Fryderyk Chopin na emigracji

FRYDERYK CHOPIN na emigracji

Emigracja to opuszczanie ojczystego kraju i zamieszkanie na dłuższy czas poza jego granicami. Wielu Polaków mieszka za granicą. Mówi się wówczas, że przebywają na emigracji.

Co to jest emigracja?

Jak już wiecie, był w historii Polski taki okres, kiedy nasze państwo przestało istnieć. To wtedy ci wielcy Polacy jak między innymi: Fryderyk Chopin, Adam Mickiewicz, Maria Skłodowska - Curie, przebywali we Francji i w innych krajach Europy.W czasach powojennych jak i współczesnych wielu ludzi wyemigrowało do różnych krajów. Polacy szczególnie upodobali sobie Wielką Brytanię i USA.

Wielcy Polacy na emigracji

"Chopin w Paryżu" - podręcznik str. 90

W listopadzie 1830 roku Fryderyk Chopin wyjechał z Polski. Początkowo zatrzymał się w Wiedniu. Tam dowiedział się o wybuchu powstania listopadowego, a wkrótce także o klęsce rodaków w Warszawie. Kompozytor bardzo przeżywał te wydarzenia. Swoją rozpacz wyraził w muzyce. Po upadku powstania listopadowego skomponował "Etiudę c-moll", zwaną także "Rewolucyjną"

Podczas pobytu w Wiedniu Chopina dręczyła samotność i tęsknota za krajem. Pisał o tym w listach do przyjaciół, smutek utrwalał także w komponowanej muzyce. Szczególnie trudnym okresem były dla artysty święta Bożego Narodzenia. W jednym z utworów nawiązał do melodii znanej polskiej kolędy. Wyraził w ten sposób swoje uczucia wobec ojczyzny.

W 1831 roku Fryderyk Chopin zamieszkał w Paryżu. W stolicy Francji prowadził intensywne życie: często koncertował i udzielał lekcji gry na fortepianie. Skomponował też wiele nowych utworów. Większość z nich to dzieła fortepianowe: koncerty, mazurki, polonezy, walce, etiudy, preludia, nokturny, scherza i wariacje. Kompozytor tworzył także muzykę kameralną i pieśni.

Niektóre z utworów Chopina nawiązywały do polskiej muzyki ludowej, inne były przykładami dzieł muzyki salonowej. Artysta cieszył się wielką sławą - jako twórca wyróżniający się własnym, niepowtarzalnym stylem oraz jako doskonały pianista, który unowocześnił technikę gry na fortepianie.

Ważną rolę w życiu Chopina odegrała jego przyjaciółka - francuska pisarka George Sand (czytaj: Żorż San).Artysta często odpoczywał w jej posiadłości w Nohant (czytaj: Noan).Chopin i Sand odbyli wspólną podróż na hiszpańską wyspę Majorkę, gdzie przebywali od listopada 1838 do lutego 1839 roku. To właśnie wówczas kompozytor dokończył i ostatecznie opracował słynny cykl 24 preludiów fortepianowych.

Przez niemal cały okres emigracyjny Chopin narzekał na różnego rodzaju dolegliwości fizyczne. Wyczerpująca podróż koncertowa po Anglii i Szkocji, którą artysta odbył w 1848 roku, jeszcze pogorszyła stan jego zdrowia. W ostatnich miesiącach życia artysty towarzyszyła mu najstarsza siostra, Ludwika.To ona, zgodnie z wolą kompozytora przywiozła jego serce do kraju.

FRYDERYK CHOPIN zmarł 17 października 1849 roku w Paryżu.Został pochowany na cmentarzy Pere - Lachaise (czytaj: Per Laszez)Serce kompozytora spoczywa w filarze bazyliki Świętego Krzyża w Warszawie.Po śmierci Chopina jego przyjaciel, poeta Cyprian Kamil Norwid, napisał nekrolog zaczynający się słowami:"RODEM WARSZAWIANIN, SERCEM POLAK, A TALENTEM ŚWIATA OBYWATEL"

Dziękuję Iwona Pizoń

"Mój serdeczny kraj" - podręcznik str. 92