Prezentacja AUSCHWITZ

Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny

est. 2019

w oświęcimiu

Auschwitz-birkenau

Powstanie obozu

Pomysł utworzenia obozu w Oświęcimiu zrodził się we Wrocławiu w ówczesnym Urzędzie Wyższego Dowódcy SS i Policji Nadokręgu „Südost” . Na czele tego urzędu stał wtedy SS-Gruppenführer Erich von dem Bach-Zelewski. Pod koniec 1939 roku SS-Oberführer Arpad Wigand, pełniący tam funkcję inspektora policji bezpieczeństwa i służby bezpieczeństwa, wystąpił z propozycją, by wobec przepełnionych więzień na Górnym Śląsku oraz w Zagłębiu Dąbrowskim utworzyć nowy obóz, przy czym wskazał Oświęcim jako miejsce, które nadaje się do adaptacji, w miejscu przedwojennych koszar Wojska Polskiego. Uzasadniał to dogodnym usytuowaniem oraz połączeniami kolejowymi z Górnym Śląskiem, Generalnym Gubernatorstwem, a także Austrią i innymi państwami.

Życie w obozie

Standardem niemieckich obozów koncentracyjnych były warunki urągające ludzkiej godności. Budowano najczęściej zbiorowe drewniane lub murowane baraki, w których tłoczono więźniów przy rozróżnieniu płci. W przypadku rozbudowywanego obozu w Birkenau w drewnianych barakach montowano prowizoryczne wielopoziomowe prycze, a część więźniów spała na podłodze. W obiektach brakowało toalety, odchody gromadzono w wiadrach. Nie było łazienek, a brud w przeludnionych barakach przyczyniał się do rozwoju chorób zakaźnych, co było źródłem wielu epidemii.

Miejsca do spania

Toalety

KARY I EGZEKUCJE

KL Auschwitz stosowane były kary regulaminowe na podstawie pisemnych nakazów komendanta lub kierownika obozu, a także meldunków esesmanów i więźniów funkcyjnych. Do najczęstszych wykroczeń podlegających karom należały: wszelkie próby zdobycia dodatkowej żywności, różne formy uchylania się od pracy i uchybień w pracy, wykonywanie różnych czynności (np. palenie papierosów, załatwianie potrzeb fizjologicznych) w nieregulaminowym czasie, noszenie ubrania niezgodnego z regulaminem, usiłowanie popełnienia samobójstwa.

Do najczęściej stosowanych kar należały:

chłosta

osadzenie w celach bloku 11

kara słupka

skierowanie do karnej kompanii

oznaczenia więźniów

Więźniowie otrzymywali numery, które w pewnych obozach były zindywidualizowane (niepowtarzalne), a w innych przypisywane po śmierci jednego więźnia następnemu. Ponadto stosowano rozmaite sposoby oznakowania na ubiorach (głównie obozowych pasiakach, najczęściej tzw. winklami – wprowadzonymi w KL Dachau).

Komory gazowe

Natychmiastowej zagładzie w komorach gazowych bezpośrednio po przywiezieniu do obozu, bez oznaczenia numerem ewidencyjnym, podlegali w zasadzie tylko Żydzi uznani ze względu na wiek i stan fizyczny za niezdolnych lub nieprzydatnych do pracy. Oprócz Żydów zabito gazem pewną liczbę radzieckich jeńców wojennych, szacowaną przez świadków w granicach kilku tysięcy ludzi. W komorach gazowych zabito również pewną liczbę Polaków.

KALENDARIUM

Władze niemieckie kierują do Auschwitz pierwszy transport więźniów politycznych

14 czerwca 1940

Pierwsze masowe uśmiercenie ludzi przy pomocy gazu Cyklonu B. Ginie ok. 600 sowieckich jeńców i 250 Polaków.

3 września 1941

Lekarze SS rozpoczynają eksperymenty sterylizacyjne na więźniach i więźniarkach.

Koniec roku 1942

Największa publiczna egzekucja. W odwecie za ucieczkę kilku więźniów i za kontakty z ludnością cywilną esesmani wieszają na szubienicy 12 więźniów Polaków.

19 Lipca 1943

Wstrzymanie akcji masowej zagłady Żydów w komorach gazowych.

Listopad 1944

Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny Auschwitz został wyzwolony przez żołnierzy Armii Czerwonej

27 Stycznia 1945

Koniec

Nikola Stec

Adrian Curzydło

Melania Bogunia

Bartłomiej Zemlik