DŻUMA

ALBERT CAMUS "DŻUMA"

EGZYSTENCJALIZM jako filozofia

EGZYSTENCJALIZM w "Dżumie"

"DŻUMA" jako powieść-parabola

SYMBOLIKA "Dżumy"

ISTOTA CZŁOWIECZEŃSTWA w świetle "Dżumy"

MOTTO "Dżumy"

„(…) bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika, że może przez dziesiątki lat pozostać uśpiony w meblach i w bieliźnie, że czeka cierpliwie w pokojach, w piwnicach, w kufrach, w chustkach i w papierach, i że nadejdzie być może dzień, kiedy na nieszczęście ludzi i dla ich nauki dżuma obudzi swe szczury i pośle je, by umierały w szczęśliwym mieście"

Albert Camus 1913-1960

ŚWIAT PRZEDSTAWIONY "DŻUMY"

CZAS akcji

MIEJSCE akcji

BOHATEROWE powieści

FABUŁA utworu

Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka."

POSTAWY WOBEC DŻUMY

OJCIEC PANELAUX

JOSEPH GRAND

KTO odzwierciedla poglądy autora?

KTO jest największym bohaterem?

„W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę.”

6231

RAYMOND RAMBERT

Szczury zebrane i spalone 25 kwietnia w powieści

COTTARD

BERNARD RIEUX

JEAN TARROU