kopia,falsyfikat,replika,a oryginał-klasa 7

Znane fałszerstwa dzieł sztuki w Polsce i na świecie

kopia

reprodukcja

falsyfikat

replika

Czym różni się kopia od falsyfikatu?

To samo dzieło sztuki może być prezentowane i poznawane w różnorodnych formach.

oryginalne dzieło sztuki - obraz, rzeźba, rysunek, budowla itp. będą ce wizją autora dzieła, a nie kopią czy przeróbką. kopia- jest dokładnym odtworzeniem oryginału- wykonanego wcześniej dzieła rzeźby, malarstwa lub architektury, z identycznego lub podobnego materiału Nieco zbliżonym terminem do kopii jest pastisz, choć pojęcie to jest znacznie częściej stosowane w odniesieniu do literatury. Pastiszem nazywamy próbę imitacji stylu konkretnego artysty. Nie jest to więc, jak kopia, dokładne odwzorowanie pierwowzoru, a raczej wykorzystanie jego cech charakterystycznych, tematu, układu, formy malarskiej do stworzenia nowego dzieła w typie autora oryginału.

Falsyfikat- to kopia, która ma udawać oryginał (fałszywy jest także podpis autora). Jest tworzona w celu dokonania oszustwa, ma wprowadzić odbiorcę w błąd. reprodukcja- to kopia oryginału wykonana metodą fotograficzną lub drukarską w dowolnym formacie. replika- to powtórne wykonanie dzieła sztuki z możliwie wiernym odtworzeniem oryginału. w celach dydaktycznych, wystawowych lub kolekcjonerskich. replikę dzieła sztuki wykonuje najczęściej twórca oryginału. Wykonana praca nieznacznie rożni się od pierwowzoru. Te rzobieżności pozwalają odróżnić ją od falsyfikatu.

HAN VAN MEEGREREN

Znanym fałszerzem na świecie był Han van Meegeren (żył w latach 1889- 1947). Holender, który kierowany słowami krytyków, o tym, iż nie umie malować i nadaje się tylko do kopiowania dzieł znanych mistrzów a nie tworzenia własnych, robiąc im na złość, zaczął fałszować dzieła sztuki.

Han van Meegeren „Kobieta czytająca nuty” 1935-36, fałszywy Vermeer

Johannes Vermeer „Czytająca list”, 1662-1665

Dyrektor oraz główny konserwator Muzeum Boymans w Rotterdamie podziwiają nowo odkryte dzieło Vermeera, które osiem lat później okazuje się być falsyfikatem. Hans van Meegeren swoimi umiejętnościami i świetną znajomością twórczości Veermera, stworzył tak doskonały pastisz, że uznano go za bezwzględny autentyk i sprzedano za 520 000 tysięcy guldenów.

Han van Meegeren „Wieczerza w Emaus” 1937, fałszywy Veermer

„Kobieta grająca na lutni”, 1935-36, fałszywy Vermeer

„Grający w karty” 1938-39, fałszywy Vermeer

ViDEO

Zapamiętany jako wielki fałszerz, niedoceniony jako malarz, Hans van Meegeren udowodnił, iż może zmylić najlepszych badaczy i znawców sztuki. Meegeren to z pewnością znakomity artysta, który niestety urodził się nie w tych czasach co trzeba.

Elmyr de Hory

Elmyr de Hory urodził się w roku 1906 w Budapeszcie, tam też rozpocząl swoją drogę artystyczną na Akademii Sztuk Pięknych. Przyjęto go gdy miał zaledwie 16 lat, a to z uwagi na jego wyjątkowe zdolności.Punktem zwrotnym w postrzeganiu malarstwa przez młodego Elmyra była Afera Wacker-van Gogh, której proces śledził malarz osobiście, będąc w tym czasie w Paryżu. Co zapamiętał młody Węgier z tej rozprawy? Między innymi to, że dobremu fałszerzowi bardzo trudno jest, o ile nie niemożliwe udowodnić winę, zwłaszcza w sytuacji, w której sam nie będzie sprzedawał wyprodukowanych przez siebie obrazów. Studiując malarstwo swoich ulubieńców, chodząc po wystawach, szczególnie upodobał sobie prace Picassa i Amadeo Modiglianiego. Myślał: „Przecież bez trudu mógłbym namalować coś podobnego”.

Po lewej Amedeo Modigliani, „Niebieskie oczy”, 1917 (Philadelphia Museum of ArtCorbis). Po prawej obraz Elmyra de Hory w stylu Modiglianiego, 1975

O tym jak ciężko jest wydać jednoznaczną (pewną) opinię o autentyczności obiektu oraz że jedna opinia nie wyklucza w 100%, że dany obiekt jest prawdziwy lub nie, możemy przekonać się na przykładzie kazusu z Gdańska. Muzeum Narodowe w Gdańsku, kupiło obraz Rybak z siecią Leona Wyczółkowskiego. Pierwsza z ekspertyz orzekła, o tym że dzieło to jest falsyfikatem. Ostatecznie, po drugiej ekspertyzie, stwierdzono, iż obraz jest autentyczny.

Odpowiedzialność karna za fałszerstwa dzieł sztuki i zabytków

To jest jakaś kara czy nie ma? Nie oznacza to, że osoby fałszujące dzieła sztuki i wprowadzające je później do obrotu (czy osoby wyłącznie wprowadzające je do obrotu) pozostają do końca poza prawem. Posiłkowo stosuje się wobec nich zarzut popełnienia przestępstwo oszustwa (art. 286 par. 1 k.k.). Art. 286. [Oszustwo]§ 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania,podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

czy w polskim kodeksie karnym istnieje przestępstwo fałszowania dóbr kultury? nie ma… ustawodawca zapomniał o wskazaniu kary za fałszowanie dzieł sztuki. W kodeksie karnym jest mowa o fałszerstwie dokumentów (art. 270 k.k.), znaków identyfikacyjnych, daty produkcji i przydatności (art. 306 k.k.), o fałszowaniu i puszczaniu do obiegu pieniędzy polskich i obcych, innych środków płatniczych i dokumentów uprawniających do otrzymania sumy pieniężnej (310 k.k.). Jest luka legislacyjna, która powinna być uzupełniona o odpowiednie przepisy, dla zapewnienia należytej ochrony dóbr kultury.

Aleksander Gierymski “Żydówka z pomarańczami”, 1880-1881, własność Muzeum Narodowego w Warszawie oraz “Żydówka z cytrynami”, 1881, własność Muzeum Śląskiego w Katowicach.Aż 440 dni trwała konserwacja tego obrazu po jego odnalezieniu w 2010 roku, w małym domu aukcyjnym na terenie Niemiec. W czasie II wojny światowej został on zrabowany przez hitlerowców w niewyjaśnionych do dzisiaj okolicznościach.

Aleksander Gierymski “Żydówka z pomarańczami”

koniec