Adrian maj

"Postacie Pozytywizmu"

Eliza Orzeszkowa

Eliza Orzeszkowa z domu Pawłowska herbu Korwin, primo voto Orzeszko, secundo voto Nahorska, pseudonim „E.O.”, „Bąk (z Wa-Lit-No)”, „Li...ka”, „Gabriela Litwinka” (ur. 6 czerwca 1841 w Milkowszczyźnie, zm. 18 maja 1910 w Grodnie) – polska pisarka epoki pozytywizmu, autorka powieści Nad Niemnem (1888), nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905. Jedna z najwybitniejszych powieściopisarek w okresie polskiego pozytywizmu.

+info

Henryk Sienkiewicz

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz herbu Oszyk, kryptonim „Litwos”, „Musagetes”, pseudonim „Juliusz Polkowski”, „K. Dobrzyński” (ur. 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej, zm. 15 listopada 1916 w Vevey) – polski nowelista, powieściopisarz i publicysta; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1905) za całokształt twórczości, jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w.

Maria Konopnicka

Maria Stanisława Konopnicka z domu Wasiłowska, krypt. i ps. „M. K.”, „K.”, „Ko-mar”, „Jan Sawa”, „Marko”, „Jan Waręż”, „Humanus”, „Ursus”, „Mruczysław Pazurek”[1] (ur. 23 maja 1842[2] w Suwałkach, zm. 8 października 1910 we Lwowie) – polska poetka i nowelistka okresu realizmu, krytyczka literacka, publicystka i tłumaczka. Jedna z najwybitniejszych polskich pisarek w historii[3][4].

Ludwika Godlewska

Ludwika Godlewska ps. "Exterus" (ur. 11 października 1863 w Niegłosach (obecnie osiedle w Płocku), zm. 28 stycznia 1901 w Görbersdorf na Dolnym Śląsku) – polska powieściopisarka, epigonka pozytywizmu. Jako pisarka debiutowała nowelką Pan Apolinary Prądaszyński w piśmie „Słowo” w roku 1895. Długo przebywała za granicą, lecząc chorobę płuc.

+info

Stefan Żeromski

Stefan Żeromski herbu Jelita (ur. 14 października 1864 w Strawczynie, zm. 20 listopada 1925 w Warszawie) – polski prozaik, publicysta, dramaturg; pierwszy prezes polskiego PEN Clubu. Czterokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1921, 1922, 1923, 1924). Jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich w historii

Stefan Żeromski był znany również pod pseudonimami Maurycy Zych, Józef Katerla (panieńskie nazwisko matki) i Stefan Iksmoreż (ananim). Ze względu na zaangażowanie społeczne nazwany był „sumieniem polskiej literatury” lub „sumieniem narodu”

+info

+info

+info

+info

Dzieła twórców

Maria Konopnicka

Henryk Sienkiewicz

Eliza Orzeszkowa

Proceso 3

"Cztery nowele" (1888) "Moi znajomi" (1890) "Na drodze" (1893) – zawierał m.in. nowele: "Dym", "Mendel Gdański", "Nasza szkapa" "Nowele" (1897) "Ludzie i rzeczy" (1898) – zawierał m.in. nowelę "Miłosierdzie gminy" "Na normandzkim brzegu" (1904)

1866 Obrazek z lat głodowych (opowiadanie debiutanckie) 1868 Ostatnia miłość 1868 Z życia realisty. 1870 Na prowincji. 1870 W klatce. 1871 Cnotliwi. 1871 Pamiętnik Wacławy. 1872 Pan Graba.

Ogniem i mieczem. Potop. Pan Wołodyjowski. Rodzina Połanieckich. Quo vadis. Krzyżacy. W pustyni i w puszczy.

+info

+info

+info

Ludwika Godlewska

Stefan Żeromski

• Charitas (1919) (cz. 3 cyklu Walka z szatanem)
• Doktor Piotr.
• Duma o hetmanie (1908)
• Dzieje grzechu (1908)
• Dzienniki (1953 – 1956)
• Echa leśne (1905)
• Firlykowe Wzgórze.
• Ludzie bezdomni (1900)

• 1895: Pan Apolinary Prądaszyński
• 1896: Po zdrowie (powieść autobiograficzna) Ateneum 1895-6, Warszawa Gebethner i Wolff 1896[1]
• 1896: W zapadłym kącie Kurier Warszawski
• 1897: Kato, Ateneum 1897, Warszawa: nakładem red. "Głosu" 1898[2][3]
• 1897: Kwiat aloesu,Tygodnik Ilustrowany t.1 1897, Warszawa: nakładem red. "Gazety Polskiej" (zbiór nowel t.1)1899[4]
• 1897: W karnawale ,Głos 1897, Gazeta Polska (zbiór nowel) 1899
• 1897: Feministka, Ster 1897, Gazeta Polska (zbiór nowel) 1899
• 1898: Do słońca, Kurier Niedzielny
• 1898: Ksiądz Roch Osypka, Echa Płockie 1898, Gazeta Polska (zbiór nowel) 1899
• 1900: Dobrane pary, Lwów: Towarzystwo Wydawnicze[5]
• 1912: Jesień, wydanie zbiorowe wszystkich utworów Warszawa: Gebethner i Wolff 1912
• 1912: Fantazja noworoczna wydanie zbiorowe wszystkich utworów Warszawa: Gebethner i Wolff 1912
• 1912: Adam, wydanie zbiorowe wszystkich utworów Warszawa: Gebethner i Wolff 1912[6]

Dziękujemy.

Wykonali

Anna Magdziarz

Agata Korda

Adrian Maj