LEKCJA TEMAT: CZY SKAWIŃSKI TO BOHATER TRAGICZNY?
https://www.bing.com/videos/riverview/relatedvideo?&q=latarnik+animacja&&mid=21CEA3572751321989DD21CEA3572751321989DD&&FORM=VRDGAR
Geneza utworu
Nowela Sienkiewicza powstała, kiedy Polska była jeszcze pod zaborami. Autor unika w niej mówienia wprost
o sprawach niepodległościowych, jedynie sugeruje je czytelnymi aluzjami.
Skawiński wyjechał z kraju po upadku powstania listopadowego (1830–1831) wraz z falą Wielkiej Emigracji polskich
patriotów (żołnierzy, polityków, pisarzy, artystów) uciekających przed carskimi represjami. „Po trzydziestym roku
w Paryżu” zetknął się z dziełami Adama Mickiewicza.
LATARNIK – ARCYDZIEŁO KOMPOZYCJI
Jak tytułowy latarnik wszedł w posiadanie książki Adama Mickiewicza?
Autor noweli nie podaje tytułu ani autora dzieła („Na wierzchu stał wypisany wielkimi literami tytuł, pod spodem
zaś imię autora. Imię to nie było Skawińskiemu obce; wiedział, że należy ono do wielkiego poety, którego nawet
i utwory czytywał po trzydziestym roku w Paryżu”).
Czytelnik rozpoznaje je po zacytowanych w utworze fragmentach Inwokacji i faktach dotyczących Adama
Mickiewicza.
https://ecsmedia.pl/b/mp/img/defaults/w.gif
Prześledź dokładnie zachowania bohatera podczas czytania ksiązki.
Czy Skawiński to bohater tragiczny? tak – stracił pracę w latarni, kolejny raz musiał udać się na tułaczkę; nie – odzyskał poczucie tożsamości narodowej, odnalazł poczucie przynależności, poczuł się Polakiem
Skawiński to bohater tragiczny, ponieważ: • został niesłusznie ukarany, doświadcza wielu przeciwności losu (wrogość natury, nieprzystosowanie, pech); • mimo licznych prób nie może zmienić swojego losu, wciąż ponosi klęski, ciąży na nim fatum, zły los, wszystkie jego
próby stabilizacji okazują się daremne; • bohater utożsamia ciążące na nim fatum z działaniem „mściwej ręki” sięgającej z północy – czyli carskiej Rosji,
jednego z zaborców.
Napisz dedykację, jaka mogłaby się znaleźć w książce przysłanej przez Towarzystwo w Nowym Jorku. nagłówek kto? komu? dlaczego? kiedy? gdzie?
wątek – część składowa fabuły utworu, ciąg zdarzeń połączonych układem przyczynowo-skutkowym,
skupionych wokół jednej postaci lub grupy osób. Nowela Henryka Sienkiewicza to utwór jednowątkowy. Akcja ,,Latarnika'' związana jest z postacią Skawińskiego.
Narrator
Podstumowanie
• Punkt kulminacyjny utworu ma charakter głębokiego przeżycia (wynika to z przekonania o ważności pojedynczych
momentów w życiu człowieka, doznań, które mogą wywołać przełom i w zasadniczy sposób zmienić losy bohatera). • Duża część narracji poświęcona jest analizie i próbie opisania psychicznego stanu bohatera. • Narrator relacjonuje wpływ bodźców zewnętrznych na psychikę postaci (np. widoków, przestrzeni, spotkań itd.). • Narrator formułuje ogólne prawa, którym podlega bohater (np. „W ciągłym odosobnieniu i wobec otoczenia
nadzwyczaj prostego a wielkiego począł stary tracić poczucie własnej odrębności, przestawał istnieć jakoby
osoba, a zlewał się coraz więcej z tym, co go otaczało”). • Opisy pejzażu mają charakter subiektywny, wiążą się mocno z psychiką bohatera, jego przeżyciami, są
dopełnieniem „wewnętrznego krajobrazu” postaci (np. „Wiedział, pod jakim jarzmem żyje człowiek w tych
niezgłębionych puszczach, w których pojedyncze liście przenoszą dziesięciokrotnie jego wielkość, w których
mrowią się krwiożercze moskity, pijawki drzewne i olbrzymie jadowite pająki. Wszystkiego sam doznał”).
,,Latarnik" to metafora polskiego losu: • Odwołuje się do doświadczeń wielu Polaków, którzy musieli opuścić ojczyznę po powstaniu i spędzili życie na
emigracji. • Podejmuje problem poczucia polskości, budowania swojej tożsamości z dala od ojczyzny. • Wszystko, co spotyka Skawińskiego, jest symbolem losu polskich wygnańców (motyw „mściwej ręki” ścigającej go
po całym świecie, nieszczęścia, pech, przeciwności losu).
Utwór niesie nadzieję (niezłomność postawy Polaków wygnańców, którzy noszą Polskę w sobie, w sercu,
ich niegasnący patriotyzm, hart ducha, zawziętość, umiłowanie wolności). Jest wyrazem wiary w niezwykłą moc literatury, która ma realny wpływ na życie ludzi.
Latar.nik 2
zajacm4
Created on February 19, 2021
Start designing with a free template
Discover more than 1500 professional designs like these:
Explore all templates
Transcript
LEKCJA TEMAT: CZY SKAWIŃSKI TO BOHATER TRAGICZNY?
https://www.bing.com/videos/riverview/relatedvideo?&q=latarnik+animacja&&mid=21CEA3572751321989DD21CEA3572751321989DD&&FORM=VRDGAR
Geneza utworu
Nowela Sienkiewicza powstała, kiedy Polska była jeszcze pod zaborami. Autor unika w niej mówienia wprost o sprawach niepodległościowych, jedynie sugeruje je czytelnymi aluzjami. Skawiński wyjechał z kraju po upadku powstania listopadowego (1830–1831) wraz z falą Wielkiej Emigracji polskich patriotów (żołnierzy, polityków, pisarzy, artystów) uciekających przed carskimi represjami. „Po trzydziestym roku w Paryżu” zetknął się z dziełami Adama Mickiewicza.
LATARNIK – ARCYDZIEŁO KOMPOZYCJI
Jak tytułowy latarnik wszedł w posiadanie książki Adama Mickiewicza?
Autor noweli nie podaje tytułu ani autora dzieła („Na wierzchu stał wypisany wielkimi literami tytuł, pod spodem zaś imię autora. Imię to nie było Skawińskiemu obce; wiedział, że należy ono do wielkiego poety, którego nawet i utwory czytywał po trzydziestym roku w Paryżu”). Czytelnik rozpoznaje je po zacytowanych w utworze fragmentach Inwokacji i faktach dotyczących Adama Mickiewicza.
https://ecsmedia.pl/b/mp/img/defaults/w.gif
Prześledź dokładnie zachowania bohatera podczas czytania ksiązki.
Czy Skawiński to bohater tragiczny? tak – stracił pracę w latarni, kolejny raz musiał udać się na tułaczkę; nie – odzyskał poczucie tożsamości narodowej, odnalazł poczucie przynależności, poczuł się Polakiem
Skawiński to bohater tragiczny, ponieważ: • został niesłusznie ukarany, doświadcza wielu przeciwności losu (wrogość natury, nieprzystosowanie, pech); • mimo licznych prób nie może zmienić swojego losu, wciąż ponosi klęski, ciąży na nim fatum, zły los, wszystkie jego próby stabilizacji okazują się daremne; • bohater utożsamia ciążące na nim fatum z działaniem „mściwej ręki” sięgającej z północy – czyli carskiej Rosji, jednego z zaborców.
Napisz dedykację, jaka mogłaby się znaleźć w książce przysłanej przez Towarzystwo w Nowym Jorku. nagłówek kto? komu? dlaczego? kiedy? gdzie?
wątek – część składowa fabuły utworu, ciąg zdarzeń połączonych układem przyczynowo-skutkowym, skupionych wokół jednej postaci lub grupy osób. Nowela Henryka Sienkiewicza to utwór jednowątkowy. Akcja ,,Latarnika'' związana jest z postacią Skawińskiego.
Narrator
Podstumowanie
• Punkt kulminacyjny utworu ma charakter głębokiego przeżycia (wynika to z przekonania o ważności pojedynczych momentów w życiu człowieka, doznań, które mogą wywołać przełom i w zasadniczy sposób zmienić losy bohatera). • Duża część narracji poświęcona jest analizie i próbie opisania psychicznego stanu bohatera. • Narrator relacjonuje wpływ bodźców zewnętrznych na psychikę postaci (np. widoków, przestrzeni, spotkań itd.). • Narrator formułuje ogólne prawa, którym podlega bohater (np. „W ciągłym odosobnieniu i wobec otoczenia nadzwyczaj prostego a wielkiego począł stary tracić poczucie własnej odrębności, przestawał istnieć jakoby osoba, a zlewał się coraz więcej z tym, co go otaczało”). • Opisy pejzażu mają charakter subiektywny, wiążą się mocno z psychiką bohatera, jego przeżyciami, są dopełnieniem „wewnętrznego krajobrazu” postaci (np. „Wiedział, pod jakim jarzmem żyje człowiek w tych niezgłębionych puszczach, w których pojedyncze liście przenoszą dziesięciokrotnie jego wielkość, w których mrowią się krwiożercze moskity, pijawki drzewne i olbrzymie jadowite pająki. Wszystkiego sam doznał”).
,,Latarnik" to metafora polskiego losu: • Odwołuje się do doświadczeń wielu Polaków, którzy musieli opuścić ojczyznę po powstaniu i spędzili życie na emigracji. • Podejmuje problem poczucia polskości, budowania swojej tożsamości z dala od ojczyzny. • Wszystko, co spotyka Skawińskiego, jest symbolem losu polskich wygnańców (motyw „mściwej ręki” ścigającej go po całym świecie, nieszczęścia, pech, przeciwności losu).
Utwór niesie nadzieję (niezłomność postawy Polaków wygnańców, którzy noszą Polskę w sobie, w sercu, ich niegasnący patriotyzm, hart ducha, zawziętość, umiłowanie wolności). Jest wyrazem wiary w niezwykłą moc literatury, która ma realny wpływ na życie ludzi.