Gajusz Petroniusz

Gajusz Petroniusz

rzymski pisarz, poeta, filozof i polityk.

ŻYCIORYS

ur .27r zm. 66r.Gajusz Petroniusz prowadził leniwy tryb życia przez co był krytykowany przez społeczeństwo. Praktykował epikureizm, czyli kierunek filozoficzny zapoczątkowany w starożytności przez Epikura. Jako przedstawiciel znakomitego rodu Petroniuszów nie uniknął jednak funkcji publicznych. Zarządzał Bitynią, rzymską prowincją w Azji. Pokazał wówczas, że jest człowiekiem obowiązkowym i energicznym. W 62 lub 63 roku został konsulem. Po pewnym czasie uzyskał on duży wpływ u uwczesnego cesarza Nerona i został jego wyrocznią w sprawach dobrego smaku i wartości artystycznych. Swój wpływ na cesarza przypłacił nie tylko niechęcią Seneki, ale również nienawiścią Ofoniusza Tygellinusa, który wykorzystał spisek na życie Nerona (który odbył się w 65roku.) do oskarżenia Petroniusza o kontakty z jednym z przywódców tego spisku, Gajuszem Pizonem. Spodziewając się nieuchronnego wyroku śmierci Petroniusz zorganizował ucztę, podczas której otworzył sobie żyły i zacisnął je opaską, aby opóźnić zgon. Przez kilka godzin dokonywał dyspozycji majątkowych, ucztował, rozmawiał z przyjaciółmi, słuchał recytacji i muzyki, po czym umarł.

Petroniuszowi przypisuje się autorstwo komediowej, awanturniczej powieści "Satyryki"

Zachowało się około dziesiątej części całości dzieła, napisanego w formie parodii greckiego romansu, przedstawiającego w sposób zabawny, ale jednocześnie bardzo realistyczny życie różnych warstw ówczesnego społeczeństwa rzymskiego. Jedną z charakterystycznych postaci jest typowy nowobogacki: pozbawiony dobrego smaku i prostacki, ale bałwochwalczo uwielbiający kulturę, zamożny wyzwoleniec imieniem Trymalchion. W jego domu odbywa się najbardziej znany epizod powieści, "Uczta Trymalchiona", na którą dostają się główni bohaterowie. Uważa się, że postać Trymalchiona, jest karykaturą Nerona. Trzeba jednak zaznaczyć, że identyfikacja Gajusza Petroniusza Arbitra z autorem "Satyryków", którego zachowane kopie rękopiśmienne nazywają Tytusem Petroniuszem, jest tylko hipotezą. Część uczonych, wskazując na pewne elementy w treści sugerujące czas akcji, uważa, że autor działał w czasach Augusta lub Tyberiusza .

„Lęk stworzył bogów."

-Petroniusz - Satyry

Petroniusz w powieści "Quo vadis":

Gajusz Petroniusz to jeden z ważniejszych bohaterów "Quo vadis", Wuj Marka Winicjusza, jeden z dworzan Nerona. Był na dworze cezara jedyną osobą, która się go nie bała i potrafiła okiełznać jego bujną naturę. Petroniusz był bardzo przystojnym i inteligentnym mężczyzną. Zawsze zadbany i w zgodzie z najnowszymi trendami mody, Nosił miano arbitra elegantiarum, czyli arbitra elegancji. Był wyrocznią w sprawach dobrego smaku. W powieści popełnił on wielki błąd nakłaniająć Nerona do wezwania na dwór swej własnej zakładniczki - Ligii Kalliny i właśnie przez ten błąd Winicjusz wraz z Ligią wpadli w kłopoty.

Gajusza Petroniusza można nazwać człowiekiem sprawiedliwym. Nakłaniał Nerona na zaakceptowanie śłubu Marka Winicjusza i Ligii Kalliny oraz próbował cofnąc wyrok jaki spadł na chrześcijan po podpaleniu Rzymu. To właśnie za próbę pomocy chrześcijan Petroniusz stracił łaskę u cezara Nerona, lecz pomimo jej utarty dalej był szczęśliwy w miłości, dzięki swojej wiernej niewolnicy, Eunice. Kobieta bardzo go kochała, długo bez wzajemności. lecz Petroniusz z czasem umiał dostrzec i docenić wierną i głęboką miłość. To właśnie z Eunice Gajusz Petroniusz popełnia samobójstwo.

„Muzyka jest jak morze. Stoisz na jednym brzegu i patrzysz w dal, ale dojrzeć drugiego brzegu niepodobna.“

-Petroniusz, "Quo vadis"

Dziękuje za uwagę!