narkotyki
co to narkotyk?
Narkotyk – potoczna nazwa niektórych substancji psychoaktywnych działających na ośrodkowy układ nerwowy. Ze względu na poglądy społeczne, różnice kulturowe, stany prawne itp. nie ma jednoznacznej definicji słowa narkotyk. Narkotykami nazywa się:
<substancje, których regularne przyjmowanie prowadzi do uzależnienia fizycznego, m.in. opioidy (np. morfina, heroina, fentanyl), niektóre benzodiazepiny
<wszystkie substancje psychotropowe, które aktualnie są nielegalne (tzw. policyjna definicja narkotyku; narkotyk z punktu widzenia obowiązującego prawa).
Narkotyki miękkie i twarde
Często narkotyki dzieli się na miękkie i twarde, choć kryterium podziału nie jest jasno ustalone. Jako twarde najczęściej określa się te, których używanie prowadzi do silnego uzależnienia, zwłaszcza kiedy jest połączone z poważnymi następstwami zdrowotnymi. Za miękkie uznaje się te, które uzależniają w dużo mniejszym stopniu. Podział narkotyków na miękkie i twarde ma znaczenie w prawie Holandii, gdzie używanie "narkotyków miękkich" jest legalne.
Polityka i rynek narkotyków
Światowa Komisja ds. Polityki Narkotykowej w 2011 roku opublikowała raport, w którym stwierdza, że penalizacja narkotyków kosztuje rocznie 100 mld USD, a dostępność używek i tak rośnie. Karanie za posiadanie i zażywanie narkotyków prowadzi do większej przestępczości, przemocy, korupcji, dyskryminacji i łamania praw człowieka. Światowy rynek narkotyków jest warty 450 mld USD, co czyni go 3 pod względem wielkości (po spożywczym i petrochemicznym). Narkotyki zażywa ok. 250 mln osób.
narkotyki
Substancje psychoaktywne, to takie, które oddziałują na centralny układ nerwowy, powodując zmiany nastroju, spostrzegania, świadomości i zachowania. Pojęcie to obejmuje zarówno substancje legalne (np. nikotyna, alkohol, kofeina, niektóre leki) jak i nielegalne (np. kokaina, heroina)
Jakie Mamy Grupy Narkotyków?
OpiadyTo grupa do której należą narkotyki takie jak:
- odeina
- metadon
- heroina
- morfina
- opium.
opiaty
Opiaty są to psychoaktywne alkaloidy opium. Opiaty są pozyskiwane z mlecznego soku niedojrzałych makówek. Do najważniejszych opiatów należą: morfina, kodeina, heroina, tebaina, narkotyna oraz papaweryna. Z opiatów mogą otrzymywane substancje lecznicze czyli opoidy.
Działanie opiatów
Działanie opiatów powoduje zmniejszenie łaknienia, podwyższenie granicy bólu, osłabienie i potliwość. Opiaty mogą powodować impotencję, zaparcia i problemy z oddawaniem moczu. Opiaty obniżają ciśnienie krwi oraz powodują zwężenie źrenic.
Jakie są efekty zażywania?
Efekty działania opiatów można podzielić na dwie grupy: pozornie „pozytywne” oraz negatywne. Opiaty powodują, że możemy odczuwać euforię, błogostan i uczucie odprężenia. Sprawiają, że jesteśmy spokojni i zadowoleni.
Jednak są to tylko odczucia pozorne. Znacznie bardziej niepokojącymi efektami działania są apatia i wyczerpanie emocjonalne, osłabienia, niepokój ruchowy, spowolnienie psychoruchowe, senność, brak motywacji, wycofanie, postawa obronna, zmniejszenie odczucia głodu i potrzeb seksualnych.
Opiaty to narkotyki o bardzo silnym działaniu uzależniającym. Uzależnienie od opiatów występuje szybko, nawet od pierwszej dawki.
Jakie są objawy przedawkowania?
Opiaty mogą być przedawkowane. Objawy przedawkowania opiatów to: problemy z oddychaniem, sinica (zasinienie ust i opuszków palców), senność, zimna, wilgotna i lepka skóra, wiotczenie mięśni szkieletowych, zwolniona akcja serca, niskie ciśnienie krwi, śpiączka i zgon, którego przyczyną jest ostra niewydolność oddechowa.
Morfina
Morfina – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów. Wchodzi w skład opium i jest jego najistotniejszym składnikiem psychoaktywnym. Została wyodrębniona w roku 1804 przez Friedricha Sertürnera. W stanie czystym jest białą substancją stałą, o gorzkim smaku, słabo rozpuszczalną w wodzie.
Ma działanie narkotyczne (odurzające), przeciwbólowe, przeciwkaszlowe, przeciwbiegunkowe, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (zalicza się do depresantów). Nadmierne dawki mogą prowadzić do śpiączki z depresją ośrodka oddechowego.
kodeina
Kodeina metylomorfina, metylowa pochodna morfiny – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów fenantrenowych. Obok morfiny należy do najważniejszych opiatów; jej zawartość w opium wynosi 0,7–2,5%. Jest zaliczana do grupy substancji opioidowych i ma silny depresyjny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy; w swojej grupie jest druga pod tym względem po morfinie. Została zidentyfikowana i po raz pierwszy wydzielona w postaci czystej w 1832 przez Pierre’a Jeana Robiqueta.
Uzależnienie Kodeina wywołuje uzależnienie zarówno psychiczne, jak i fizyczne. Uzależnienie psychiczne rozwija się szybko, w związku z chęcią przeżywania stanu, jaki daje kodeina. Uzależnienie fizyczne rozwija się w okresie około 6–12 miesięcy, po którym jej odstawienie powoduje typowe objawy zespołu abstynencyjnego: drażliwość, brak chęci do działania, objawy grypopodobne, objawy depresyjne, problemy ze snem, bóle głowy i silną potrzebę zażycia narkotyku.
metadon
Metadon – organiczny związek chemiczny, opioidowy lek przeciwbólowy, pochodna difenylopropylaminy. Działanie przeciwbólowe metadonu jest zbliżone, ale kilkukrotnie silniejsze od morfiny. Mimo że budowa metadonu znacznie się różni od innych opioidowych leków przeciwbólowych również oddziałuje na receptory opioidowe. Metadon jest najprostszym chemicznie znanym lekiem opioidowym.
kolejna grupa narkotyków to:
KanabinoleTo grupa do której należą narkotyki takie jak:
- marihuana
- haszysz
- olej haszyszowy
kolejna grupa narkotyków to:
KanabinoleTo grupa do której należą narkotyki takie jak:
- marihuana
- haszysz
- olej haszyszowy
marihuana
Marihuana – susz pozyskiwany z roślin z rodzaju konopi (Cannabis), zawierający substancje psychoaktywne, stosowany głównie w celach rekreacyjnych i leczniczych. Do jej produkcji wykorzystuje się suszone i czasem sfermentowane żeńskie kwiatostany (niejednokrotnie z niewielką domieszką liści). Za działanie psychotropowe marihuany odpowiada głównie tetrahydrokannabinol (THC).
Zastosowanie w medycynie
Podawany jest doustnie, sprzedawany w formie syropu. Używany jest w formie chlorowodorku. Efekt przeciwbólowy utrzymuje się około 4–8 godzin. Metadon metabolizowany jest w wątrobie, charakteryzuje się czasem połowiczej eliminacji wynoszącym 20–35 godzin. Czas ten może być jednak znacznie wydłużony w pewnych przypadkach wynosząc 100, 130, a nawet 190 godzin.
haszysz
Haszysz to, obok marihuany i oleju haszyszowego, substancja pochodnych konopi indyjskich, bardzo popularna w Polsce i na świecie. Haszysz wytwarza się z żywicy konopi i najczęściej spożywa w formie tzw. skrętów.
Haszysz powoduje u osoby go zażywającej poczucie euforii i ekstazy, co jest złudne, ponieważ z zażywania tego narkotyku wynikają również negatywne konsekwencje. Przeczytaj, jakie działanie ma haszysz i dowiedz się, jak przebiega uzależnienie od haszyszu.
Środki pobudzające
To grupa do której należą narkotyki takie jak:
- kokaina
- amfetamina
- crack
- pasta kokainowa
kokaina
Kokaina metylobenzoiloekgonina – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów o szkielecie tropanu, ester metylowy benzoiloekgoniny. Ma właściwości pobudzające. Jest pozyskiwana z liści krasnodrzewu pospolitego (koki) (Erythroxylon coca), który pierwotnie porastał tereny Andów w Ameryce Południowej. Odznacza się dużym potencjałem uzależniającym psychicznie.
amfetamina
Amfetamina, pot. speed – organiczny związek chemiczny, silny stymulant OUN, wykorzystywany w leczeniu ADHD, narkolepsji i otyłości. Odkryta w 1887, występuje w dwóch enancjomerach, którymi są lewoamfetamina i dekstroamfetamina. Nazwa amfetamina odnosi się zaś do racemicznej wolnej zasady, a więc składającej się z równomolowej mieszaniny czystych enancjomerów. Historycznie wykorzystywano ją do leczenia obrzęku nosa i zaburzeń depresyjnych.
Krak (crack)
Nazwa krak pochodzi od ang. crack (pękanie), ze względu na dźwięki powstające podczas jego palenia. Jest to kokaina w formie wolnej zasady, wyizolowana przez strącanie następujące podczas gotowania roztworu chlorowodorku kokainy i wodorowęglanu sodu.
W porównaniu z innymi formami kokainy krak jest silnie uzależniający, o natychmiastowym, krótkotrwałym działaniu (5 do 10 minut). Narkotyk jest zażywany poprzez podgrzewanie i wdychanie oparów. Crack pojawił się w USA w latach osiemdziesiątych
czwartą grupa są:
Substancje halucynogenne To grupa do której należą narkotyki takie jak:
- Grzyby halucynogenne
- kaktus (pejotl)
- bieluń dziędziewarza
- LSD
grzyby halucyngenne
Grzyby psylocybinowe lub grzyby halucynogenne („grzybki halucynki” lub „magiczne grzybki”) – grzyby o działaniu psychoaktywnym zawierające związki psychodeliczne, które po spożyciu w małych dawkach wywołują u człowieka głównie zaburzenia percepcji, zmienność myśli lub nastroju, przy zachowanej świadomości i minimalnym wpływie na pamięć czy orientację, natomiast rzadko wywołują prawdziwe halucynacje.
Bieluń dziędzierzawa
Bieluń dziędzierzawa – gatunek rośliny z rodziny psiankowatych (Solanaceae Adans.). Według różnych źródeł pochodzi on z: Meksyku, tropikalnych rejonów Ameryki, Indii, Azji Mniejszej lub Europy Południowej. Obecnie występuje na całym świecie poza Azją kontynentalną, Europą Wschodnią i północną Skandynawią. W Polsce epekofit występujący pospolicie.
Ciekawostka Nazwy potoczne i ludowe
Bieluń dziędzierzawa ma w Polsce bardzo wiele nazw potocznych i ludowych: pinderynda (kieleckie), dędera (wielkopolska), denderewa (Mazowsze), ogórczak (środkowe Mazowsze), tondera, pindyrynda (Śląsk), cygańskie ziele (białostockie), świńska wesz (sandomierskie), bieluń podwórzowy, dendera, dendrak, durna rzepa.
lsd
Dietyloamid kwasu D-lizergowego (LSD, LSD-25) – organiczny związek chemiczny, amid kwasu D-lizergowego i dietyloaminy; psychodeliczna substancja psychoaktywna, pochodna ergoliny.
Działanie LSD
LSD jest agonistą receptora 5-HT2A. LSD działa na zasadzie sprzężenia zwrotnego dodatniego, krótkotrwale obniża poziom serotoniny, co prowadzi do jej nadprodukcji[potrzebny przypis]. Po ok. 150–240 minutach LSD w wyniku rozpadu przestaje oddziaływać z komórkami i następuje nagły wzrost przewodnictwa – impulsy między neuronami są silniejsze, co prowadzi do wykorzystywania połączeń, które w normalnym stanie (bez nadmiaru neuroprzekaźnika) nie byłyby wykorzystane, bądź miałyby mniejszy wpływ na reakcję mózgu.
WYKONAŁA:
DOMINIKA NAJDZIŃSKA
narkotyki
dominika.najdzinska5
Created on February 23, 2021
Start designing with a free template
Discover more than 1500 professional designs like these:
View
Memories Presentation
View
Pechakucha Presentation
View
Decades Presentation
View
Color and Shapes Presentation
View
Historical Presentation
View
To the Moon Presentation
View
Projection Presentation
Explore all templates
Transcript
narkotyki
co to narkotyk?
Narkotyk – potoczna nazwa niektórych substancji psychoaktywnych działających na ośrodkowy układ nerwowy. Ze względu na poglądy społeczne, różnice kulturowe, stany prawne itp. nie ma jednoznacznej definicji słowa narkotyk. Narkotykami nazywa się: <substancje, których regularne przyjmowanie prowadzi do uzależnienia fizycznego, m.in. opioidy (np. morfina, heroina, fentanyl), niektóre benzodiazepiny <wszystkie substancje psychotropowe, które aktualnie są nielegalne (tzw. policyjna definicja narkotyku; narkotyk z punktu widzenia obowiązującego prawa).
Narkotyki miękkie i twarde
Często narkotyki dzieli się na miękkie i twarde, choć kryterium podziału nie jest jasno ustalone. Jako twarde najczęściej określa się te, których używanie prowadzi do silnego uzależnienia, zwłaszcza kiedy jest połączone z poważnymi następstwami zdrowotnymi. Za miękkie uznaje się te, które uzależniają w dużo mniejszym stopniu. Podział narkotyków na miękkie i twarde ma znaczenie w prawie Holandii, gdzie używanie "narkotyków miękkich" jest legalne.
Polityka i rynek narkotyków
Światowa Komisja ds. Polityki Narkotykowej w 2011 roku opublikowała raport, w którym stwierdza, że penalizacja narkotyków kosztuje rocznie 100 mld USD, a dostępność używek i tak rośnie. Karanie za posiadanie i zażywanie narkotyków prowadzi do większej przestępczości, przemocy, korupcji, dyskryminacji i łamania praw człowieka. Światowy rynek narkotyków jest warty 450 mld USD, co czyni go 3 pod względem wielkości (po spożywczym i petrochemicznym). Narkotyki zażywa ok. 250 mln osób.
narkotyki
Substancje psychoaktywne, to takie, które oddziałują na centralny układ nerwowy, powodując zmiany nastroju, spostrzegania, świadomości i zachowania. Pojęcie to obejmuje zarówno substancje legalne (np. nikotyna, alkohol, kofeina, niektóre leki) jak i nielegalne (np. kokaina, heroina)
Jakie Mamy Grupy Narkotyków?
OpiadyTo grupa do której należą narkotyki takie jak:
opiaty
Opiaty są to psychoaktywne alkaloidy opium. Opiaty są pozyskiwane z mlecznego soku niedojrzałych makówek. Do najważniejszych opiatów należą: morfina, kodeina, heroina, tebaina, narkotyna oraz papaweryna. Z opiatów mogą otrzymywane substancje lecznicze czyli opoidy.
Działanie opiatów
Działanie opiatów powoduje zmniejszenie łaknienia, podwyższenie granicy bólu, osłabienie i potliwość. Opiaty mogą powodować impotencję, zaparcia i problemy z oddawaniem moczu. Opiaty obniżają ciśnienie krwi oraz powodują zwężenie źrenic.
Jakie są efekty zażywania?
Efekty działania opiatów można podzielić na dwie grupy: pozornie „pozytywne” oraz negatywne. Opiaty powodują, że możemy odczuwać euforię, błogostan i uczucie odprężenia. Sprawiają, że jesteśmy spokojni i zadowoleni.
Jednak są to tylko odczucia pozorne. Znacznie bardziej niepokojącymi efektami działania są apatia i wyczerpanie emocjonalne, osłabienia, niepokój ruchowy, spowolnienie psychoruchowe, senność, brak motywacji, wycofanie, postawa obronna, zmniejszenie odczucia głodu i potrzeb seksualnych.
Opiaty to narkotyki o bardzo silnym działaniu uzależniającym. Uzależnienie od opiatów występuje szybko, nawet od pierwszej dawki.
Jakie są objawy przedawkowania?
Opiaty mogą być przedawkowane. Objawy przedawkowania opiatów to: problemy z oddychaniem, sinica (zasinienie ust i opuszków palców), senność, zimna, wilgotna i lepka skóra, wiotczenie mięśni szkieletowych, zwolniona akcja serca, niskie ciśnienie krwi, śpiączka i zgon, którego przyczyną jest ostra niewydolność oddechowa.
Morfina
Morfina – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów. Wchodzi w skład opium i jest jego najistotniejszym składnikiem psychoaktywnym. Została wyodrębniona w roku 1804 przez Friedricha Sertürnera. W stanie czystym jest białą substancją stałą, o gorzkim smaku, słabo rozpuszczalną w wodzie. Ma działanie narkotyczne (odurzające), przeciwbólowe, przeciwkaszlowe, przeciwbiegunkowe, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (zalicza się do depresantów). Nadmierne dawki mogą prowadzić do śpiączki z depresją ośrodka oddechowego.
kodeina
Kodeina metylomorfina, metylowa pochodna morfiny – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów fenantrenowych. Obok morfiny należy do najważniejszych opiatów; jej zawartość w opium wynosi 0,7–2,5%. Jest zaliczana do grupy substancji opioidowych i ma silny depresyjny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy; w swojej grupie jest druga pod tym względem po morfinie. Została zidentyfikowana i po raz pierwszy wydzielona w postaci czystej w 1832 przez Pierre’a Jeana Robiqueta.
Uzależnienie Kodeina wywołuje uzależnienie zarówno psychiczne, jak i fizyczne. Uzależnienie psychiczne rozwija się szybko, w związku z chęcią przeżywania stanu, jaki daje kodeina. Uzależnienie fizyczne rozwija się w okresie około 6–12 miesięcy, po którym jej odstawienie powoduje typowe objawy zespołu abstynencyjnego: drażliwość, brak chęci do działania, objawy grypopodobne, objawy depresyjne, problemy ze snem, bóle głowy i silną potrzebę zażycia narkotyku.
metadon
Metadon – organiczny związek chemiczny, opioidowy lek przeciwbólowy, pochodna difenylopropylaminy. Działanie przeciwbólowe metadonu jest zbliżone, ale kilkukrotnie silniejsze od morfiny. Mimo że budowa metadonu znacznie się różni od innych opioidowych leków przeciwbólowych również oddziałuje na receptory opioidowe. Metadon jest najprostszym chemicznie znanym lekiem opioidowym.
kolejna grupa narkotyków to:
KanabinoleTo grupa do której należą narkotyki takie jak:
kolejna grupa narkotyków to:
KanabinoleTo grupa do której należą narkotyki takie jak:
marihuana
Marihuana – susz pozyskiwany z roślin z rodzaju konopi (Cannabis), zawierający substancje psychoaktywne, stosowany głównie w celach rekreacyjnych i leczniczych. Do jej produkcji wykorzystuje się suszone i czasem sfermentowane żeńskie kwiatostany (niejednokrotnie z niewielką domieszką liści). Za działanie psychotropowe marihuany odpowiada głównie tetrahydrokannabinol (THC).
Zastosowanie w medycynie
Podawany jest doustnie, sprzedawany w formie syropu. Używany jest w formie chlorowodorku. Efekt przeciwbólowy utrzymuje się około 4–8 godzin. Metadon metabolizowany jest w wątrobie, charakteryzuje się czasem połowiczej eliminacji wynoszącym 20–35 godzin. Czas ten może być jednak znacznie wydłużony w pewnych przypadkach wynosząc 100, 130, a nawet 190 godzin.
haszysz
Haszysz to, obok marihuany i oleju haszyszowego, substancja pochodnych konopi indyjskich, bardzo popularna w Polsce i na świecie. Haszysz wytwarza się z żywicy konopi i najczęściej spożywa w formie tzw. skrętów.
Haszysz powoduje u osoby go zażywającej poczucie euforii i ekstazy, co jest złudne, ponieważ z zażywania tego narkotyku wynikają również negatywne konsekwencje. Przeczytaj, jakie działanie ma haszysz i dowiedz się, jak przebiega uzależnienie od haszyszu.
Środki pobudzające
To grupa do której należą narkotyki takie jak:
kokaina
Kokaina metylobenzoiloekgonina – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów o szkielecie tropanu, ester metylowy benzoiloekgoniny. Ma właściwości pobudzające. Jest pozyskiwana z liści krasnodrzewu pospolitego (koki) (Erythroxylon coca), który pierwotnie porastał tereny Andów w Ameryce Południowej. Odznacza się dużym potencjałem uzależniającym psychicznie.
amfetamina
Amfetamina, pot. speed – organiczny związek chemiczny, silny stymulant OUN, wykorzystywany w leczeniu ADHD, narkolepsji i otyłości. Odkryta w 1887, występuje w dwóch enancjomerach, którymi są lewoamfetamina i dekstroamfetamina. Nazwa amfetamina odnosi się zaś do racemicznej wolnej zasady, a więc składającej się z równomolowej mieszaniny czystych enancjomerów. Historycznie wykorzystywano ją do leczenia obrzęku nosa i zaburzeń depresyjnych.
Krak (crack)
Nazwa krak pochodzi od ang. crack (pękanie), ze względu na dźwięki powstające podczas jego palenia. Jest to kokaina w formie wolnej zasady, wyizolowana przez strącanie następujące podczas gotowania roztworu chlorowodorku kokainy i wodorowęglanu sodu. W porównaniu z innymi formami kokainy krak jest silnie uzależniający, o natychmiastowym, krótkotrwałym działaniu (5 do 10 minut). Narkotyk jest zażywany poprzez podgrzewanie i wdychanie oparów. Crack pojawił się w USA w latach osiemdziesiątych
czwartą grupa są:
Substancje halucynogenne To grupa do której należą narkotyki takie jak:
grzyby halucyngenne
Grzyby psylocybinowe lub grzyby halucynogenne („grzybki halucynki” lub „magiczne grzybki”) – grzyby o działaniu psychoaktywnym zawierające związki psychodeliczne, które po spożyciu w małych dawkach wywołują u człowieka głównie zaburzenia percepcji, zmienność myśli lub nastroju, przy zachowanej świadomości i minimalnym wpływie na pamięć czy orientację, natomiast rzadko wywołują prawdziwe halucynacje.
Bieluń dziędzierzawa
Bieluń dziędzierzawa – gatunek rośliny z rodziny psiankowatych (Solanaceae Adans.). Według różnych źródeł pochodzi on z: Meksyku, tropikalnych rejonów Ameryki, Indii, Azji Mniejszej lub Europy Południowej. Obecnie występuje na całym świecie poza Azją kontynentalną, Europą Wschodnią i północną Skandynawią. W Polsce epekofit występujący pospolicie.
Ciekawostka Nazwy potoczne i ludowe Bieluń dziędzierzawa ma w Polsce bardzo wiele nazw potocznych i ludowych: pinderynda (kieleckie), dędera (wielkopolska), denderewa (Mazowsze), ogórczak (środkowe Mazowsze), tondera, pindyrynda (Śląsk), cygańskie ziele (białostockie), świńska wesz (sandomierskie), bieluń podwórzowy, dendera, dendrak, durna rzepa.
lsd
Dietyloamid kwasu D-lizergowego (LSD, LSD-25) – organiczny związek chemiczny, amid kwasu D-lizergowego i dietyloaminy; psychodeliczna substancja psychoaktywna, pochodna ergoliny.
Działanie LSD
LSD jest agonistą receptora 5-HT2A. LSD działa na zasadzie sprzężenia zwrotnego dodatniego, krótkotrwale obniża poziom serotoniny, co prowadzi do jej nadprodukcji[potrzebny przypis]. Po ok. 150–240 minutach LSD w wyniku rozpadu przestaje oddziaływać z komórkami i następuje nagły wzrost przewodnictwa – impulsy między neuronami są silniejsze, co prowadzi do wykorzystywania połączeń, które w normalnym stanie (bez nadmiaru neuroprzekaźnika) nie byłyby wykorzystane, bądź miałyby mniejszy wpływ na reakcję mózgu.
WYKONAŁA:
DOMINIKA NAJDZIŃSKA