Impresjonizm

druga połowa XIX wieku

IMPRESJONIZM

Za początek impresjonizmu uznaje się I wystawę grupy artystów zorganizowaną w atelier fotograficznym Nadara w 1874 roku

Impresjoniści nie chcieli odwzorowywać rzeczywistości, lecz nałożyć na niego filtr doznań, które w danej chwili odczuwali oni sami lub bohaterowie ich dzieł. To co dla realizmu było zniekształceniem, wielcy malarze tamtego okresu uważali za kwintesencją sztuki. Malarstwo impresjonistyczne jest więc bogate w ruch i nasycone światłem w taki sposób, żeby jak najbardziej pobudzić wyobraźnię odbiorcy.

Impresjoniści byli bojownikami o wolność w sztuce, a sam impresjonizm jej rewolucją.

ŚWIATŁOBARWAPLAMACHWILAWRAŻENIE

CECHY IMPRESJONIZMU

Wielki wpływ na impresjonistyczne dzieła miało wynalezienie i upowszechnienie się fotografii. Z jednej strony spowodowało to odejście od panującej od renesansu do akademizmu zasady możliwie jak najbardziej wiernego odwzorowywania detali, gdyż w tym zakresie malarstwo nie mogło wygrać z fotografią, a z drugiej zauważono, że często przypadkowa, pozornie niechlujna struktura kadrów oraz prześwietlenia występujące w fotografii amatorskiej oddają lepiej nastrój chwili niż wystudiowane reguły kompozycji i kolorystyki tradycyjnych obrazów. Wzorując się na zdjęciach zaczęli oni w podobny sposób komponować swoje obrazy: ich kompozycje były otwarte, często stwarzały wrażenie przypadkowych wycinków całości. Postaci, czy drzewa ucięte w połowie, wywołały prawdziwą rewolucję na salonach. Ten nowatorski zabieg można też przypisać inspiracji artystów sztuką Japonii, która jako pierwsza zdecydowała się na tak „odważny” zabieg. Impresjonizm położył trwałe fundamenty pod znakomitą większość sztuki, która po nim nastąpiła.

Impresjonizm w sztuce wyciągnął na szczyt wielu wybitnych malarzy:Monet, Renoir, Podkowiński czy Degas trzeba dodać Camille Pissarra, Alfreda Sisleya czy Józefa Pankiewicza. Nieoceniony był także sam wpływ impresjonizmu na późniejszą sztukę.

Dywizjonizm-Metoda malarska polegająca na nakładaniu farb na płótno drobnymi plamami czystych kolorów, które obserwowane z pewnej odległości-mieszają się w siatkówce widza, tworząc inne kolory. Uzyskuje się w ten sposób efekt wibracji i świetlistości. Puentylizm lub pointylizm-technika stanowiąca rozwinięcie dywizjonizmu. Polega na budowaniu kompozycji obrazu przez zapełnianie go gęsto rozmieszczonymi, różnobarwnymi punktami i kreskami kładzionymi na płótno czubkiem pędzla. te punkty i kreski, oglądane z odpowiedniego oddalenia zlewają się w jedno, tworząc obraz. Technika ta była stosowana przez neoimpresjonistów

Eksperymenty z cieniem i światłem, jakie na co dzień wykonywali przedstawiciele impresjonizmu, zainspirowały późniejszych Twórców takich jak Vincent Van Gogh do przeprowadzenia nowej ewolucji w malarstwie – wprowadzenia nurtu postimpresjonistycznego.

Postimpresjonizm

"Autoportret" 1887r

Matka Roulin ze swym dzieckiem

Portret dr GachetPortret dr Gachet

Portret Adeline Ravoux

Vincent van Gogh,Autoportret w słomkowym kapeluszu z fajką, 1887 r.

Często z braku pieniędzy na opłacanie modeli, malował samego siebie. W ciągu swojego życia namalował 38 własnych autoportretów.

Vincent van Gogh, Autoportret z zabandażowanym uchem, 1889 r.

Malarz znany jest nie tylko ze swoich dzieł, ale także z pewnego incydentu. Podczas szaleńczej kłótni z kolegą malarzem Paulem Gauguinem, w przypływie wzburzenia van Gogh obciął sobie brzytwą ucho. Niektórzy historycy uważają, że to właśnie Gauguin broniąc się odciął ucho przyjaciela, a oboje umówili się, by winić za to van Gogha, aby uniknąć kłopotów z policją.

Vincent van Gogh, Autoportret, 1888 r..

Kwitnący ogród

Co 36 godzin nowe dzieło...

Pomimo, że van Gogh malował tylko przez 10 lat, od 27 roku życia aż do przedwczesnej śmierci w wieku 37 lat, stworzył w tym czasie ponad 900 obrazów.

Taras kawiarni w nocy

29 lipca 1890 roku Vincent van Gogh zmarł w swoim skromnym pokoju, w objęciach brata - Theo. Śmierć nastąpiła po trzech dniach od próby samobójczej przez postrzelenie. Bezpośrednio po wydarzeniu nie znaleziono nigdzie pistoletu.

Zaginiony pistolet...

Van Gogh, Pole pszenicy z krukami

Listy

Van Gogh cierpiał na hipergrafię - odczuwał ciągłą potrzebę pisania lub innej formy graficznej. Napisał około 200 listów do brata, najkrótszy list miał ponad sześć stron.Dzięki tym listom możemy dowiedzieć się o wielu faktach z jego życia, gdyż wszystko opisywał.

Vincent van Gogh, "Gwieździsta noc", 1889 r.

Czy to dzieło jest najsłynniejsze ?

"Gwiaździsta noc" została namalowana we francuskim szpitalu psychiatrycznym, w którym malarz przebywał po epizodzie psychotycznym.

Vincent van Gogh, „Pokój w Arles I”, 1888

Słynny pokój w Artles

Z okazji wystawy dzieł malarza w Instytucie Sztuki w Chicago, odtworzono słynny pokój artysty uwieczniony na trzech niemal identycznych obrazach pt. „Pokój van Gogha w Arles”.

Vincent van Gogh, "Dwanaście słoneczników w wazie", 1888 r.

Ulubiony kolor Van Gogh'a

Charakterystyczne dla van Gogha kolory, dzięki którym jego obrazy są rozpoznawalne na całym świecie, prawdopodobnie nie były jego intencją. Chodzi przede wszystkim o odcień koloru żółtego, który w szczególności lubił stosować artysta. Van Gogh jak wielu innych malarzy tamtego okresu, używał niestabilnego pigmentu o nazwie - żółć chromowa, który z biegiem czasu był bardziej podatny na blaknięcie lub brązowienie. Dlatego kolory, które teraz możemy zobaczyć na jego obrazach, nie są w rzeczywistości tym, co artysta chciał uzyskać. Niestety zmiany chemiczne, które zaszły na płótnach są nieodwracalne, więc możemy sobie tylko wyobrazić jaka była pierwsza wersja obrazu.