Wańkowicz

"Ziele na kraterze" życie i śmierć Krystyny Wańkowiczówny oraz emocje rodzica po stracie dziecka

Martyna Górska i Stella Rechziegel 8b

Informacje o Krystynie

• 1919- 1944
• Starsza córka pisarza Melchiora Wańkowicza, uczestniczka powstania warszawskiego
• sanitariuszka, łączniczka

Rodzina Wańkowicza

Melchior Wańkowicz, Krystyna Wańkowicz, Marta Wańkowicz oraz Zofia Wańkowicz

W jakich szkołach się uczyła?

Ukończyła Gimnazjum Państwowe im. Klementyny z Tańskich Hoffmanowej w Warszawie, po czym rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Nauk Politycznych. W okresie okupacji studiowała na Wydziale Historii Tajnego Uniwersytetu Warszawskiego.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer

Powstanie

Krystyna Wańkowicz, pseudonim powstańczy "Anna"w chwili śmierci 6 sierpnia 1944 lat tylko 25.. "Hanka" pierworodna córka Wielkiego Melchiora Wańkowicza, herbu Lis"Don Kichot" z Warszawy, w baonie nazywano ją również Hanką, pełniła funkcję łączniczki "Rafała"/"Leona" Stanisława Leopolda w 1 kompanii baonu. Na własną prośbę przyłączyła się do czternastoosobowej grupy opóźniającej dowodzonej przez Janusza Brochwicza-Lewińskiego "Gryfa", która osłaniała wycofujące się z Woli oddziały. Walczyli przy skrzyżowaniu ul. Żytniej i Młynarskiej, po czym, ok. godz. 10 wycofali się ul. Żytnią w kierunku bramy Cmentarza Kalwińskiego. Tam, po krótkiej odprawie, przeszli przez dziurę w cmentarnym murze i ruszyli ścieżką wzdłuż płotu, gdzie zostali ostrzelani przez moździerze i granatniki. Grupa tracąc zabitych i rannych wycofała się.

:)

Śmierć

Gdy opadł kurz i nastała chwilowa przerwa w boju, powstańcy zobaczyli leżące martwe ciało Krystyny, z raną szyi. Przeciągnięta przez powstańców w rejon cmentarza, została wówczas przykryta panterką „ Gryfa”. Dziewczyna została pochowana wraz z innymi poległymi powstańcami „Parasola” w płytkim grobie. Po wojnie, w tym grobie ciała Krystyny nie odnaleziono. Ktoś przeniósł ciało w nieznane miejsce.

:)

,,Ziele na kraterze"

Utwór Melchiora Wańkowicza opowiada o dzieciństwie i dorastaniu jego córek Krysi i Marty. Powieść rozpoczyna się w 1919 roku narodzinami Krysi Wańkowicz, kończy się 6 sierpnia 1945 roku tragiczną śmiercią córki Melchiora Wańkowicza. Ziele na kraterze to książka tryskająca humorem. Autor opisuje w niej bardzo dużo zabawnych sytuacji związanych z przygodami jego córek lub jego samego. "Ziele na kraterze" jest symbolem narodzin córki pisarza, to ona jest tym zielem, które pojawia się w życiu rodziny, która, jak wiele polskich rodzin, wiele przeszła podczas wojnyi powstań. Tytułowa metafora pojawia się już przy opisie narodzin Krysi: „tak zapewne po wybuchu wulkanu ziele na kraterze puszcza ponownie pierwsze pędy ze spopielałego gruntu – z trudem i niełatwo.” Mimo iż jedna z ukochanych córek pisarza umiera, pomimo różnych wojennych wydarzeń, nastrój utworu jest pogodny, pełen radości. Widoczne jest w nim przekonanie, że kochająca rodzina potrafi razem znieść wszystko.

Znaczenie tytułu

Tytuł Ziele na kraterze ma znaczenie przenośne. Autor wyjaśnia go jednak już w pierwszym rozdziale, pisząc o początkach życia swojej córki Krysi: „...dzięki tym lekom paryskim, czy też dzięki tym lekom serc - ziele na kraterze przechorowało wejście w życie i poczęło rosnąć”.Możemy więc rozszyfrować tę przenośnię dosyć łatwo - „ziele” to młode pokolenie, do którego należały córki Wańkowicza i ich przyjaciele, pokolenie Kolumbów. Wzrosło ono w świecie, który przypominał krater wygasłego wulkanu, pomiędzy jedną a drugą wojną światową i zostało zniszczone przez wybuch tego wulkanu. II wojna światowa przyniosła większości tych młodych ludzi śmierć, ale po jej zakończeniu świat na nowo zaczął powracać do życia. „Ziele” poczęło puszczać nowe pędy.

Rodzinka

Zofia

Melchior

Krysia

Marta

List

Po wojnie trafił do niego list, jaki Krystyna napisała jeszcze w 1943 roku i przekazała siostrze.

Emocje rodzica po stracie córki

Dzieło to przepajają polskość, smak życia, duch przygody i szczęście rodzinne. Każda literka napęczniała jest sercem oraz dobrego gatunku sentymentem. Z każdej stronicy „sączy się miodopłynna mądrość”. Choć autor pisze, że bohaterem książki jest Domeczek, czyli jego wymarzony własny dom i jego mieszkańcy, to jednak w głębi przeżywa utratę córki Krystyny, po ojcowsku nie mogąc pogodzić się z jej tragicznym wyborem. Jej tragiczna śmierć motywuje ojca, przebywającego na emigracji, do stworzenia opowieści o dzieciństwie i młodości obydwu córek. Ta książka jest po to, żeby złożyli samotne ręce stwardniałe od pracy i przypomnień.

emocje

Cechy

Ojciec

Matka

Córka Krystyna

Córka Marta

Motywy

Zwycięstwo życia i miłości

Rodzina

• Utwór ukazuje obraz szczęśliwej rodziny. Krystyna i Marta dorastają w domu pełnym miłości, rodzinnego ciepła, oddania, tolerancji, otwartości i życzliwości
• Rodzice wychowują córki w duchu patriotyzmu, przywiązania do społecznych i obywatelskich obowiązków, polskiej tradycji
• Autor pokazuje jak ważne jest, aby tworzyć świat oparty na wartościach- pozwala to otrząsnąć się nawet z najtragiczniejszych wojennych przeżyć

• Świat i historia są wulkanicznym kraterem, wulkanem- niebezpiecznym, pokrytym zastygłą lawą i popiołami
• Na tym nieprzyjaznym podłożu, dzięki ogromnej sile miłości- ciągle odradza się życie
• Losy rodziny Wańkowicza są tego przykładem- ukochana córka Krystyna ginie podczas powstania, niedługo jednak na świat przychodzi jego wnuczka

Motywy

Wojny

Śmierci

• Wojna odbiera Wańkowiczom córkę i rodzinny dom.
• Pomimo tego, autor powieści decyduje się na opisywanie i podkreślanie tego, co w czasach przed i powojennych było jasne, dobre i szlachetne.
• Wojna nie jest w stanie zniszczyć silnej, rodzinnej więzi i naturalnego dążenia człowieka do szczęścia.

• Śmierć przerywa wszystko, zakłóca nie tylko spokój, ale też naturalny rytm życia.
• Budzi bunt, rozpacz, żal i tęsknotę.
• W czasie wojny ludzie ginęli na każdym kroku. Ktoś powiedział, że można zrozumieć i ogarnąć tylko niewielką ilość ofiar.

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ !