Want to create interactive content? It’s easy in Genially!

Get started free

Juliusz Słowacki

elcukierska

Created on February 14, 2021

Start designing with a free template

Discover more than 1500 professional designs like these:

Smart Presentation

Practical Presentation

Essential Presentation

Akihabara Presentation

Pastel Color Presentation

Visual Presentation

Relaxing Presentation

Transcript

Juliusz Słowacki

Życie i twórczość

  • Przyszedł na świat w Krzemieńcu 4.09. 1809 roku.
  • Pochodził z wykształconej rodziny: jego ojciec był profesorem literatury, a matka prowadziła salon literacki, tam właśnie Słowacki poznał A. Mickiewicza.
  • Ukończył studia prawnicze w Wilnie.
  • Podczas powstania listopadowego podjął pracę w powstańczym Biurze Dyplomatycznym księcia Adama Jerzego Czartoryskiego.
  • W 1831 roku wyemigrował do Paryża, a potem do Genewy, Marsylii i Rzymu
  • W latach 1836-1837 odwiedził również Egipt, Grecję, Palestynę i Syrię.
  • W 1837 roku ostatecznie osiadł w Paryżu.
  • W 1848 roku podjął decyzję o powrocie do Wielkopolski, w której toczyły się walki wyzwoleńcze. Ostatni raz spotkał się wtedy z matką i powrócił do Paryża, gdzie zmarł na gruzlicę w roku 1849.

Życiorys

Kliknij, aby posłuchać życiorysu

Juliusz Słowacki był wybitnym poetą romantycznym, filozofem i dramaturgiem. Zadebiutował w 1830 roku jako autor utworów patriotycznych. W Paryżu wydał dwa tomy Poezji (1832). W Genewie artysta opublikował trzeci tom Poezji, poemat miłosny W Szwajcarii oraz trzy dramaty: Kordiana (1833) Balladynę (1834) i Horsztyńskiego (1835). Podczas podróży Słowackiego na Wschód (1836) napisał, m.in. słynny Hymn o zachodzie słońca na morzu (Smutno mi, Boże!), poemat dygresyjny Podróż do Ziemi Świętej z Neapolu oraz poemat Anhelli. Największa część twórczości poety powstała w Paryżu: dramaty Ksiądz Marek i Sen srebrny Salomei, utwory mistyczno-religijne, miłosne, a także osobista twórczość liryczna (np. Testament mój, wiersze do Joanny Bobrowej) oraz poemat dygresyjny Beniowski. Słowacki reprezentował filozofię genezyjską. Jej program znajdziemy w symbolicznej tragedii Lilla Weneda (w której zawarł wizję odrodzenia narodu poprzez śmierć pokolenia, jakie poniosło klęskę), a także w mistycznym utworze Genezis z Ducha.

Twórczość

Wybrane utwory (fragmenty)

Wiersz pt. Rozłączenie został napisany 20 lipca 1835 roku w Szwajcarii. Początkowo uważano, że adresatką wiersza jest Maria Wodzińska, przyjaciółka Słowackiego. Wiersz ma charakter intymnego wyznania i jest formą listu, który podmiot liryczny pisze do ukochanej osoby.

Rozłączeni — lecz jedno o drugim pamięta; Pomiędzy nami lata biały gołąb smutku I nosi ciągłe wieści. Wiem, kiedy w ogródku, Wiem, kiedy płaczesz w cichej komnacie zamknięta; Wiem, o jakiej godzinie wraca bólu fala, Wiem, jaka ci rozmowa ludzi łzę wyciska. Tyś mi widna jak gwiazda, co się tam zapala I łzę różową leje, i skrą siną błyska.

Balladyna to opowieść o żądzy władzy i o dorastaniu do roli zbrodniarza. Nie przypadkiem imię głównej bohaterki nawiązuje do ballady, w której zazwyczaj pojawiają się motywy fantastyczne i elementy wierzeń ludowych.

Jak mało malin! a jakie czerwone By krew. — Jak mało — w którą pójdę stronę? Nie wiem… A niebo jakie zapalone Jak krew… Czemu ty, słońce, wschodzisz krwawo? Noc wolę ciemną niż taki poranek… Gdzie moja siostra?… musiała na prawo Pójść i napełnić malinami dzbanek; A ja śród jagód chodzę obłąkana Jakąś rozpaczą i łzy gubię w rosie.

Słowacki napisał "Grób Agamemnona" pod wpływem podróży do Grecji, w trakcie której zwiedził miejsce wówczas mylnie określane jako grobowiec Agamemnona, króla Argos i Myken, znanego dzięki mitowi o wojnie trojańskiej. Agamemnon był naczelnym wodzem wojsk greckich oblegających dziesięć lat Troję.

Niech fantastycznie lutnia nastrojona, Wtóruje myśli posępnej i ciemnej — Bom oto wstąpił w grób Agamemnona. I siedzę cichy w kopule podziemnej, Co krwią Atrydów zwalana okrutną. Serce zasnęło, lecz śni. — Jak mi smutno! O! jak daleko brzmi ta harfa złota, Której mi tylko echo wieczne słychać! Drujdyczna z głazów ta to wielkich grota; Gdzie wiatr przychodzi po szczelinach wzdychać I ma Elektry głos — ta bieli płótno I odzywa się z laurów: jak mi smutno!

Obok Mickiewicza Słowacki uznawany jest powszechnie za największego przedstawiciela polskiego romantyzmu. Utwory Słowackiego, zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją narodu polskiego, omawiały istotne problemy związane z walką o wyzwolenie narodu i przyczyny niewoli, poruszały także uniwersalne tematy egzystencjalne. Jego twórczość wyróżniała się mistycyzmem, bogactwem wyobraźni, poetyckich przenośni i języka. Jako liryk zasłynął pieśniami odwołującymi się do Orientu, źródeł ludowych i słowiańszczyzny. Był poetą nastrojów, mistrzem operowania słowem. Wywarł ogromny wpływ na późniejszych poetów Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego,

Słynne cytaty

1. Lecz zaklinam - niech żywi nie tracą nadziei I przed narodem niosą oświaty kaganiec; A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, Jak kamienie przez Boga rzucone na szaniec! (Testament mój) 2. Otom ja sam jak drzewo zwarzone od kiści, Sto we mnie żądz, sto uczuć, sto uwiędłych liści. (Kordian) 3. Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy. (Lilla Weneda)

Słynne cytaty, c.d.

4. Na niebie Jest Bóg... zapomnę, że jest, będę żyła, Jakby nie było Boga. (Balladyna) 5. Boże! Zdejm z mego serca jaskółczy niepokój, Daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj... (Kordian) 6. Biada, kto daje ojczyźnie pół duszy, A drugie tu pół dla szczęścia zachowa. (Beniowski)

1. W młodości Słowacki przeżył wielką, niespełnioną miłość do starszej od niego Ludwiki Śniadeckiej, która do końca życia artysty pozostała jego muzą. Często też wspominał o niej w swoich utworach. 2. Nigdy nie pozostawał w konflikcie z Adamem Mickiewiczem, choć przykro mu było, gdy ten krytykował jego utwory.

Ciekawostki o Juliuszu Słowackim

Ciekawostki o Juliuszu Słowackim

3. Za życia Juliusz Słowacki miał niewielu sympatyków swojej twórczości. Jednym z nich był Zygmunt Krasiński, który od razu z niezwykłą wnikliwością uchwycił, na czym polega wielkość poety. 4. Juliusz Słowacki był zawsze elegancki. „Dlaczego to robię? Oto dlatego, iż raz zostawszy poetą, chcę ujść powszechnej nagany, która ród nasz wystawia jako opuszczony i niedbały”.

Recytacja poezji: "W pamiętniku Zofii Bobrówny". Kliknij przycisk, aby wysłuchać :)

Recytacja poezji: "Hymn" (Smutno mi Boże). Kliknij przycisk, aby posłuchać

Korzystałem z następujących zródeł:

zyciorysy.info/juliusz-slowacki/lekcjapolskiego.pl klp.pl. slowacki wolne lektury wikipedia www.bryk.pl lubimyczytac.pl juliuszslowacki.org youtube.com

Dziękuję za uwagę Adam Koć, kl. 7a