płazy i gady

Prezentacja

Płazy i gady

01 Salamandra plamista

02 Traszka górska

Polskiegady i płazy

03 Ropucha szara

04 Kumak górski

05 Żółw błotny

06 Jaszczurka zielona

07 Zaskroniec zwyczajny

08 Gniewosz plamisty

Return

Gniewosz plamisty

Gniewosz plamisty, miedzianka – gatunek niejadowitego węża z rodziny połozowatych. Powszechnie spotykany w wielu miejscach Europy i zachodniej Azji. Nieszkodliwy dla ludzi, choć często mylony ze żmiją zygzakowatą. W Polsce gatunek ten jest pod ochroną.

+ info

Return

Jaszczurka zielona

Jaszczurka zielona (Lacerta viridis) – gatunek jaszczurki z rodziny jaszczurek właściwych (Lacertidae). Jest to największa jaszczurka obdarzona kończynami żyjąca w Europie Środkowej.

opis

Rozmiary

Pokarm

Typowo ubarwione samce są trawiastozielone, bezplamiste lub bogato nakrapiane czarnymi plamkami. Typowe samice są szarozielone pokryte nieregularnymi ciemnymi plamkami z jasnymi liniami wzdłuż grzbietu. Brzuch jednolicie żółty lub żółtozielony.

Stawonogi, głównie owady. Duże osobniki pożerają mniejsze jaszczurki i węże.

Długość ciała do 40 cm Masa ciała do 34 g[2].

Return

Żółw błotny

Żółw błotny (Emys orbicularis) – gatunek żółwi z rodziny żółwi błotnych z podrzędu żółwi skrytoszyjnych. Jedyny gatunek żółwia żyjący naturalnie w Polsce. W środowisku naturalnym żyje kilkadziesiąt lat[3].

Na świecie Zasięg obejmuje południową i środkową Europę, zachodnią Azję i północno-zachodnią Afrykę. W Europie sięga na północy po Francję, Niemcy, Polskę, Łotwę. W kilku krajach europejskich uważany za wymarły m.in. w Belgii, Czechach, Danii, Estonii, Luksemburgu, Holandii, Szwajcarii. Reintrodukowany został do Czech, Danii, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii[6]. Północną granicą jego zasięgu jest 50°N. Na Krymie sięga do 800 m n.p.m.

+ info

Return

Kumak górski

Kumak górski (Bombina variegata) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny kumakowatych (dawniej zaliczany do ropuszkowatych), blisko spokrewniony z kumakiem nizinnym. Cechuje się brązową grzbietową stroną ciała i kontrastującą z nią stroną brzuszną, pokrytą ostrzegawczym deseniem żółci i czerni. Występuje w Europie. Zasiedla różnorodne środowiska. Rozmnaża się w małych, często istniejących krótkotrwale zbiornikach wodnych, niekiedy zanieczyszczonych.

+ info

Return

Zaskroniec zwyczajny

Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) – gatunek niejadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae). Zaskrońce występują w całej Europie (oprócz Szkocji, Irlandii, północnej części Skandynawii i Krety). Samica jest większa od samca i osiąga średnio długość do 1,5 m, a samiec do 1 m; odnotowywano osobniki dłuższe. Żywią się płazami, rybamialbo małymi gryzoniami, które połykają bez uprzedniego uśmiercania. Atakują tylko poruszające się zwierzęta. W niewoli zaskrońce żyją do 15 lat. Zaatakowany zaskroniec broni się, często udając martwego, wypuszcza przy tym nieprzyjemnie pachnącą ciecz, która dodatkowo ma zniechęcić potencjalnego drapieżnika. Może także wydawać dość głośny syk w celu odstraszenia napastnika. Zaskroniec zawdzięcza swą polską nazwę charakterystycznym żółtawym plamom „za skroniami”. Plamy te są bardzo wyraźne – pozwalają łatwo rozpoznać ten niejadowity i niegroźny dla człowieka gatunek, otaczają je czarne obwódki. Ubarwienie ciała zmienne, zazwyczaj szarozielone lub brązowawe. Białokremowy brzuch pokrywają nieregularne czarne plamy o podobnym do kwadratów kształcie. Samica składa jaja od czerwca do lipca w liczbie 9–40, o długości 23–30 mm. Po 2 miesiącach wykluwają się młode, o długości ciała około 15 cm. Od razu są samodzielne

Ciekawostka

Return

Ropucha szara (bufo bufo)

Ropucha szara, ropucha zwyczajna (Bufo bufo) – gatunek płaza, największa z żyjących w Polsce ropuch. U tego gatunku dymorfizm płciowy pod względem wielkości ciała jest najwyraźniej zaznaczony wśród polskich ropuch. Samce – mniejsze – osiągają długość 46-98 mm, samice – większe – długość 61-125 mm. Ciało tego płaza jest krępe i masywne, pysk szeroki. Skóra grzbietu chropowata ze względu na liczne brodawki. Z tyłu głowy olbrzymie gruczoły przyuszne. Błony bębenkowe są małe i słabo widoczne. Na środkowych palcach tylnych nóg występują podwójne modzele stawowe. Błony pławne sięgają do połowy palców. Zabarwienie grzbietu jest brązowe w różnych odcieniach szarości, zwykle jednolite. Brzuch zawsze jaśniejszy, brudnoszary, pokryty plamami.

Występowanie

Return

Traszka górska

Traszka górska (Triturus alpestris lub Ichthyosaura alpestris) – gatunek płaza z rodziny salamandrowatych. Tradycyjnie zaliczany do rodzaju Triturus, jednak wyniki niektórych analiz kladystycznych sugerują, że przedstawiciele tego rodzaju nie są najbliższymi znanymi krewnymi traszki górskiej. Z badań Weisrocka i współpracowników (2006) wynika, że traszka górska jest taksonem siostrzanym do kladu obejmującego płazy obecnie zaliczane do rodzaju Lissotriton (traszkę zwyczajną, karpacką i iberyjską). Także z analizy Zhanga i współpracowników (2008) wynika, że traszka górska jest siostrzana do rodzaju Lissotriton, natomiast z analizy Steinfartza i współpracowników (2007) wynika, że jest ona taksonem siostrzanym do kladu obejmującego rodzaj Pachytriton oraz gatunki Cynops pyrrhogaster, Cynops ensicauda i Cynops cyanurus. Ponieważ najbliższymi krewnymi traszki górskiej prawdopodobnie nie są przedstawiciele rodzaju Triturus, część autorów przenosi ją do odrębnego rodzaju Ichthyosaura (tak np. Wiens, Sparreboom i Arntzen, 2011).

występowanie

tryb życia

Return

Występowanie

Występuje w całej Europie Środkowej. Najdalej na północ wysunięta granica jej zasięgu sięga 55° N (zasięg obejmuje całą Danię). Nie występuje na Półwyspie Skandynawskim. Obszarem jej występowania są wszystkie góry Europy Środkowej – Alpy, Sudety i całe Karpaty oraz Góry Świętokrzyskie. Wschodnia granica jej zasięgu przebiega przez Ukrainę. Zasięg górny do 1700 m n.p.m. W polskich Tatrach najwyższe jej stanowisko znajduje się w Małym Stawie Polskim w Dolinie Pięciu Stawów Polskich, występuje dość licznie w niektórych stawach w Dolinie Gąsienicowej i w Smreczyńskim Stawie. Jest gatunkiem wodno-lądowym. W porze godowej spotkać ją można w zimnych górskich źródłach, w różnej wielkości stawkach leśnych i polnych, szczególnie tych o mulistym dnie, zarośniętych rzęsą wodną lub inną roślinnością wodną, w rowach przydrożnych i kałużach. Występuje również w stawach i jeziorach tatrzańskich. Tam gdzie brak jest powierzchniowych zbiorników wodnych miejscem godów traszki stają się z konieczności każde, nawet niewielkie, kałuże, koleiny polnych dróg, zakola i rozlewiska małych rzek. Nie składa jednak jaj w wodach płynących. Po zakończeniu pory godowej opuszcza zbiorniki wodne, przebywając na lądzie w ich pobliżu.

Return

Tryb życia

W okresie pobytu na lądzie żeruje głównie nocą, w czasie deszczów również w dzień. W okresie godów, które spędza w wodzie, jest aktywna całą dobę. Głównym jej pożywieniem podczas godów są drobne organizmy wodne: skorupiaki, ślimaki i larwy owadów wodnych. Na lądzie żywi się dżdżownicami, ślimakami bez muszli, małymi owadami i pająkami. Zimuje przeważnie na lądzie, ukryta w rozmaitych ziemnych kryjówkach lub zagrzebana w ściółce[6].

Return

Salamandra plamista

Salamandra plamista, jaszczur plamisty, jaszczur ognisty (Salamandra salamandra) – gatunek płaza ogoniastego z rodziny salamandrowatych o charakterystycznym wyglądzie i szerokim zasięgu występowania. Prowadzi samotniczy, drapieżny tryb życia. Wyróżnia się liczne podgatunki. W Polsce podlega ochronie częściowej.

+ info