Leksykon postaci z "Hobbita"

Leksykon postaci z "Hobbita"

Materiały do prezentacji zebrali uczniowie klasy 6. w 2021 roku

Beorn- Sabina

Beorn był człowieko-niedźwiedziem.W książce ,,Hobbit" odgrywał postać , która pomogła krasnoludom w bezpiecznym dotarciu do Mrocznej Puszczy , oraz zopatrzyła ich w pożywienie i rzeczy potrzebne do dalszej podróży.

Beorn był wysokim mężczyzną z czarnymi włosami i długą czarną brodą. Był bardzo umięśniony , z ogromnymi łydkami i ramionami . Ubrany był w wełnianą bluzę sięgającą do kolan . Kiedy zamieniał się w niedźwiedzia jego ciało porastało futrem , a on posiadał ogromną siłę. Bohater mieszkał w zagajniku w górnej dolinie Anduiny gdzie zbudował dom . Przed domem znajdował sie ogród , w którym stały ule , a po lewej stronie znajdowała się stajnia , stodoła i obora . Beorn jako człowiek był bardzo pomocny , miło przyjął krasnoludów , oraz nie oszczędzał im jedzenia i rzeczy potrzebnych do podróży , udzielił im też wielu cennych rad i wzskazówek dotyczących tutejszej drogi . A kiedy wiedział , że ma się zamienić w niedźwiedzia , powiadomił o tym krasnoludów i zaproponował , aby szybciej wyruszyli w dalszą drogę . Natomiast jako niedźwiedź Beorn był agresywny , niebezpieczny , przerażający , mógłby nawet zrobić niemałą krzywdę krasnoludom z Bilbem i czarodziejem Gandalfem. Na co dzień Beorn opiekował się zwierzętami , prowadził gospodarstwo domowe . Beorn jako człowiek miał bardzo dobre relacje z krasnoludami , wykazywał sie dużą empatią i dobrym sercem , nad wszystko stawiał dobro zwierząt i przyrody . Jednak pod postacią niedźwiedzia Beorn był tak agresywny, że nikt nie śmiał z nim zadzierać , wiedząc o swojej sile sam unikał spotkania z ludźmi. Moim zdaniem Beorn był postacią zasługującą na wdzięczność i szacunek na przykład za to , że podczas Bitwy Pięciu Armii wynióśł zmarłego już z bitwy Thorina -przywódcę krasnoludów. Swoją postawą udowodnił , że natura zawsze stoi po stronie dobra.

Bilbo Baggins- Nadia

Przedstawienie postaci: Bilbo jest niskiego wzrostu , mniejszy od krasnoludów ale większy od liliputów .Ma około 50 lat . Chodzi w jasnych ubraniach , szczególnie w zielonych i żółtych . Bilbo ma rude kręcone włosy i owłosione stopy . Rodzice Bilba nazywają się matka Belladona Tuk oraz ojciec Bungo Baggins .​ Bilbo ceni sobie smaczny i obfity posiłek . ​

Bilbo żył w norze chobbita na wzgórzach . Jest ona położona w okolicy pagórka gdzie jego rodzina żyła od lat . Była to przestronna czysta i jasna nora , gdzie Bilbo dysponował sypialniami , łazienkami , piwnicami , garderobami, kuchniami, a zwłaszcza spiżarniami . Wokół nory roztaczał się piękny widok na zadbany ogród, łąki i rzekę . Jest to postać pozytywna śmiejemy się z jego postępowania ale podziwiamy męstwo które okazał w odpowiednim momecie .​ Bilbo Baggins był osobą przyjazną dla przyrody . Jest wesoły , beztroski optymistycznie patrzył na świat . Sąsiedzi szanowali go gdyż nie robił żadnych wybryków . Uwielbiał spokój dobre jedzenie i poobiednią fajkę z której puszczał kółka z dymu . Ta postać podczas swojej wyprawy z krasnoludami zdobyła przyjaciela , który miał na imię Gandalf . Był on mistrzem białej nogi i pomagał dojść do celu . Na swojej drodze spotkał elfy kiedy uciekali przed grupą orłów . Bilbo z każdym chciał się zaprzyjaźnić . Bilbo Baggins był ciekawym bohaterem. Odznaczył się wieloma pozytywnymi cechami podczas wyprawy . Sądzę iż każdy kto jest taki jak Hobbit na początku wyprawy powinien się zmienić i stać się jak Bilbo na końcu podróży . Przemiana bohatera jest godna naśladowania. Uważam że każdy powinien być jak Hobbit po wyprawie.​

Nora hobbita

Hobbit na wesoło

Czarodzieje- Gandalf- Tosia

Gandalf jest drugoplanowym bohaterem powieści ,, Hobbit , czyli tam I z powrotem ’’ autorstwa J. R. R. Tolkiena . Gandalf żyje niemal od początku świata przedstawionego w lekturze . Nie mał on stałego miejsca zamieszkania ponieważ był podróżnikiem .Wyglądem Gandalf przypomina zwykłego starca : „Nic więc nie podejrzewał Bilbo, gdy owego ranka zobaczył małego staruszka w wysokim, spiczastym, niebieskim kapeluszu, w długim szarym płaszczu przepasanym srebrną szarfą, z długą siwą brodą sięgającą poniżej pasa, obutego w ogromne czarne buty. (…) Gandalf jednak spojrzał na niego spod bujnych, krzaczastych brwi, które sterczały aż poza szerokie rondo kapelusza”.

Jednak była to zwykła sztuczka . Potrafił on idealnie się maskować . Pod koniec powieści Billbo znów zpotkał Gandalfa , lecz znowu go nie rozpoznał . Gangalf zazwyczaj jest bardzo życzliwą I przyjazną postacią a możemy się tego dowiedzieć kiedy na początku powieści kiedy odwiedza Bilba . Gandalf darzy Bilba dużą sympatią I wyczuwa w nim wielki potęcjał . Jednak z drógiej strony potrafi on być bardzo groźny między innymi wtedy gdy pomógł załodze wydostać się z płapki goblinów I przebił mieczem I króla . Jego mocnymi stronami było to że umiał świetnie posługiwać się mieczem , był bardzo mądry i sprytny oraz to że znał się na magii . Jedną z jego ulubionych czynności było wypalanie fajki i szukanie pżygód . Gandalf był bardzo ważną osobą dla krasnoludów i Bilba a dowiadujemy się tego gdy przy wejściu do Mrocznej puszczy bohaterowie błagają Gandalfa o to by ich nie zostawiał . Czarodziej z wiekszością istot utrzymuje dobre stosunki , zna się z między innymi : elfami , orłami , hobbitami , krasnoludami i znał nawet mowę wargów . Gandalf jest bardzo ważną postacią dla tej powieści bo gdyby nie to że namówił Bilba na wyprawę całej tej przygody by nie było .

Elfy- Oliwia

Gobliny- Milena

Wygląd: -Były gromne I szpetne - Nieco mniejsze od Orków - Maiały długie ręce i płaskie stopy - Wydawały się pokraczne - Miały duże oczy, nos i uszy - Miały ogromną głowę Miejsce zamieszkania: -Zamieszkiwały jaskinie i groty w, których drążyły podziemne tunele, mają swoje górskie kryjówki, wystepowały w Górach Mglistych I okolicach.

Gobliny

Mocne strony: - Widziały w ciemności -Bardzo szybkie -Byli dobrze uzbrojeni -Mieli mocne oddziały -Potrafili budować tunele -Nie bały się ognia - Dobrze się rozumieją z dzikimi zwierzętami Słabe strony: - Bały się 2 mieczy (siekacza i zabijacza), miecza zabranego przez drużynę z kryjówki trollów - Nie znosiły światła słonecznego, od którego robiło się im słabo -Były bardzo nieprzyjemne dla innych istot

Gollum- Kacper

Hobbici- Natalia J.

Hobbici to stworzenia większe od liliputów, ale za to mniejsze od krasnoludów, od których różnią się również tym, że nie mają brody. Ich głowę pokrywają bujne, ciemne, brunatne włosy. Mają poczciwe twarze oraz długie, zręczne, smagłe palce. Na stopach nie noszą obuwia, gdyż opatrzone są one w twardą podeszwę porośniętą bujnym owłosieniem.

Hobbici mieszkają w Hobbitonie w czystych, schludnych i przytulnych norkach. Są spokojni, powolni oraz leniwi. Lubią przyrodę, wszelką zwierzynę, palenie fajek, opowiadanie histori, śpiewanie oraz bawienie się. Nie lubią przygód, opuszczania własnego domu daleko i nieproszonych gości. Ich zajęcia to głównie przyjmowanie gości, pielęgnowanie przyrody, gotowanie i palenie fajki. Istoty te nie mają kontaktu z innymi rasami, wyjątkiem jest Bilbo, który wyruszył na wyprawę z Krasnoludami. Hobbici posiadają umiejętność bezszelestnego I bardzo szybkiego poruszania się. Jest ona przydatna gdy w pobliżu znajdą się jakieś stwory zagrażające hobbitowi I musi on jakoś uciec. Mocną stroną hobbitów nie jest jednak fakt, że nie są zbyt waleczni i nie lubią wychodzić z norek. Podoba mi się w ich usposobieniu to, że mają swoje zasady, których sumiennie przestrzegają. Moim zdaniem bez nich ta książka byłaby o wiele mniej ciekawa.

Krasnoludy- Filip

Krasnoludy żyli w pałacach lub w górach. Nosiły długie lub krótkie brody, ubierali najczęściej płaszcze z kapturami. Niektórzy byli grubsi, a niektórzy bardzo chudzi. Są bardzo wychowani I cenią sobię pieniądze. Są wśród nich nawet oszuści, ale są także bardzo ucziwe krasnoludy takie jak Dwalin, Balin, Kili, Fili, Dori, Nori, Ori, Oin, Gloin, Bifur, Bofur Bombur czyli drużyna Thorina. Krasnoludy są świetnymi kowalami, uwielbiają grać na instrumentach I śpiewać do nich. Nie przepadali za Elfami wręcz ich nienawidzili! Do ich zalet można zaliczyć waleczność I lubili pomagać innym. Ich wady to to że lubili dużo jeść I nie potrafili poruszać się bezszelestnie. Ja bardzo lubię krasnoludów I uważam że byli oni bardzo śmieszni.

Kruki- Wiktor

Wielkie Kruki – kruki, zamieszkujące okolice Ereboru. Potrafiły rozmawiać z krasnoludami. Ich wodzami byli: Kark, a potem jego syn, Roak. Kruki skupiały się wokół swojego władcy, który przesiadywał na Kruczym Wzgórzu wraz z małżonką. Wcześniej krasnoludowie wybudowali na Kruczym Wzgórzu strażnicę. Balin powiedział, że Wielkie Kruki lubiły siadać Thrórowi i Thráinowi na ręce. Krasnoludowie żyli z ptakami w wielkiej przyjaźni. Kruki przynosiły władcom tajne informacje, za co ci obdarowywali je błyskotkami, które ptaki lubiły trzymać w swoich gniazdach. Wielkie Kruki potrafiły mówić westronem.

Tajemniczy drozd i kruk Roak (syn Karka) - ptaki, które odegrały bardzo ważną rolę. Drozd powiadomił Barda, jak zabić smoka, a wcześniej dzięki niemu zostały otwarte drzwi do Samotnej Góry. Roak natomiast powiadomił krasnoludy i Bilba o śmierci smoka, o której nie wiedzieli, gdyż w tym czasie błądzili po wnętrzu Samotnej Góry. Roak – wódz Wielkich Kruków zamieszkujących Samotną Górę, syn starego Karka, który ma 153 lata. Tradycyjnie utrzymywał przyjaźń z krasnoludami, rozumie ich mowę. Wyświadczył pomoc Thorinowi Dębowej Tarczy, gdy członkowie wyprawy zostali otoczeni przez elfy i ludzi. Wezwał krasnoludzkie posiłki. Radził, by zawrzeć pokój z Bardem, który pokonał Smauga. kruk, urodzony w 2788 roku Trzeciej Ery. Wódz wielkich kruków z Ereboru. Był synem Karka, zaprzyjaźnionym z krasnoludami. Kiedy władzę nad Ereborem miał Smaug Roak żył na Kruczym Wzgórzu. W 2941 roku stał się doradcą i posłańcem Thorina Dębowej Tarczy, powiadomił go o śmierci Smauga i wysłał swoich towarzyszy, by sprowadziły krasnoludy z Żelaznych Wzgórz do Erebor i innych Krasdnoludów rozsypanych po Śródziemiu

Ludzie- Szymon

Ludzie powstali za sprawą muzyki Iluwatora . Przebudzili się na wschodzie w krainie Hildórien w dniu pierwszego wschodu słońca.Ojców ludzi nazywa sie Atanatari.Pod koniec Trzeciej Ery wiekszośc prowadziła osiadły tryb życia , bardzo rzadko opuszczali swoje królestwa. Zaimowali się uprawą ziemi ,górnictwem , kowalstwem bo wykuwali zbroje oraz oręż.Używali do walmi mieczy ,koporów,łuków oraz włóczni.

Do rolnictwa uzywali sierpów oraz kos. Jedynie Strażnicy odbywali długie wędrówki I podróże .Ludzie byli rasą slabą ,pełną wad I podatną na wpływy.Zazwyczaj cechowala ich chciwość, pycha. Byli mniej odporni na choroby.Niebrakowało wśród nich ludzi szlachetnych I odważnych ,,...mówili o nich rozmaicie:Następcy ,Pużniej Urodzeni ,Śmiertelni... byli wątlejsi niż elfy,łatwiej ginęli od oręża lub nieszczęśliwych przypadków ,a rany ich trudno się goiły.Tropiły ich choroby i różne dolegliwości ,starzeli się I umierali …” ,,Ludzie są słabi. Szlachetna krew Numenoru już nie płynie w ich żylach. Zależy im tylko na spelnieniu ich śmiesznych zachcianek.” ,,Ludzie są wątpli i słabi, jakkolwiek można w nich znależć I honor I odwagę.”

Orły- Kuba

Te ptaki mieszkają w gniazdach na górach Mglistych. Orły które uratowały drużynę były z północnych gór, należały one do najszlachetniejszej odmiany ptasiej. Orły nie miały słabych stron. Orły lubiały spokój, nie nawidziły wojen, bitew w których dużo postaci ginie.

Pająki- Emilka

Pająki były ogromne, czarne, owłosione i miały wiele oczu oraz wiele odnóży. Dzikie, traktują wszystkie stworzenia, jako łatwą zdobycz, mieszkały w mrocznej puszczy.Uwięziły krasnoludy i gdyby nie pomoc Bilba, na pewno by je zjadły.Ich największymi wrogami są elfy, z którymi łatwo zwyciężają, ich mocną stroną było to, że były szybkie, inteligentne, szybko umiały zaplatać sieć. Nigdy nie odpuszczały stworzeniom które stanęły im na drodze, lecz ich słabą stroną, było to, że były mało wytrzymałe.Mogą mówić zarówno językiem wspólnym, jak i też Czarną Mową, potrafią także współpracować przy polowaniu i chwytaniu ofiar.

Smoki- Iza

Smok Smaug- Daria

Smaug to czerwonozłocisty smok. Ma długi, blady brzuch oprószony drogimi kamieniami i okruchami złota, które wbiły się mu w skórę od stałego wylegiwania się na łożu bogactw. Smauga cechowały przymioty typowe dla jego gatunku. Był chciwy, miał ostre kły i pazury oraz czuły węch. Umiał mówić i znał język westron, a jego głos i wzrok miały moc omamiania innych osób.

Westron - Język ludzi, w Trzeciej Erze posługiwała się nim większość mieszkańców Śródziemia. Jako ojczysty język był używany w Arnorze i Gondorze, a później także w Shire. Jego oryginalne nazwy to Adûni oraz Sôval Phârë; w sindarinie był nazywany Annúnaid i Falathren.

Smok ten zginął - jak podają źródła - 1 listopada 2941 roku Trzeciej Ery. Zabił go Bard potomek Giriona czarną strzałą.​ "Strzało! Czarna strzało! Zachowałem cię na ostatek. Nigdy jeszcze mnie nie zawiodłaś I zawsze znajdowałem cię z powrotem. Dostałem cię od ojca, on zaś miał cię po swoich dziadach. Jeśli to prawda, że wyszłaś z kuźni prawowitego Króla spod Góry, leć teraz celnie!" Będąc jeszcze młodym smokiem, znęconym wieściami o bogactwie krasnoludów z Samotnej Góry, zaatakował ich siedzibę w 2770 roku. Zdobył ją i wypędził dotychczasowych mieszkańców, zabijając wielu spośród nich. Spustoszył całą okolicę i zniszczył sąsiednie miasto ludzi, Dale. Nazywano go Smaugiem Złotym. Bilbo, podczas rozmowy z nim, określał smoka również innymi przydomkami: Smaug Groźny; Smaug, pierwsza i najgorsza plaga świata; Smaug potężny; Smaug, bogacz nad bogaczami; Smaug, którego nie ima się żaden oręż; Jego Magnificencja. Smaug pochodzi z Rhovanion - krainy ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia, zwanej również Dzikimi Krajami. Samotna Góra. Dawna siedziba krasnoludów. Erebor był górą o znacznej wysokości, położoną na równinie rozciągającej się na wschód od północnej części Mrocznej Puszczy, w niewielkiej odległości od Długiego Jeziora. Stanowił charakterystyczny punkt Rhovanionu. Od jego głównego masywu odchodziło sześć długich ramion. Z wnętrza góry wypływała Bystra Rzeka.​ Smaug raczej nie miał dobrych relacji z nikim. Każdy go nienawidził.

Ma dobrą pamięć, dobrze zna wartość złota i innych bogactw, potrafi spać z jednym otwartym okiem jeśli wyczuwa niebiezpieczeństwo​ Nie potrafi nic naprawić ani wytworzyć oraz nie potrafi się cieszyć skarbami które ma

Trolle- Natalia P.

​ Trolle wywodzą się z mitologii skandynawskiej. To jedna z ras stworzonych przez Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Rasa ta została wyhodowana przez Morgotha w Pierwszej Erze. W Hobbicie natomiast pojawiają się trzy trolle: Tom ,Bert i William. W utworze są oni przedstawieni jako istoty silne, znacznego wzrostu i mało inteligentne ,posługujące się czasami czarną mową. ​ ​ ​

Trolle były bardzo podejrzliwe i nie potrafiły myśleć. Mieszkały w podziemiach, jaskiniach, ponieważ w ten sposób chroniły się przed słońcem. Leżały tam ogryzione kości , a w powietrzu unosił się nieprzyjemny zaduch. Żywiły się ludzkim mięsem lub Gobllinów, czasami jednak musiały zadowolić się mięsem zwierząt. Prowadziły nocny tryb życia, ponieważ pod wpływem słońca zamieniały się w kamień. W stosunku do innych byli niemili, bardzo kłótliwi i prymitywni. Często wszczynali bójki. Potrafiły wytwarzać broń i pancerze. Były bardzo odporne, ale wrażliwe na światło słoneczne.​

Wargowie- Bartek

Przerośnięte wilki z bardzo kudłatym futrem I płomiennymi oczami. Żyjące w stadzie u podnóża Gór Mglistych. Często pomagali sobie wzajemnie z goblinami .(Na ich grzbietach gobliny mogły się szybko przemieszczać.)

Mocne strony: -były inteligentne -posiadały swój złowrogi język wargów -miały bardzo czuły węch, nie musiały widzieć ofiary by ją schwytać Słabe strony: -bały się ognia -nie potrafiły wspinać się po drzewach

dziękuję!