Jacek Soplica

Jacek Soplica

spis treści

Oś czasu

Filmik

bohater książki

Mapa

Charakter

Kim był?

Typ bohatera

Rehabilitacja

Jak wyglądał?

Historia i doświadczenia

Koniec

Cytaty

Bohater książki

Jest głównym bohaterem epopei narodowej "Pan Tadeusz" napisanej przez Adama Mickiewicza. Pełny tytuł to "Pan Tadeusz, czyli Ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem".

Kim był?

Jacek Soplica, czyli ks. Robak był szlachcicem, ojcem Tadeusza. Nieszczęśliwie zakochany w Ewie Horeszkównie, dopuścił się zbrodni na Stolniku Horeszce. Wyemigrował za granicę i wstąpił do zakonu Bernardynów, gdzie przyjął nazwisko Robak. Powrócił na Litwę i zaczął organizować powstanie wymierzone przeciwko Moskalom.

Jak wyglądał?

Był wysokim, barczystym i bardzo przystojnym mężczyzną - miał duże powodzenie u kobiet. Jego twarz zdobiły długie zakręcone wąsy (stąd przydomek "Wąsal"). Posiadał liczne blizny.

Jego historia i doświadzczenia

W młodości Jacek był lubiany przez okoliczną szlachtę. Bywał zapraszany przez miejscowego magnata Stolnika Horeszkę, który potrzebował go gdyż miał on wpływy na głosy wpływowych mieszkańców. Córka Stolnika - Ewa, zakochała się w Jacku ze wzajemnością. Horeszko nie zgodził się oddać ręki córki ubogiemu szlachcicowi. Ewa została wydana za mąż za bogatego człowieka i urodziła córkę - Zosię, którą wychowywała Telimena. Jacek zaś ożenił się z pierwszą lepszą kobietą, która urodziła mu syna - Tadeusza - i nie długo po tym

c. d.

Pewnego razu był świadkiem odpierania przez Horeszkę ataku Moskali na zamek. Skumulowane emocje wzięły nad nim górę. Jacek oddał celny strzał, pozbawiając Stolnika życia. To wydarzenie spowodowało przełom w jego życiu. Wyjechał, udał się do Legionów, kilkaktrotnie odniósł rany w walce. Wstąpił do zakonu Benedyktynów i w przebraniu księdza Robaka powrócił na Litwę. Chciał zorganizować powstanie przeciwko Moskalom. Nawet własnemu synowi nie wyjawił prawdy o swojej tożsamości. Ostatecznie jego plany pokrzyżował dawny sługa Stolnika - Gerwazy, który poprzysiągł zemstę na wszystkich Soplicach. Zorganizował on przy pomocy Dobrzyńskich zajazd na Soplicowo.

c. d. 2

W momencie kiedy zainterweniowały wojska cesarskie, obie strony natychmiast nawiązały rozejm i zwróciły się przeciwko wspólnemu wrogowi. Jacek zostaje śmiertelnie ranny. Przed śmiercią wyjawił całą prawdę i uzyskał przebaczenie Gerwazego. Wątek sporu o zamek między Soplicami a Hrabią zostaje rozwiązany dzięki małżeństwu Tadeusza (przedstawiciel rodu Sopliców) i Zosi (przedstawicielka rodu Horeszków).

Omówienie spowiedzi Jacka Soplicy

Jak się zachowywał?

Jacek Soplica był znany z lubowania w hulankach, piciu i dobrym jedzeniu. Miłość do Ewy pokazała jego czułą i troskliwą stronę. Przez odrzucenie i nieszczęśliwe małżeństwo popadł w alkoholizm. Można powiedzieć, że był mściwym człowiekiem, który z czasem ogromnie żałował swoich czynów. Przeżył wewnętrzną przemianę. Na podstawie jego czynów można też wywnioskować, iż był człowiekiem niezwykle upartym, dążącym do celu. Był pyszny, dumny, wybuchowy, miał awanturnicze i gwałtowne usposobienie.

Rehabilitacja

Podkomorzy wygłosił przemówienie. Słuchali go wszyscy - oficerowie i ludność litewska. Opowiadał ludziom o bohaterstwie Jacka, którego wszyscy mieli za zdrajcę. On jednak odkupił swoje winy, brał też udział w bitwie pod Hohenlinden, gdzie uratował życie wojskom, przenosząc rozkazy. Był ranny w bitwie pod Samosierrą, a potem starał się przygotować powstanie. Napoleon przyznał mu Legię Honorową. Podkomorzy ogłosił, że wszystkie jego czyny zostały mu wybaczone, a on się zrehabilitował i ktokolwiek będzie podważał jego dobre imię zostanie pociągnięty do odpowiedzialności prawnej.

Cytaty z "Pana Tadeusza" dotyczące Jacka Soplicy

polowanie

zabójstwo

na łożu śmierci

"Gdym drżał, gdym się do cyngla dotknąć nie ośmielił,/ On mi z rąk flintę wyrwał, wycelił, wystrzelił:/ Między dwie głowy strzelić! sto kroków! nie chybić,/ I w sam środek paszczęki! tak mu zęby wybić!"

"Pracowałem przy taczkach rok w pruskiej fortecy,/ Trzy razy Moskwa zraniła me plecy,/ Raz już wiedli na Sybir; potem Austryjacy/ W Szpilbergu zakopali mnie w lochach do pracy."

„Chwytam karabin Moskala;/ Ledwiem przyłożył, prawie nie mierzył – wypala! […]/ Chwila, jedna iskierka…”

Oś czasu wydarzeń w życiu Jacka

Przygotowania powstania

Zakochanie się w Ewie

Zabicie Stolnika

Śmiertelna rana i spowiedź

Bitwy i zakon

Odmowa w sprawie małżeństwa

Mapa wybranych bitew

Miejsca bitew zaznaczone na mapie mogą być niedokładnie.

Jakim typem bohatera jest?

Bohaterem romantycznym – podobnie jak inne postacie stworzone przez literaturę romantyczną jest tajemniczym samotnikiem, patriotą, który uprzednio przeżywa nieszczęśliwą miłość. Bohaterem dynamicznym – Jacek przeżywa duchowe rozterki, przechodzi przemianę wewnętrzną z kochanka w patriotę. Patriotą – sprawy ojczyzny przedkłada nad własne dobro; w przeciwieństwie do innych romantyków nie zamierza „cierpieć za milijony”, ale jako emisariusz przygotowuje powstanie – wspólną walkę całego narodu. Sarmatą – zanim przywdział zakonny habit, był Soplica typowym szlachcicem: impulsywnym, dumnym, skłonnym do kłótni, bójek i alkoholu. Bohaterem tragicznym – przeżył nieszczęśliwą miłość do Ewy; niefortunny splot wydarzeń uczynił z niego mordercę i zdrajcę.

Koniec

Wykonała Julia Boronowicz