Wstęp do współczesności.SUH

Współczesność - wprowadzenie

Geneza i okresy epoki

Literaturę polską powstałą po 1939 roku nazywamy literaturą współczesną.Nie ma daty końcowej tej epoki, trwa ona po dziś dzień. Wydarzenia historyczne i uwarunkowania polityczno-społeczne kraju stanowią punkt odniesienia dla tematyki dzieł, kształtują obraz literatury i światopogląd ich autorów. Dla lepszej systematyzacji epokę tę dzieli się na mniejsze podokresy.

Lata 1939-1944

To okres wojny i okupacji. Ideologia tych lat opiera się na problemach związanych z kształtowaniem postawy patriotycznej i walki z niemieckim najeźdzcą.

Lata 1945-1948

To czasy literackiego rozliczenia z przeszłością okupacyjną. W literaturze dominuje nurt refleksji nad moralnymi konsekwencjami katastrofy wojennej, zburzeniem ładu i zasad etyki tworzonych przez stulecia cywilizacji; literatura wyjawia światu całe okrucieństwo czasów okupacji hitlerowskiej i reżimu stalinowskiego.

Lata 1949-1955

To okres nazywany realizmem socjalistycznym lub krótko socrealizmem. Ramy twórcze literatury zostały “jasno określone” na styczniowym zjeździe Związku Literatów Polskich w 1949 roku.

Lata 1956-1968

Rok 1956 to czas debiutu młodego pokolenia artystów skupionego wokół warszawskiego pisma “Współczesność”, którego nazwa określa także nazwę pokolenia twórców.

Rok 1968

Zaznacza się w naszej literaturze ożywieniem środowisk twórczych.

Lata 80-90-te

Dekada lat osiemdziesiątych to wyraźnie zaznaczający się podział literatury na tzw. dwa obiegi, oficjalny i nieoficjalny (drugi). Z powodu stanu wojennego nasiliła się cenzura i tym samym ingerencja państwa w twórczość kulturalną i literacką.

Podsumowanie epoki

Charakterystyka literatury współczesnej skłania do wniosków, iż jest to twórczość niezwykle bogata gatunkowo i tematycznie.

Dziękuję

Agnieszka Pociask