Kamyk

Pięknie żyć i pięknie umierać - Świat przedstawiony w "Kamieniach na szaniec"

Kamyk - kilka słów o autorze

Aleksander Kamiński był pedagogiem, harcmistrzem, żołnierzem Armii Krajowej, twórcą formacji Szarych Szeregów oraz autorem wydanej konspiracyjnie podczas okupacji książki "Kamienie na szaniec". Urodził się 28 stycznia 1903 r. w Warszawie. Dwa lata później wyjechał z rodzicami do Kijowa. W 1915 r. zrezygnował z nauki i podjął się pracy gońca, by pomóc matce po śmierci ojca. W 1918 r. wstąpił do 1. Męskiej Drużyny Skautowej im. Tadeusza Kościuszki w Humaniu. Nadrobił materiał szkolny klas V i VI i z sukcesem zdał wszystkie egzaminy. Powrócił do Polski, do Warszawy w 1921 r. Tu zdał maturę i rozpoczął studia na wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. Po ich ukończeniu pracował jako nauczyciel historii. Pełnił również funkcję komendanta Hufca Pruszkowskiego i Mazowieckiej Chorągwi Harcerzy oraz publikował swoje felietony w czasopismach, takich jak: "Iskry", "Płomyk" i "Małe pisemko". Wojenne losy II wojna światowa to czas, w którym Aleksander Kamiński organizował pomoc dla sierot, był redaktorem naczelnym "Biuletynu Informacyjnego", aktywnym członkiem Szarych Szeregów i założycielem Organizacji Małego Sabotażu Wawer. Działalność organizacji Wawer opisał w "Kamieniach na szaniec" oraz w "Wielkiej grze", w której zawarł również przepis na skuteczne prowadzenie walki podziemnej, przez co jej publikacja została wstrzymana. We wrześniu 1939 r. podczas tajnego spotkania członków Naczelnej Rady Harcerskiej Kamiński przedstawił projekt organizacji męskiego harcerstwa podziemnego, w wyniku czego Związek Harcerstwa Polskiego przemianowano na Szare Szeregi. Po upadku powstania warszawskiego otrzymał nominację na podporucznika rezerwy Wojska Polskiego i od tego czasu nie brał już udziału w działalności państwa podziemnego.

Praca naukowa Po wojnie Kamiński powołany został w skład Tymczasowej Naczelnej Rady Harcerskiej. Został również wiceprzewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego. W 1947 r. pozbawiono go tej funkcji, a w 1949 r. usunięto z ZHP z przyczyn ideologicznych. Fakt podporządkowania Związku Harcerstwa Polskiego strukturom PZPR miał duży wpływ na decyzję Kamińskiego o skupieniu się na pracy naukowej. Wykładał na Uniwersytecie Łódzkim. W międzyczasie zdobywał kolejne tytuły naukowe: doktora filozofii (1947) i habilitację na podstawie pracy "Prehistoria polskich związków młodzieży" (1959). W 1969 r. mianowany został profesorem nadzwyczajnym. Pod koniec życia Kamiński przeprowadził się do Warszawy, gdzie zmarł 15 marca 1978 r. Pochowany został na Powązkach Wojskowych w Warszawie, w kwaterze Szarych Szeregów - tam, gdzie spoczęli również bohaterowie "Kamieni na szaniec": Zośka, Alek i Rudy. "Kamienie na szaniec" W czasie swojego życia Aleksander Kamiński pisał felietony, opowiadania i rozprawy naukowe, m.in. na temat organizacji harcerskich. Najbardziej znana pozycja w jego twórczości literackiej to "Kamienie na szaniec". Jest to powieść, która po raz pierwszy drukiem ukazała się w 1943 r. Przedstawia opartą na faktach historię członków grupy Szare Szeregi. Opowieścią tą Kamiński chciał upamiętnić warszawskich harcerzy i oddać im hołd oraz propagować ideały braterstwa.

Czas akcji

Bohaterowie

Co ukształtowało chłopców?

Rodzina

Harcerstwo

Szkoła

Sabotaż a dywersja

Akcje Małego Sabotażu

1. Przeciw fotografom 2. Kina 3. Paprocki 4. Rysunki na murach 5. Wynalazki Rudego 6. Kopernicki

Skutki dla Polaków i dla Niemców

Akcja pod Arsenałem

Tytuł powieści

Gatunek

Wykonaj ćw. 1.1 oraz 2.5