rasy koni

Subtitle here

Prezentacja pod tytułem

Rasy koni

Koń czystej krwi arabskiej

Pochodzenie koni arabskich owiane jest tajemnicą. Istnieje na ten temat wiele legend, ale jedyne, co wiadomo z pewnością Koń arabski.jpeg jest to, że rasa liczy sobie co najmniej 2500 lat, co czyni ją jedną z najstarszych ras koni na świecie. Trzeba oczywiście pamiętać, że obecny wygląd koni arabskich bardzo różni się od pokroju ich przodków nawet sprzed dwustu lat, nie mówiąc już o tysiącach.

- jest to jedna z najstarszych ras na świecie. Jest ona wolna od domieszek obcej krwi (koni innej rasy), co podtrzymuje jej wyróżniającą się charakterystykę. Koń arabski jest jednym z najpiękniejszych koni, ale jest też bardzo wytrzymały. Rasa ta jest popularna na świecie. Często używa jej do poprawy i uszlachetnienia innych ras.

Koń pełnej krwi angielskiej

Koń pełnej krwi angielskiej dorasta do wysokości 165 - 175 cm w kłębie. Jest smukły i ma długą szyję. Typowymi cechami folblutów są długie, suche kończyny, szlachetna, sucha głowa o prostym profilu, lekka budowa ciała, długi, mocny grzbiet, długie, ukośne łopatki, nisko osadzony ogon. Najczęściej spotykane są angliki o umaszczeniu karym, gniadym, kasztanowatym, ciemnokasztanowatym, skarogniadym i siwym, nigdy srokatym.

jest to jedna z najpopularniejszych i podstawowych ras koni. Jak można się domyślić pochodzi z Anglii. Jest koniem gorącokrwistym. Obecnie są to najszybsze konie na świecie, a ich rasa znana jest na całym świecie i szczególnie rozpowszechniona w zawodach. Konie te głównie hodowane są w Anglii, Irlandii, USA, Francji i Japonii. Rasa ta jest szlachetna i nadzwyczaj inteligentna, oznaczana jest symbolem "xx".

Koń hanowerski ma przyjazny dla człowieka zrównoważony charakter. Cechuje go posłuszeństwo i uległość. Jeźdźcy mogą w pełni polegać na swoim hanowerskim wierzchowcu - jeśli tylko nie przekracza to jego możliwości, na pewno da on z siebie wszystko, by sprostać otrzymanemu zadaniu.

Hanower

- to duży, silny koń o szlachetnej, eleganckiej postawie. U niektórych przedstawicieli rasy dają się czasem zauważyć cechy konia pociągowego, ale domieszka pełnej krwi angielskiej niewątpliwie dodała mu wdzięczności i lekkości. Szyja jest długa, kształtna, kłoda szeroka; głęboka; klatka piersiowa szeroka i głęboka o obwodzie ponad 200 cm; łopatki długie, skośne, prawidłowe; kłąb wyraźny; grzbiet długi; mocny; zad dobrze umięśniony, szeroki, dość płaski.

Wysokość od 130 do 148 cm. Waży od 400 do 550 kg. Występują różne odmiany maści bułanej i myszatej, pręga grzbietowa od ogona po grzywę, kończyny ciemne, zazwyczaj pręgowane. Typową cechą dla tej rasy jest ciemny pas włosów w wewnętrznej części grzywy. Na zewnątrz włos jest biały. Gruba szyja łagodnie przechodząca w tułów, zad silny, kłąb zaokrąglony, niewyraźnie zarysowany, krótkie mocne nogi, niezbyt obfite szczotki pęcinowe. Charakterystyczną cechą jest strzyżenie grzywy na kształt półksiężyca.

Fiord

- jest rasą prymitywną, to znaczy zbliżoną do konia pierwotnego (przypomina go dzisiaj koń Przewalskiego). Fiordingi były używane jeszcze przez wikingów i to one najprawdopodobniej dały początek rasie kuca islandzkiego. Za ich czasów służyły jako konie bojowe oraz były wykorzystywane do ciągnięcia pługa. Od tego czasu rasa ta jest używana na roli, w hipoterapii oraz jucznie.

Konie tej rasy mają budowę ciała harmonijną, są silnie umięśnione, długonogie, z krótkim tułowiem i szeroką piersią. Mają suche głowy o szerokim, często garbonosym profilu, na wysoko osadzonej szyi. Na głowie występują różnego rodzaju odmiany (łysiny, strzałki, gwiazdki). Cechami charakterystycznymi tej rasy są ponadto obfite, jedwabiste szczotki, zaczynające się już od stawu skokowego, krótki, gęsty ogon oraz gęsta grzywa. Maść gniada z dużymi białymi odmianami na głowie i kończynach, siwa, skarogniada i kara. Osiągają wysokość od 1,8 do 2 m.

Shire czyt. szajr

W średniowieczu Anglia była ośrodkiem kultury rycerskiej. Rycerze potrzebowali mocnych koni, których widok mógłby trwożyć wrogów. Za największe zwierzęta płacono najwyższe ceny. Dążąc do ideału, hodowcy z wielkim trudem wyhodowali konia dużego i ciężkiego, ale harmonijnie zbudowanego i bardziej nadającego się pod wierzch niż większość koni zimnokrwistych. Tak powstała rasa shire.

Fryz jest średniego kalibru. Preferowany wzrost trzyletniego konia to 160 cm wysokości w kłębie, a minimalny to 154 cm dla klaczy stadnej, dla klaczy ster jest to 156 cm, natomiast dla klaczy Kroon 158 cm i tyle samo dla licencjonowanego ogiera. Nie istnieje górna granica wzrostu, więc zdarzają się konie o wysokości 180 cm w kłębie. Podczas oceniania główną rolę odgrywa harmonia budowy, a także jakość chodów

Fryz

Rasa została zapoczątkowana już w czasach rzymskich; w średniowieczu także istniała popularna odmiana silnych karych koni, używanych często jako konie bojowe. W późniejszych czasach, w hodowlach chłopskich powstały konie flamandzkie. W epoce baroku, konia tego uszlachetniono krwią koni iberyjskich w celu otrzymania eleganckiego wierzchowca, jednakże w XVIII wieku i XIX wieku ten kierunek hodowli został zaniechany. Obecnie istniejąca lżejsza rasa pochodzi od koni pozostałych w rękach chłopów, pracujących na folwarkach, a także jako konie pocztowe[1][3]. W roku 1878 założono pierwszą księgę stadną

Opisałam wiele ras koni ale tak naprawdę jest ich jeszcze więcej o to ich przykłady. Najedź na zdjęcia żeby się dowiedzieć więcej na ich temat.

Który to koń arabski ?

Który to koń śląski ?

Subtitle

Są konie:

Kare

Białe

Gniade

Weź latarkę i poszukaj informacji na temat maści koni

Siwe

Kasztanowe

ŹRÓDŁA

Wikipedia Koniopedia