Wybieram czystość

WYBIERAM CZYSTOŚĆ

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.

Mt 5,8

Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił cudzołóstwa.

Mt 5,28

Czystość

(łac. conscius - świadomy) cnota, z pomocą której zdolny do namiętności człowiek świadomie i zdecydowanie rezerwuje swoją aktywność erotyczną dla miłości i przeciwstawia się innym pokusom seksualnego podniecenia i zaspokojenia czy używania innych osób dla własnego zaspokojenia. Youcat, s. 220

Konsekwencje współżycia przed ślubem

YOUCAT 404

Czystości nie należy mylić z pruderią. Człowiek, który żyje w czystości, nie jest zabawką w rękach swoich żądz, lecz żyje w czystości świadomie ze względu na miłość i wyrażając przez to swoją miłość. Kościół katolicki reprezentuje całościowe podejście do płciowości. Jej elementami są: pożądanie seksualne, które jest czymś dobrym i pięknym;osobowa miłość; witalność tzn. otwartość na dzieci. Gdy bowiem jakiś mężczyzna ma jedną kobietę dla seksualnych rozkoszy, drugiej mówi czułe słówka, a z trzecią ma dzieci, wówczas instrumentalnie traktuje każdą z nich i w rzeczywistości nie kocha żadnej.

Czysta miłość to miłość, która broni się przed wszystkimi wewnętrznymi i zewnętrznymi siłami, które chciałyby ją zniszczyć. Żyje w czystości ten, kto świadomie akceptuje swoją płciowość i dobrze zintegrował ją ze swoją osobowością. CZYSTOŚĆ i wstrzemięźliwość seksualna nie są tym samym. Osoba, która prowadzi w małżeństwie aktywne życie seksualne, również musi być czysta. Człowiek zachowuje czystość wtedy, gdy akt cielesny stanowi wyraz pewnej i wiernej miłości.

Watch

Katechizm Kościoła Katolickiego

Czystość domaga się osiągnięcia panowania nad sobą, które jest pedagogią ludzkiej wolności. Alternatywa jest oczywista: albo człowiek panuje nad swoimi namiętnościami i osiąga pokój, albo pozwala zniewolić się przez nie i staje się nieszczęśliwy. Godność człowieka wymaga, aby działał ze świadomego i wolnego wyboru, to znaczy osobowo, od wewnątrz poruszony i naprowadzony, a nie pod wpływem ślepego popędu wewnętrznego lub też zgoła przymusu zewnętrznego. Taką zaś wolność zdobywa człowiek, gdy uwalniając się od wszelkiej niewoli namiętności, dąży do swojego celu drogą wolnego wyboru dobra oraz zapewnia sobie skutecznie i pilnie odpowiednie pomoce.