pop-art

Presentation

Pop-art

Kierunek ten został ukształtowany przez konsumpcyjny styl życia w Ameryce Północnej. Artyści tworzący w tym kierunku wzorowali się na dziełach surrealistycznych, które kreowały obrazy burzące logiczny porządek rzeczywistości. Powstawały więc nietypowe zestawienia, obrazy komiksowe oraz dzieła z naturalnie odwzorowanymi obiektami. Artysta za cel obrał sobie przedstawienie rzeczywistości dużych miast oraz wpływu kultury masowej. Na początku pop-art widoczny był przede wszystkim w malarstwie. Z czasem zaś nurt ten dawał o sobie znać w tworzeniu niezwykłych aranżacji i instalacji.

Większość z nas przypuszcza, że powstał on w Stanach Zjednoczonych, co jest bardzo mylące. Po raz pierwszy terminu pop-art użył brytyjski krytyk sztuki Lawrence'a Alloway około 1954 roku, który wraz z takimi artystami jak Richard Hamilton i Eduardo Palozzi należeli do Niezależnej Grupy Dyskusyjnej zorganizowanej przy Instytucie Sztuki Współczesnej w Londynie. W 1956 roku zorganizowali oni wystawę zatytułowaną This Is Tomorrow. Wystawa ta jest uważana za początek nowego kierunku w sztuce angielskiej. Wyłoniła ona bowiem zasadnicze tematy pop-artu: reklamę i gwiazdy środków masowego przekazu. Prezentowana na niej sytuacja przestrzenna uwidocznia jeszcze jedną intencję artystów - potrzebę angażowania wszystkich zmysłów widza poprzez mieszanie dyscyplin oraz środków wyrazu. Wystawiony na niej kolaż R. Hamiltona "Co sprawia, że ​​dzisiejsze domy są tak różne, tak atrakcyjne?" uważany jest za pierwsze znaczące dzieło pop artu.

R. Hamilton, Just what is it that makes today's homes so different, so appealing?

Najbardziej znaczącą postacią pop-artu był Andy Warhol, który w 1960 roku zaczął malować butelki Coca-Coli. W swej twórczości wykorzystywał on obrazy ze środków masowego przekazu - prasy, reklamy i telewizji. Jego najlepszymi pracami są portrety gwiazd filmowych w tym portrety Marilyn Monroe. Jednak, na równi z portretami sławnych osób, Warhol czynił tematami swojej sztuki sprzęty oraz produkty codziennego użytku, np. puszek z zupą, butelki z coca-colą, czy też opakowania zmywaków, które następnie powielał w masowych ilościach.

Warhol wpłynął na zmianę dotychczasowego sposobu postrzegania sztuki, zacierając granicę między sztuką, a sztuką masową.

Andy Warhol

Warhol wpłynął na zmianę dotychczasowego sposobu postrzegania sztuki, zacierając granicę między sztuką, a sztuką masową.

Andy Warhol

Andy Warhol, Exhibition

Andy Warhol, Puszki z zupą Campbella

Kolejnym popularnym artystą tworzącym w stylu pop-art jest Roy Lichtenstein, który wprowadził do swego malarstwa komiksy będące jego znakiem rozpoznawczym. Lichtenstein odmalowuje świat przedmiotów i wizerunków funkcjonujących w tak zwanej świadomości masowej, a więc tych, które przedostają się do niej głównie dzięki masmediom.

Polski wątek pop-artu zaczyna się w aptece. Sprawcą całego zamieszania był Mateusz Grabowski, który był z zawodu farmaceutą. Grabowski wyemigrował z Polski do Londynu i za pożyczone pieniądze kupił aptekę, a kilka lat później w 1962 roku na jej zapleczu otworzył galerię. Nazwał ją Grabowski Gallery. Prezentował i promował w niej przede wszystkim sztukę brytyjskich twórców młodego pokolenia często związanych z pop-artem i op-artem. Na jego wernisaże przychodził cały Londyn, w tym przede wszystkim artyści.

W Galerii Grabowskiego swoją twórczość pokazywało wielu artystów, również Ci związani z pop-artem: David Hockney, Allen Jones oraz Derek Boshier.

Allen Jones, Exhibition at the Royal Academy

Allen Jones, Exhibition at the Derek Boshier, Najprzystojniejszy bohater kosmosu i Mr. ShepardRoyal Academy

Artyści uprawiający sztukę op-artu przypominali badaczy egzotycznych kultur, którzy z tysięcy znalezisk i informacji układali w mozaikę portret społeczeństwa. Uważali oni, że złudzenia przedstawiane przez reklamę, telewizyjną rozrywkę, informacje oraz obyczajowość towarzyszącą konsumpcyjnemu stylowi życia są w stanie najbardziej pokazać prawdziwe oblicze społeczeństwa. Zarówno brytyjscy jak i amerykańscy artyści w swej twórczości podejmowali te same tematy. Jenak Brytyjczycy bardzo krytycznie podchodzili do amerykanizacji życia w przeciwieństwie do ich amerykańskich kolegów.

Polska wersja pop-artu po raz pierwszy pojawiła się na scenie międzynarodowej w latach 70, kiedy to w czasopiśmie "flash art" pojawiły się m.in. fotografie Natalii Lach - Lachowicz z cyklu pt. "Sztuka konsumpcyjna". Lachowicz pokazuje modelkę podczas wykonywania różnych gestów i czynności, związanych z konsumpcją. Samo zdjęcie nie jest celem pracy, jest ono jedynie narzędziem oraz metodą zapisu. Warto również dodać, że artystka często fotografowała samą siebie.

Okładka czasopisma flash art

Zdjęcie Natalii LL

Pop art nie przyjął się w Polsce tak jak w Stanach Zjednoczonych czy Zachodniej Europie, gdyż nie istniały wówczas odpowiednie warunki polityczne, ekonomiczne i kulturowe. Kierunek ten zwrócił jednak uwagę polskich artystów ponownie na sztukę figuratywną - nowy sposób wykorzystywania przedmiotów pospolitych. Styl pop-artu zaadoptowali Benon Liberski oraz Jerzy Krawczyk dając fotograficznie przedstawionym przedmiotom główną rolę w swoich dziełach. Ważną rolę w dobie polskiego pop-art odegrali twórcy polskiego plakatu, tacy jak Roman Cieślewicz oraz Jan Młodożeniec. Za polską odmianę pop-artu uważa się sztukę Jana Dobkowskiego oraz Jerzego "Jurry" Zielińskiego tworzących jako grupa Neo Neo Neo w latach 70.

Write your title here

Benon Liberski, Western

Roman Cieślewicz, Fabryka obrazów

PODSUMOWUJĄC.... Pop-art to proste kompozycje, nasycone barwą i kontrastami. Prace są duże i krzykliwe, mają za zadanie zwrócić uwagę widza i przyciągnąć jego wzrok przejmując środki typowe dla świata rozrywki, naśladując kadrowanie, konwencje rysunku i ograniczoną gamę kolorów. Charakterystycznym dla tego kierunku zabiegiem jest kilkukrotne powielenie obiektu w ramach jednej pracy, służące zwiększeniu efektu. Przedstawiane na obrazach historie odwołują się do istotnego dla kultury popularnej wydarzania lub przedmiotu. Częstymi tematami są wyroby masowe, znane postacie i gwiazdy, jedzenie czy przedmioty codziennego użytku.

Pop-art doskonale opisuje poniższy film.

Video

Wcielcie się w postać Andy'ego Warhola i tak jak on zaprojektujcie puszkę coca-coli, albo czadowe trampki w stylu pop-art. Żeby ułatwić Wam zadanie wstawiam gotowe szablony do druku. Pozwodzenia :)