Komunikacja

Komunikacja i jej składniki

Słowo komunikacja, podobnie jak kilka tysięcy innych słów, którymi posługują się Polacy, zostało zapożyczone z łaciny. W tym języku słowo communicatio znaczyło ‘wymiana, łączność’ i wywodziło się od czasownika communicare ‘dzielić, brać udział’. Komunikacja kojarzy się zatem z porozumieniem, ze wspólnotą oraz łącznością i jest atrybutem wszystkich istot żywych, nie tylko człowieka.

komunikacja ‹łac. communicatio› 1. «ruch polegający na utrzymywaniu łączności między odległymi od siebie miejscami, odbywający się środkami lokomocji na drogach lądowych, wodnych i szlakach powietrznych; także: drogi, szlaki i środki lokomocji służące do utrzymywania tej łączności»: Komunikacja odbywała się bez przeszkód. Komunikacja lądowa, morska, powietrzna. Komunikacja autobusowa, kolejowa, samochodowa, tramwajowa. Komunikacja miejska, podmiejska, międzymiastowa. Komunikacja masowa. Komunikacja z najbliższym miastem. Stała komunikacja miedzy Krakowem a Warszawą. Przerwać komunikację. △ kolej. lotn. mors. żegl. Komunikacja regularna a. liniowa zob. regularny w zn. 1. 2. książk. a) «połączenie, możliwość przedostania się z jednego pomieszczenia do drugiego, z jednego pobliskiego miejsca do drugiego»: Brak komunikacji między przedpokojem a jadalnią. ◊ fraz. Przeciąć komuś, czemuś komunikację zob. przeciąć w zn. 1. b) «porozumiewanie się, przekazywanie myśli, udzielanie wiadomości»: Język jest narzędziem komunikacji między ludźmi. Komunikacja listowna, telefoniczna, telegraficzna. ż I, DCMs. ~cji, blm.

Ćwiczenie 1 Poszukaj informacji o sposobach porozumiewania się istot przedstawionych na ilustracjach. Omów również metody komunikowania się innych zwierząt.

Ćwiczenie 2 Omów, w jaki sposób ludzie mogą się komunikować, nie używając słów.

Akt komunikacji językowej

Podstawową jednostką komunikacji językowej jest akt komunikacji, czyli użycie języka do porozumiewania się, czynność mówienia lub pisania wraz z intencją (zamiarem) nadawcy. Do składników aktu komunikacji językowej (warunków współtworzących zdarzenie komunikacyjne) zaliczamy: nadawcę, odbiorcę, kontakt, kod, komunikat i kontekst.

Model komunikacji językowej, którego autorem jest Roman Jakobson. Jego propozycja została opublikowana w 1960 roku w książce Poetyka w świetle językoznawstwa.

Kanał komunikacyjny