne partie tekstu.

posłuchaj

dziękuję!