Historia

ADOLF Hitler - narodziny nazizmu w Niemczech do 1933 roku

Adolf Hitler urodził się 20 kwietnia 1889 roku w cesarsko-królewskich Austro-Węgrzech , w miejscowości Braunau am Inn , w rodzinie austriackiego urzędnika celnego . Zmarł 30 kwietnia 1945 w Berlinie.

W edukacji nie odnosił sukcesów i nie przystąpił do matury. Jego amatorską pasją stała się wówczas sztuka, zwłaszcza malarstwo. W latach 1907 i 1908 czynił bezskuteczne wysiłki, aby studiować malarstwo w Wiedniu , utrzymując się ze sprzedaży malowanych przez siebie pocztówek i akwarel. Pracował przejściowo jako pomocnik murarza . Po dwukrotnie niezdanym egzaminie na studia opuścił Wiedeń . Na podstawie datowanych jego prac można wyciągać wnioski, iż po tych niepowodzeniach nadal podejmował próby powrotu do malarstwa. Zaprojektował np. symbole NSDAP , w tym flagę. Jako kanclerz Rzeszy zmodyfikował projekt Volkswagena Garbusa .

Jeden z obrazów Hitlera, przedstawiający Hofbräuhaus w Monachium

W czasie pobytu w Wiedniu znalazł się pod wpływem socjaldemokratycznej koncepcji partii masowej. Nawiązał kontakty z antysemicką organizacją Pangermańskich Nacjonalistów , której przewodził Georg Ritter von Schönerer oraz stworzoną przez Karla Luegera rasistowską Partią Chrześcijańsko-Społeczną. W 1913 wyjechał do Monachium , gdzie bezpośrednio po wybuchu I wojny światowej w 1914 walczył jako ochotnik w armii niemieckiej. W czasie wojny awansował na kaprala . Został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Żelaznym przez adiutanta regimentu Hugo Gutmanna. Kapitulację Niemiec uznał za zdradę.

Działalność polityczną rozpoczął jako agitator Reichswehry . Podczas swych wystąpień wskazywał na winnych klęski Niemiec w I wojnie światowej oraz rewolucji listopadowej 1918 , którymi jego zdaniem byli Żydzi , komuniści , socjaldemokraci i liberałowie – na fali frustracji społecznej spowodowanej klęską wojenną, zyskał tym sobie grupy zwolenników. W 1919 wstąpił do Niemieckiej Partii Pracy (Deutsche Arbeitspartei, DAP), której nazwę w następnym roku zmieniono na NSDAP . 29 lipca 1921 został jej przewodniczącym z tytułem wodza (niem. Führer ) oraz niemalże dyktatorską władzą. W tym samym roku zreorganizował partyjne bojówki tworząc w dniu 4 listopada 1921 "Oddziały Szturmowe" SA (niem. Sturmabteilung) – zajmujące się później m.in. mordowaniem przeciwników politycznych, walką z opozycją i pogromami Żydów. Z partyjnego pisma Völkischer Beobachter , które NSDAP nabyła w grudniu 1920, uczynił ogólnokrajowy dziennik (od 8 lutego 1923 ), który przez następne 25 lat stanowił jeden z filarów propagandy nazistowskiej.

Spotkanie członków NSDAP.

Po nieudanym puczu monachijskim w dniu 8 listopada 1923 (inaczej pucz piwiarniany) został skazany na pięć lat więzienia i osadzony w więzieniu w Landsbergu ( 1924 ). Napisał tam książkę Mein Kampf (Moja walka), w której sformułował program ruchu nazistowskiego. Książka ta stała się swoistą "biblią" narodowych socjalistów, do 1939 została przetłumaczona na 11 języków, a jej nakład osiągnął 5 mln egzemplarzy.

Po przedterminowym zwolnieniu z więzienia w grudniu 1924 roku skupił wokół siebie grono ambitnych i bezwzględnych współpracowników, reaktywując działalność partyjną NSDAP. 7 kwietnia 1925 Hitler zrzekł się austriackiego obywatelstwa, ale dopiero w 1932 uzyskał niemieckie. Momentem kluczowym dla jego partii był kryzys gospodarczy w 1929 . Wówczas bowiem wyborcy zwrócili się w stronę dwóch skrajnych partii – komunistów i Narodowych Socjalistów.

Hitler był wpływowym i charyzmatycznym mówcą, który – wykorzystując poczucie gniewu i bezsilności ogromnej części wyborców – pozyskał wielu zwolenników wśrod Niemców rozpaczliwie potrzebujących zmiany. Wyborcza propaganda nazistów obiecywała wydostanie kraju z kryzysu. Naziści przyrzekali, że z powrotem ożywią niemieckie wartości kulturowe, uchylą postanowienia traktatu wersalskiego, zażegnają niebezpieczeństwo rzekomego komunistycznego powstania, dadzą Niemcom pracę i przywrócą krajowi jego „należną pozycję” światowej potęgi. Hitler w 1932r. przegrał wybory prezydenckie. 5 marca 1933r. w wyborach do Reichstagu, Hitler doszedł do władzy w sposób legalny, gdy NSDAP, będące w koalicji z Narodowo Niemiecką Partią Ludową (niem. Deutschnationale Volkspartei, DNVP), wygrało wybory parlamentarne . 30 stycznia 1933 roku w południe ówczesny prezydent Rzeszy – Paul von Hindenburg powierzył Hitlerowi tekę kanclerza (premiera) Rzeszy.

Hitler nie zamierzał dzielić się władzą i podejmował działania, które pozwalały mu pozbyć się politycznych rywali i objąć samodzielne rządy. Przede wszystkim uruchomiony został aparat propagandowy, funkcjonujący bardzo sprawnie przez cały okres III Rzeszy. Już przed wyborami w 1932 roku ukazał się plakat z napisem „Hitler, nasza ostatnia nadzieja”.W listopadzie 1933 roku naziści, korzystając ze specjalnych pełnomocnictw swojego przywódcy jako kanclerza i dokonując fałszerstw, zdobyli ponad 90% głosów w wyborach. W efekcie Reichstag został nazywany „najlepiej opłacanym chórem świata”.

Spotkanie Adolfa Hitlera z prezydentem Rzeszy Paulem von Hindenburgiem

Dziękuję

Mateusz Płonka kl 7a