Grzyby i porosty

BUDOWA I RÓŻNORODNOŚĆ GRZYBÓW. POROSTY

ŚRODOWISKO ŻYCIA GRZYBÓW

Grzyby zasiedlają wiele środowisk na Ziemi. W lasach są składnikiem ściółki, rosną na powalonych pniach i korze żywych drzew. Spotyka się je także na skałach, murach, a czasem na ścianach zawilgoconych budynków. Niektóre infekują inne organizmy i pasożytują na nich, wywołując choroby.

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE GRZYBÓW

• organizmy, które posiadają jądro lub kilka jąder komórkowych (komórczaki)
• są cudzożywnie:

Saprofity (pieczarka polna) Pasożyty (rdza zbożowa) Symbionty (borowik szlachetny)

• ściana komórkowa zbudowana z chityny
• materiał zapasowy w postaci glikogenu i tłuszczu
• są plechowcami – ich ciało nie jest zróżnicowane na organy
• wyróżniamy formy jednokomórkowe i wielokomórkowe
• występują barwniki nadające grzybom różnorodne zabarwienie
• rozmnażają się przez podział komórki, pączkowanie lub zarodniki. Niektóre płciowo przez gamety.

MIKORYZA

Symbioza (współżycie) grzybów z korzeniami roślin.

BUDOWA GRZYBÓW JEDNOKOMÓRKOWYCH

Drożdże spożywcze Pleśniak biały

BUDOWA GRZYBÓW JEDNOKOMÓRKOWYCH

Drożdże spożywcze Pleśniak biały

BUDOWA GRZYBÓW WIELOKOMÓRKOWYCH

https://epodreczniki.pl/a/grzyby/DTUlQhgeL

BUDOWA GRZYBÓW WIELOKOMÓRKOWYCH

GRZYBY TO WYŁĄCZNIE ORGANIZMYCUDZOŻYWNE !!

Buławinka czerwona

ZNACZENIE GRZYBÓW W PRZYRODZIE

ROZKŁĄDAJĄ SZCZĄTKI INNYCH ORGANIZMÓW (DESTRUENCI)

WSPÓŁTWORZĄ PRÓCHNICĘ

ZNACZENIE GRZYBÓW DLA CZŁOWIEKA

PRODUKCJA ALKOHOLU

PRODUKCJA LEKÓW (PENICYLINA)

ZNACZENIE GRZYBÓW W PRZYRODZIE

BIORĄ UDZIAŁ W KRĄŻENIU MATERII

SĄ WYKORZYSTYWANE W PRZEMYŚLE SPOŻYWCZYM

ZNACZENIE GRZYBÓW W PRZYRODZIE

TWORZĄ PLECHĘ POROSTU

POWODUJĄ PSUCIE PRODUKTÓW SPOŻYWCZYCH

ZNACZENIE GRZYBÓW W PRZYRODZIE

WYWOŁUJĄ CHOROBY ROŚLIN, ZWIERZĄT, ORAZ INNYCH GRZYBÓW

ZNACZENIE GRZYBÓW W PRZYRODZIE

SĄ SPOŻYWANE PRZEZ LUDZI I ZWIERZĘTA

Borowik szlachetny

Podgrzybek brunatny

Kapelusz duży, średnica 3-15 cm, ciemnobrązowy, od spodu dobrze widoczne jasnożółte rurki. Trzon 4-12 cm, dość gruby, walcowaty, jasnobrązowy. W miejscach uszkodzonych zmienia kolor, staje się zielononiebieski.

Ma duży mięsisty kapelusz o średnicy 6-25 cm. Powierzchnia kapelusza w różnych odcieniach brązu, dolna żółtawozielona lub biała, trzon biały. Biały miąższ po przekrojeniu nie zmienia barwy, przyjemnie pachnie i smakuje wybornie.

Maślak zwyczajny

Koźlarz babka

Kapelusz ma 5-20 cm, jest miękki, poduszkowaty, szarobrązowy (w różnych odcieniach), osadzony na wysokim twardym trzonie. Spód z rurkami, szarobiały. Trzon biały z ciemnymi łuseczkami,

Szeroki brązowy kapelusz pokryty lepką, łatwą do usunięcia skórką. Osadzony na niskim jasnożółtym trzonie z charakterystycznym pierścieniem. Na spodzie kapelusza widoczne żółtawe rurki.

Podgrzybek zajączek

Pieprznik jadalny

Ma średniej wielkości żółty kapelusz, choć może być nawet biały. Starsze mają kształt lejkowaty i postrzępione brzegi kapelusza, u młodych jest on podwinięty. Trzon żółty, przeważnie krótki i wygięty, z zaostrzoną podstawą.

Ma zamszowy, aksamitny kapelusz o średnicy 3-10 cm w kolorze oliwkowym lub brązowym. Trzon prosty albo trochę zgięty, bladożółtawy. Miąższ żółtawobiały, nie ciemnieje. Skórka nie daje się oddzielić od miąższu. Trzon cienki.

Mleczaj rydz

Opieńka miodowa

Ma kapelusz o średnicy 4-10 cm, w środku wklęsły lub lejkowaty, pomarańczowy z ciemnymi smugami. W miejscach uszkodzonych występują plamy brudnozielone. Z przekrojonych grzybów wypływa pomarańczowe mleczko.

Ma żółtawobrązowy płaski okrągły kapelusz pokryty niewielkimi, nieco ciemniejszymi, lekko odstającymi łuseczkami. Osadzony jest na wysmukłym trzonie w kolorze miodowym z wyraźnym białawym pierścieniem.

Gąska zielonka

Czubajka kania

Ma duży kapelusz o średnicy 10-25 cm z ciemnymi strzępkami na górnej powierzchni, osadzony na długim, wewnątrz pustym trzonie z luźnym ruchomym pierścieniem. Blaszki delikatnie.

Ma kapelusz o szerokości 5-10 cm, o barwie żółtozielonej lub brązowooliwkowej, dość nieregularny. Osadzony jest na wygiętym krótkim trzonie. Miąższ biały, tylko na brzegu żółtawy.

Smardz jadalny

Pieczarka łąkowa

Gatunek rozprzestrzeniony na całej kuli ziemskiej: poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, również na wielu wyspach.Owocniki rosną bardzo szybko, po letnich obfitych deszczach czasami wyrastają w ciągu jednego dnia. To właśnie dzięki temu gatunkowi grzyba powstało powiedzenie „rosnąć jak grzyby po deszczu”

Ma brązowy kapelusz o kształcie jajowatej nieforemnej główki pokrytej fałdkami i wgłębieniami. Umocowany jest na białawym trzonie. Wnętrze owocnika jest puste. Gatunek objęty ochroną.

ZNACZENIE GRZYBÓW W PRZYRODZIE

NIEKTÓRE SĄ NIEJADALNE I TRUJĄCE DLA CZŁOWIEKA

Muchomor zielonawy sromotnikowy

Muchomor czerwony

Ma duży czerwonopomarańczowy kapelusz z białymi łatkami. Cienkie białe blaszki, trzon z pierścieniem u góry, u dołu kulista podstawa. Objawy podobne do zatrucia alkoholem. Wywołuje biegunkę i wymioty, zaburzenia wzroku.

Ma zielonkawy kapelusz, na spodzie białe blaszki. Trzon ze zwisającym pierścieniem, nieprzyjemny słodkawy zapach.

Borowik szatański

Mleczaj wełnianka

Ma bladoceglasty kapelusz z ciemniejszymi pręgami. Podwinięte brzegi pokryte są kosmykami grzybni. Blaszki jaśniejsze od kapelusza, zapach owocowy, smak piekący. Mylony z rydzem jadalnym. Powoduje wymioty i biegunki.

Ma poduszkowaty białoszarawy kapelusz, spód żółty, z dojrzewaniem czerwieniejący, pękaty, żółty, czerwonawy u dołu trzon, żółtawy miąższ, starsze okazy cuchną. Często mylony z borowikiem purpurowym lub ponurym.

Piestrzenica kasztanowata

Zasłonak rudawy

Ma czerwonobrązowy kulisty kapelusz, na powierzchni pofałdowany, osadzony na krótkim trzonie. Ma dość przyjemny zapach. Mylony ze smardzem jadalnym. Objawami zatrucia są wymioty, biegunka, bóle głowy, drgawki, senność.

Ma szorstki, brązowo-pomarańczowy kapelusz. Na spodniej części rzadkie rdzawobrązowe blaszki. Trzon żółtawy. Zapach podobny do rzodkiewek. Objawy zatrucia występują po kilkunastu dniach

Lisówka pomarańczowa

Muchomor jadowity

Ma kapelusz pomarańczowy lub brązowawy. Początkowo wypukły, potem płaski o podwiniętych brzegach. Blaszki pomarańczowożółte, słaby zapach, cierpki smak.

Ma 4-8 centymetrowy biały kapelusz, początkowo owalny, potem stożkowaty o powierzchni gładkiej i kleistej. Trzon biały, smukły z bulwiastą podstawą. Miąższ biały, nie zmienia koloru.

POROSTY-SYMBIOZA GRZYBA Z GLONEM HELOTYZM

Porosty występują na całej Ziemi. Spotykane są zarówno za kołem podbiegunowym, jak i na wypalonych słońcem pustyniach i stepach. Rosną także na szczytach wysokich gór. Jako organizmy pionierskie mogą się osiedlać na terenach pozbawionych roślin. Można je znaleźć na skałach i kamieniach, korze drzew i glebie, na dachach, tynkach i metalowych elementach budynków. Porosty przyjmują różne formy i kształty. Różnorodność ta zależy od ich środowiska życia i miejsca występowania.

BUDOWA POROSTÓW

1- STRZĘPKI ZBITE GRZYBA 2-LUŹNE STRZĘPKI GRZYBA 3-CHWYTNIKI 4-GLONY

ZNACZENIE POROSTÓW

SKŁADNIK PAST DO ZĘBÓW GŁÓWNY SKŁADNIK W PRZEMYŚLE FARMACEUTYCZNYM

POKARM DLA ZWIERZĄT

PRZYCZYNIAJĄ SIĘ DO POWSTAWANIA GLEBY

POROSTY JAKO BIOINDYKATORY-SKALA POROSTOWA

POWTÓRZENIE WIADOMOŚCI

https://www.eduelo.pl/quiz/632/czesc/1/

https://learningapps.org/watch?v=p8myut13t17